hate

yirmi iki

Mehmed divana giderken Lale Asel ile ilgilenmek için dairede kalmıştı.Akşama dek bebek yüzünden kütüphanede çalışmıştı.Şimdi de daireye dönüyordu.Bebek sesi koridorun ucundan duyuluyordu.Yüzünde bir tebessümle içeri girdiğinde bebek yerde emekleyerek neşe çığlıkları atıyordu.

-Hatun!..Ben geldim...Neredesin?

-Hoşgeldin Şehzadem!

-Neredesin Lale?!

Yatağın altından başını hafifçe uzatarak kendini gösterdi lakin Asele yakalandı.

-Yakaladın beni!..Gel buraya güzellik!..Hemen buldun beni!

Yatağın altından çıkıp onu kucakladı ve yüzünde bir tebessümle yüzünü öpmeye başladı.

-Ne de güzelsin sen?..Ne tatlısın sen...Oh mis gibi kokuyorsun!..Misk kokusu bu!

Sonunda duraksadığında Mehmede dönüp konuştu.Nefes nefeseydi.

-Aç mısın?..Bir şeyler hazırlatayım mı?

Kucağında bebek ile gelip elini yüzüne götürdü Lale.

-Rengin solmuş...Bir şey mi yemedin sen yine?..Kahvaltı etmeden gittin bir de!

Onun bu ilgisine şaşıran Mehmed istemsizce başını eline yatırdı.Bir şey mi olmuştu bu hatuna?Yüzünde alaycı bir tebessümle bileğini hafifçe itti.

-Başına bir şey mi düştü senin?..Ne bu ilgi?

-...Deli misin ya?..Merak ettim de sordum...Neyse hiç çekmek istemiyorum seni...Al şu çiçeği.

- Ne?!Ölmek istiyorsun sen?!Çekemem bebek sesi ben!

- Hareme gideceğim.Hususi bir sorun var.Halletmem gerekiyor.Erteleyebildiğim kadar erteledim lakin hemen bugün bitmesi lazım.Çok az kalırım zaten.Bir şey konuşup geliyorum.

-Off ama Lale ya!..Bir daha böyle usulsüzlük istemiyorum dairemde ben!

-Ay sağol kocacığım.

-Deme bana öyle dedim sana defalarca!

-Tamam Şehzadem.

O gidince kucağındaki çocuğa baktı Mehmed.Kaftanının düğmeleriyle oynuyor neşe çığlıkları atıyordu.

-Bağırma kulağımın dibinde be güzelim...Gel bir şeyler yapalım seninle bari...Ne yapabiliriz ki?

Aseli Mehmede bırakması iyi olmuştu.Bu konuda güvenebileceği tek insan oydu çünkü.Ne yapıyorlardı acaba şu an diye düşünürken haremin önüne geldiğinin farkına dahi varmadı.