hate

doksan yedi

O soluklanırken gelenlerle tanıştırdı onu Padişah.

-Kızım seni Akkoyunlu hükümdarı Cihangir Mirza ile tanıştırayım.

-Sizi sarayımızda ağırlamaktan şeref...duyarız...Ben...Lale...Sultan.

-...Mehmedin arkasındaki başarılı hatun sensin demek.

-Hayır ben...yanındaki hatunum.

Yanında duran Mehmedin koluna girip söylemişti bunu.Adam gülümsemekle yetinince dayısına döndü tekrardan.Gitmek için yeltenince dayısı gözleriyle dur dedi adeta.Belli ki tanıştıracağı birileri daha vardı.

-Şehzade Hasan...Namı değer Uzun Hasan.

-Sizi tekrar sarayımızda görmekten şeref duyarız...Şehzadem.

Hasanın onu süzmesine karşılık ters bir bakış atmaktan başka bir şey yapmadı.

-Az önce at koşturduğun da Sara Hatun idi...Cihangir Mirzanın kız kardeşi.

-...Sizi kutlarım...Yarış yapmak benim için baya zevkliydi.Sizin kadar dişlisiyle karşılaşmamıştım çünkü.

-Benim için zevkti Sultanım.

Lale gülümseyip bu sefer gideyim bakışı attı Padişaha adeta.

-Hünkarım izniniz olursa ben gi-

-Git kızım...Sen de git Mehmed.

-Emredersiniz hünkarım.

Eğilip daireye geçtiler.İçeri girdiklerinde Mehmed Laleyi tek koluyla kucaklayıp döndü.Düşeceğim korkusuyla boynuna sarılan Lale hem kahkaha atıyor hem de bırakmasını söylüyordu.

-...Mehmed...Mehmed...Bırak beni!Mehmed!

-Zevcem benim!!