hate

altmış

Günler öyle geçip gitti.İki kardeş ortalıkta gözükmüyor davranışlarına dikkat ediyordu.Karı koca bundan fazlasıyla zevk alıyordu.Rahat bir nefes almışlardı artık.Onları gizli gizli izleyen birileri yoktu artık.Şimdi de dairede oturmuş kitap okuyorlardı.Daha doğrusu Şehzade büyük bir ciddiyetle okurken Lale elinde kitap hem raks ediyor hem de okuyordu.Bu tempoya dayanamayan genç adam onu engellemek istemediği için ayaklandı lakin eşi onu rahat bırakmadı.Elindeki kitabı indirmiş dairenin ortasından duraksayan zevcisinin etrafında dönmeye başlamıştı.O yürümek için çabalasa da önüne geçip ellerini uzatıyor cilveli bir hareketle geri çekiyordu.Küçük bir çocuk gibi zıplıyor gülümseyip duruyordu.Sonunda nefes nefese duraksadığında başını koluna yaslandı.

-...Ne bu neşe?

-Hafsa teyzem geliyor Hafsa teyzem!!

-...Ne?!Ne zaman...hemen yarın mı?

- Evet...En son düğün günümüzde gelmişti...Ya çok özledim!..Umarım bir sorun çıkmaz.

- Tek o mu geliyor?

-Hayır...Murad da geliyor.

Özlem dolu bir ifadeyle dalarken Mehmed homurdanıyordu.O çocuğu hiç sevmezdi çünkü çok çapkın aklı fikri hatun olan biriydi.Laleye de yanaşacağını biliyordu.

-...Ayrıca...Mara da geliyor.

-O kimdi?

- Beni pencereden atmaya çalışan siyah saçlı deli kız.

-...Mara...Deli Mara!

-Aslında düşündüm de hiç hoş gelmiyor kulağa...Keşke gelmeseydiler.

Yüzü düşünce Mehmed çenesinden tutup başını kaldırdı.

-Gelsinler...Merak etme bu sefer atmaz seni pencereden.

Alayla söylediği için eline vurdu.Canı sanki çok acımış gibi acıyla inleyip yakındı Mehmed.

- Ne yapıyorsun?

-...Edepsiz...Alay mı ediyorsun benimle?

Koltuğa ilerleyip oturdu ve bacak bacak üst üste attı.Kuzenini çok özlemişti.Küçükken onunla oyunlar oynar çok eğlenirdi.Hala öyle eğlenceli miydi acaba?Neşeyle ayağını sallarken Mehmed eğilip hatunu koltukla arasına sıkıştırdı.

-Ne oluyor?

- Ne bu neşen?

-Muradı çok özledim...Gerçekten çok özledim.

-Sözlerine dikkat et...Sen evli bir hatunsun.

- Ne alaka?Kuzenim o benim.