hate

doksan

Büyük şevkle onu yiyip bitirirken elini kalçasına götürüp bir bacağını beline doladı.O kadar özlemişti ki onu.Dudaklarını ayırıp geceliğini sıyırınca Lale onu hızla itti.

-...Ne...oluyor?

- Sana...güvenmiyorum.

-Ne?...Seni seviyorum.

-...Bunu demek zorundayım Mehmed...Sana sevgine aşkına güvenemiyorum...Başka hatun olmayacağına dair bir inancım yok.

-Başka hatun yok...Kalbimde sen varsın.Senden azade bir hayat düşünemiyorum ben...Yaptıklarım yetmiyor mu sana?..Ben seni seviyorum.

İçindeki o soğuk aile şefkati emeği tatmamış çaresiz çocuk seslendi Laleye.Derinlerden ve sahiden çıktı o iki kelime.Bir kitap gibi,ömür gibi dolu dolu seni seviyorum demişti.Karanlıkta ışığa tutunur gibi,değişmeye gelişmeye hasret kaldıklarına umudunu haykırır gibi...Yürekten bunları söylese de güvenemiyordu Lale lakin şansları olabilirdi belki...Güneş ışığı genç adamın yüzüne vuruyordu.Bu onu daha da büyüleyici gösteriyordu.Gözleri kamaşmıştı adeta.Elini uzatıp yeni çıkmış sakallarının üzerinde gezdirdi.Kendine hakim olamayıp yaklaştıkça yaklaştı.

Onun bu yakınlığına karşı koyamayıp başını eğdi ve dudaklarını birbirine sürttü.Dayanamıyordu artık.Ondan bekledi ilk hamleyi lakin Lalenin öyle bir amacı yoktu.Geri çekilip ona bakmadan yatağa girdi.Kısa bir süre sonra onu da yatakta hissedince arkasına dönüp yüzüne baktı.Göz temasını kesmediler bir süre.Böyle durmalarına artık dayanamayınca yaklaşıp Lalenin yastığına koydu başını.

-...Soruma hala cevap vermedin...Biz ne zaman aynı yatakta sarılarak uyanacağız?

-...Bunun için çok çaba sarf etmen gerek...Beni inandırman gerekecek.

-Neye?

-Beni gerçekten sevdiğine.

- Ben seni seviyorum.

-Aylar öncesinde de böyle söylemiştin...lakin bize bak...Bana başka hatun iması yaptın...Sana önceden dediğim gibi benim yerine koy kendini...O zaman anlayacaksın beni.

-...Bunu bir kez dahi düşünmedim.Biliyorsun...Nedir bu güvensizliğin?

-Ben de sana küçük bir itiraf yapayım...Senden önce hayatıma birkaç erkek girdi ve hepsi senin gibi hissettirip aldattı...Tabii ki sen onlarla kıyaslanamazsın bile lakin...korkuyorum ve içim rahat olmadan seninle bir şey yaşayamam...Hazır değilim...Ayrıca hala başka hatun olmayacağına inancım yok.

Elini yanağına koyup okşadı Şehzade.Haklıydı her zaman olduğu gibi.Başka adamların bakmasını bile istemiyorken ondan böyle bir şey istemesi hiç adil değildi.Zaten bir erkek başka kadına gidiyorsa aşkı gerçek miydi ki?Sırtını yaslayabileceği bir kadın olması neden yetmezdi ki bir erkeğe?Ona böyle bir şey dediği için utandı kendinden.Gözlerinde yaş ile baş parmağını dudağına götürüp okşadı.Ne de tuhaftı değil mi?Hayatında ağlamayı güçsüzlük olarak gören bir erkeğin kadını için gözlerinden yaş eksilmemesi...Bir tebessüm ile doğrulup dudaklarını birleştirdi lakin Lale içindeki arzu ve heyecana rağmen tüm iradesini kullanıp geri çekildi.Hayır kendini bu kadar çabuk teslim edemezdi.