hate

yirmi yedi

-Rezil olduk sayende...Sarayda alay konusuyuz haberin var mı?..Deli çift diyorlar bizim hakkımızda.

-Aman diyorlarsa desinler!Ne mızmız çıktın sende.

-Ya sabır!

Sultan Murad yanındaki devlet adamları ile sohbete dalmışken onlar oturmuş etrafı inceliyorlardı.Mehmed ise hatununun sırtından beline doğru elini bir aşağı bir yukarı yürütüyordu.Lale ise bundan hoşnut olacak ki kimseyi umursamadan ona sokulmuş başını omzuna yaslamıştı.

-Baksana Arif Bey de gelmiş.Ne kadar da büyümüş.

-Sanane adamdan Lale.

Hatun başını omzundan kaldırıp oflayarak etrafa bakındı.Her şey çok sıkıcıydı.Ayaklanmak için yelteniyordu ki eşinin beline sardığı kolu nedeniyle duraksadı.Şehzade böyleydi hep.Kendi dairelerinde oldukları zaman diliminde bile yan yana oturduklarında elini vücudundan ayırmıyordu.Kötü bir amaç taşımadığının farkındaydı.Sadece varlığını hissettirmek için istemsizce gerçekleştiriyordu bu davranışını.Yine böyle olduğu için ona yaklaşıp fısıldadı.

-Gideceğim ben.

-...Nereye?

-Gezineceğim öyle...İstersen sen de gel.

-Lüzumu yok.

-Tamam.

Gözü Arif Beye takılınca konuşmak istedi.Merak ediyordu kim olduklarını.Yanlarına gittiğinde ayakta sohbet ediyorlardı.Yanlarına yaklaşacağı vakit kadın seslendi.

- Sen!

-Evet.

-Bana yenisini getir.

-Efendim?

-Yenisini getir dedim duymadın mı?

-Kalkın kendiniz alın.Ben neden getireyim?

-Bu ne hadsiz konuşmalar?!Sen benim kim olduğumu biliyor musun?!

-Yazık sen bilmiyor musun yoksa?

-Edepsiz!!

Bir sorun olduğunu fark eden Mehmed ayaklanıp yanına gitti.Daha gideli yeni olmuştu ve bir sorun hemen çıkmıştı.Yanına yaklaşıp belinden tuttu.

-Bir sorun mu var?

-Yok hanımefendi ile aramızda küçük bir sorun yaşandı.