hate

yüz iki

Babasının yanına geldiğinde üstü başı toprak içindeydi.Bedeni de ruhu da fazlasıyla yorgundu.Tek amacı Lalenin iyi olduğunu haber edip karısına sıkı sıkı sarılıp her şeyin bir kabus olduğunu düşünerek uyumaktı lakin düşündüğü gibi olmadı.Babasının yanında istemsizce aktı gözlerinden yaşlar.Engel olamadı kendine.Onun halini görünce omzunu sıvazlayıp sarıldı Padişah.Bir süre öyle kaldılar.Ağlayarak seslendi Mehmed.

-...Baba.

-Ateş düştüğü yeri yakar elbet...lakin Allahın takdiri bu...Sakın isyan etme bilakis iman et ki Allah bir daha seni evlat acısıyla sınamasın...Üzülme.Daha nice evlatlarınız olacak inşaallah...Mehmed Lalemi görmek istiyorum.

-...Biraz daha duralım hünkarım.Hamama gitmesi giyinmesi için emir verdim.

-Peki.

-...Size bir sorum olacak.

-Söyle.

-Neden bu kadar seviyor Geceyi?..Yani bir at...Tamam değer veriyor lakin kendini bu kadar hırpalayacak kadar mı?

Bunu duyan Padişah derin bir nefes alıp anlatmaya başladı hüzünle.

-...Kardeşim Ayşe Gece doğduğunda Laleye hediye etmişti onu.Yeğenim beş yaşındaydı o vakitler.Küçük çocuk bu tabii mutlu olur bu duruma.Bu yüzden bağlandı ona.Her vakit çıkıyor yanından ayrılmıyordu.Böyle olunca da Ayşe de hep yanında oluyordu.Üçüsü tüm gün ahırdan çıkmıyordu.Bir bağ kurmuşlardı sanki aralarında lakin bir süre sonra kardeşim hastalandı ve maalesef bu hastalığın pençesinden kurtulamadı.Laleye söylemedik tabii.Annesinin vefat ettiğini gizlesek de hissediyordu.Ben her ne kadar bu eksikliği hissettirmemeye çalışsam da olmadı.Günlerini Gecenin yanında geçirmeye başladı hatta bazen gece vakti kaçardı dairesinden onun yanına sığınırdı...Ona...ona...neden böyle yaptığını sorunca annemi rüyamda gördüm belki Gecenin yanındadır diye bakıyorum dayı derdi.Annesinin sevgisini güvenini hissederdi onda...Ne zaman...üzülse...kırılsa Gecenin yanına sığınır sabaha kadar ona sarılırdı.Kaç kez orada bulduk onu.Bu yıllarca devam etti.Sen fark etmiş miydin bilmiyorum ama Lale her gün sabah ezanı okunmadan onun yanına giderdi...Geceyi kaybedince...tekrar öksüz kaldı sanki...Annesinin sevgisini güvenini kaybetti...Bu sefer sonsuza dek...Buna dayanır mı bilmiyorum...Tekrar o hastalığın pençesine takılırsa kurtulamaz.