Atölyeye geldiklerinde Lale yastıklara otururken Mehmed koltuğa yayılıp bakışlarını Ressama dikmişti.Elinde olsa bir kaşık suda boğardı.Sebepsiz yere nefret ediyordu ondan.Kendi içinde biliyordu sebebini lakin kendine yediremiyordu.Onu asla kıskanmazdı.Sonuçta o yüce bir devletin veliahtıydı lakin kalp işte kıskanıyordu.
-Sizi de çizmemi ister misiniz?
- Yok Margherita.Ben seni izleyeceğim.Kusurlu bir hareket yapmadıkça burada oturup feyz alacağım.
-Benim eşim çok latife yapar.Yeni tanıştınız.Olur öyle şeyler.Zaten o da pek sevmez hareketsiz durmayı.Sabırsızdır yani.O yüzden oturup izleyecek o.
-Dediğim gibi hareketlerine dikkat et.Tersi bir durumda yüzünü dağıtmaktan çekinmem.
-Dedim size.O çok latife yapar.Takılmayın siz.
-Aslında erkek ve kadının olduğu resimler daha güzel oluyor.Böyle baktıkça aşkı,şehveti,tutkuyu ve ihtirası hissediyorsunuz.Üstelik bunu resimle birleştirince çok estetik oluyor.
Mimiklerini gözlerini kısarak incelemiş alayla kahkaha atmıştı.
-Şehvet?..Aklını kullanmıyor mu bu?
-Mehmed!Edepsizleşme!
-İtalyanca mı söyledim ki anlasın!Ayrıca bu şekil şehvetmiş aşkmış konularını başkalarının yanında konuşabiliyorsa asıl edepsiz o!
- Ne konuşuyorsunuz Sultanım?
-Seni ilgilendirmez Ressam Mariangela.
Mehmed adamın ismini defalarca yanlış söylediği için Ressam artık düzeltmeye tenezzül bile etmiyordu.Derin bir nefes alıp Laleye döndü.
-Sultanım başlayalım mı?
- Bir iki adım öteye git...Uzak dur karımdan.
-Zevcim sen iyice edepsizleşmeye başladın!Ya sus ya da git!
-Tamam!..Ben şurada oturayım ya da vazgeçtim şu koltuk daha güzel...Sana kolay gelsin.
Ressamın dibindeki koltuğa oturup ayaklarını bir ritimle yere vurmaya başladı.Bir süre onları izledi.Sorun yoktu şu anlık.Arkasına yaslanacağı an adam ayaklandı ve Lalenin şalını düzeltti.Bunu gören Mehmed yalancı bir öksürük krizine girdi ve aralarından geçip masadaki suyu içti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hate
RomanceEy Avnî! Sevgilinin sana ram olacağını sanma Sen İstanbul padişahısın o Galata'nın şahıdır
