hate

yirmi beş

Onun bu yaptığına karşılık Lale omzuna tutundu hızla.Deli miydi bu adam?Anın etkisiyle kapattığı gözlerini açıp sinir dolu bir ifadeyle ona baktı.

-...Ne yapıyorsun?!

-Zevcemi olması gereken yere oturttuğum için neden suçlu oluyorum acaba?

-Bazen sana diyecek laf bile bulamıyorum biliyor musun?

-Niye dilin mi tutuluyor?

-...Bırak beni hadi.

Belindeki elini sırtına götürüp kendine yaklaştırdı onu Şehzade.

-Konumumuz bu kadar güzelken seni bırakacağımı mı zannediyorsun?

Dudaklarını birbirine hafifçe sürtünce Lale sertçe yutkunup istemsizce kucağına daha da yerleşti.İyice hoşnut olan zevcisi bir elini boğazına sarıp diğer eliyle yanağını okşadı.Tam dudaklarını birleştireceği an Lale derin bir nefes alıp tüm iradesini kullandı ve geri çekildi.

-...Bir daha böyle...yapma.

- Çok mu etkileniyorsun?

- Beni istediğini bu kadar belli etme...Seni sevmiyorum.

-Ben de aynı duygular içerisindeyim.

-...Dediğim gibi bir daha böyle yapma.Anlamıyorsan bende yedi dil var.

Hayran dolu bakışlarla onu dinlerken o kalkmak istedi lakin belinden tutup engelledi.

-Kucağımda oturarak günümü güzelleştir...çünkü ben çok sıkıldım...Hatta meyve yiyelim seninle.

Elindeki dutu dudaklarına götürüp sürmeye başladı Mehmed.

-...Ne yapıyorsun?

-Dudaklarını renklendiriyorum.

Bulundukları konumdan dolayı içinde ateş yanıyordu adeta.Teni kavrulmuştu sanki.İradesine zor hakim oluyordu.Onun kucağında dudakları birbirine bu kadar yakınken sık nefes alıp veriyordu.Sonunda bu duruma dayanamayınca boğazındaki elini itip hızla kalktı.

-Kalk gidelim artık.

Elindeki dutu ağzına atıp alayla sırıttı.Onu böyle utandırmayı çok seviyordu.Fazlasıyla tatlı ve dayanılmaz oluyordu.Ayaklanıp ona doğru yürüyünce Lale ne yapacağını anlamış olacak ki hızla itti onu.

-...Öpmek yok...Tokat yersin bak yine...Dayanmayı öğren biraz şekerim...lakin sen de haklısın.Benim gibi muhteşem birine kim dayanır ki?