hate

otuz üç

Has odaya geldiklerinde bir sorun çıkmadan her şeyi anlatmış tasdik etmişlerdi.Şimdi de oturmuş sohbet etmişlerdi.

-İyi ki geldiniz...Canım sıkılmıştı...Mehmed sağ olsun bana hiç iş bırakmıyor.

-Estağfurullah baba.

Ona gülümseyip Laleye dönen Padişah konuştu.

-Kızım sen nasılsın?

-Afiyetteyim efendim.Siz nasılsınız?

-Allah'a şükür ben de iyiyim...Rica etsem masanın üstündeki lokumu getirir misin?

-Elbette.

Masadaki lokumu aldıktan sonra önce dayısına sonra da Mehmede uzattı lakin o almak yerine kasedeki elini tuttu.

-Bıraksana elimi...Bıraksana.

Bırakmayacağını anlayınca masanın altından bacağına hızla vurdu.

-Ahh!!

- Ne oldu Mehmed?

-Bir şey yok.Ayağımı vurdum sadece.

Durumu anlayan Padişah bıyık altından gülerek alayla konuştu.

-Ayağına dikkat et.Olur olmadık yerlere çarpmasın...neyse...Nasıl gidiyor kızım?Neler yapıyorsun?

-Kütüphanede geçiriyorum vaktimi çoğunlukla.Sekizinci dil üzerinde çalışıyorum.Raks ediyorum bazen.Öyle geçip gidiyor günlerim.

-Anladım kızım...Mehmedi sormuyorum.O hep yanımda zaten.

Mehmed ve Lale ikisi de gülümsemekte yetindiler.Sohbetlerine bir süre devam ettiler.Artık geç olduğunu fark eden ikili gitmek için ayaklandı.

-Hünkarım izniniz olursa çekilmek isteriz.

-Olur Mehmed sen git.Benim kızımla konuşacaklarım var.

-Emredersiniz hünkarım.

Mehmed dışarı çıkıp merakla kapının önünde beklemeye başladı.Lale hala şaşkındı.Mehmedin yanında konuşulmayacak kadar özel ne olmuş olabilirdi ki?O bunun merakıyla yanarken Padişahın konuşmasıyla ona döndü.

-Kızım Mehmed delidir,garip huyları vardır lakin özünde çok iyi bir çocuktur.Oğlum diye demiyorum.Gerçi kargaya yavrusu şahin görünür derler.

-Estağfurullah hünkarım.

-Senin için de zorlayıcı bir evlilik biliyorum.Biraz olsun alışabildin mi Mehmede?

-Bilemedim ki Şehzademiz çok rahat.Bazen alay mı ediyor ciddi mi emin olamıyorum.Farklı bir insan...

-Bunu değerlendir kızım.Birbirinizin boşluklarını tamamlayın.İsterseniz tabii.Zaman sizi de düşüncelerinizi de değiştirecek.