hate

otuz yedi

Mektubu okuduktan sonra kıskançlıktan gözü kararan Mehmed etrafa saldırmaya başladı.Oda harap olmuş bir biçimde kalana dek dinmedi öfkesi.Sonunda soluk soluğa yatağa oturduğunda Lale girdi içeri.Neydi bu odanın hali?Onun yanına yaklaşırken kanayan ellerine takıldı gözü.

-...Mehmed.

Sesini duyunca çekiştirdiği saçlarını bıraktı ve hışımla başını kaldırdı.

-Neredesin sen?Nereden geliyorsun?

-Ne oluyor?

Derin nefes alıp bağırmamak için kendini zor tuttu lakin yine de çok yüksek çıktı sesi.

- Bu mektup ne Lale?!!

-Ne mektubu?

Hışımla eline verip o okurken ayaklanıp dairenin içinde gezinmeye başladı.O kadar sinirliydi ki kendine hakim olamıyor hızlı hızlı yürüyordu.

-Şimdi bana her şeyi anlatıyorsun!!Sen bu adamla görüşüyor musun hala?!!

Üzerine yürüyerek söylemişti bunu.Korkacağını zanneden Mehmed yanılmıştı.Hatun üzerine yürümüş hışımla tokat atmıştı.

-Ne zannediyorsun sen beni?!!Evli bir hatunum ben!!Böyle saygısızlık edepsizlik yapar mıyım?!!Hiç mi tanımadın beni?!!

İyice sinirlenen Mehmed elini hızla havaya kaldırıp aynaya yumruk attı.Onu ilk defa böyle kendini kaybetmiş gören Lale yavaş adımlarla geri çekildi.O ise derin nefesler alıp verdi ve konuştu.

-Tamam haklısın.Yapmazsın öyle bir şey lakin benim merak ettiğim sana mektup yazma yüzünü nereden bulduğu?İlk mektubu mu?

-...Hayır.

-OFF!!!Bana nasıl demezsin sen bunu?!!Nasıl saklarsın?!

-Söylesem ne değişecekti?!!Ne yapacaktın?!!

-Sana mektup yazan elleri düşünen kafası yerinde olmayacaktı!!Yaşatmayacaktım onu!!

-Anladın mı neden demediğimi şimdi?!!

-ARTIK ÖĞRENDİM AMA LALE!!

Arkasını döndüğü vakit Lale haykırdı adeta.

-Nereye gidiyorsun?!!!

-O soysuza haddini bildirmeye!!

- Bundan sanane!Sanane!Sen kimsin ki?!Ben ona dönmeyeceğim bu kesin ama seninle de olmayacağım!Yeter artık salın beni!!

-Ne konuşuyorsun sen?!!Ne saçmalıyorsun?!

-Senin buna karışma hakkın olmadığını söylüyorum!Kocam olduğunu söyleme bana!Bu durum senin yaşadığınla aynı!