hate

yirmi sekiz

Daireye geldiğinde Lale hala uyuyordu.Daha dün akşam kütüphaneye gideceğini söylemişti lakin yataktan hala kalkmamıştı.Yanına gidip yorganı üzerinden çekti.Haliyle de Lale gözlerini açıp sinirle ona baktı.

-...Ne oluyor ya?..Defol git Mehmed.

Arkasını döndüğü vakit Mehmed üzerine eğilip kolunu dürtmeye başladı.

- Ne?

-Konuşmamız lazım.

-Sonra!..Yatacağım şimdi.

-Hemen!

Yatakta doğrulup söylendi.Mehmed bu yaptığına göz devirip yanına oturdu.

-Bela mısın başıma kardeşim uyuyorum burada.

-Kardeşin miyim ben senin?..Gerçi suç bende daha farklı şeyler yapsaydık böyle olmazdı.

Sırıtıp eğilince Lale onu hızla itti ve yatağa geri yattı.

-Lale kalk!!

-Uyuyorum...DEFOL!!

-Babam bizden bir şey istiyor.

- Sen halledersin.Git ver istediğini.

-Tek yapabileceğim bir şey değil bu.

- Ne istedi ki Mehmed?

-Çocuk.

Bunu duymasıyla hışımla doğrulup gözlerini açtı şaşkınlıkla.

- Ne çocuğu?..Ne dedi sana?!.Çocuk mu yapın dedi?!!

-Hayır öyle bir anda demedi ima etti.Kısacası elinizi çabuk tutun dedi.Ölmeden önce torun sevmek istiyormuş.