A.N.:
SORRY NAAA!!! PLEASE NAMAN, HUWAG NIYO AKONG IPABARIL!!! Huhuhuhuhu....Y_____Y
||WARNING!!!||
Tragedy ang inyong mababasa, kaya kung ayaw niyong magalit o mahighblood, o umiyak, pwes....HUWAG NIYO ITONG BASAHIIIN!!!! Umuwi na kayoo!! UWIII, ai....
huh?! O_____o
~~~~~
Psychotic Rage FINAL CHAPTER
[isang linggo ang lumipas...]
Hindi niya nakayanan...
Bumitaw siya...
Wala na siya...
"Robin."
Lumingon ako kay Samantha nung nilagay niya ang kanyang kamay sa aking balikat.
"I'm sorry."
Salita niya.
Ngumiti ako ng malungkot sa kanya, may isang luha na tumulo sa mata ko at agad ko itong pinahid. Binasa ko ang nakasulat sa lapida.
In Memory of the Late
Micca Ella Collins
Born: April 29, 1997
Died: May 22, 2015
Napaluhod ako bigla...
Bakit ganun?
Ni hindi ko man lang nasabi sa kanya kung gaano ko siya kamahal. { A.N.: sorry, Robin :( } Hindi ko man lang nasabi sa kanya kung gaano siya ka-importante sa akin, hindi ko man lang narinig ang sagot niya.
Ni hindi man lang ako nakapag-paalam sa kanya.
Ang bilis....
Ang bilis niyang nawala.
Napaka-unfair naman nun.
{A.N.: ako kasi eeeh!!!! *hoy author! lumayas ka diyan!*}
Isang normal na araw lang ang May 22, 2015 sa akin, isang mainit at medyo mahangin ang araw, pero pakiramdam ko biglang bumagyo nung natanggap ko ang tawag ni Samantha na nabaril si Micca Ella...agad akong pumunta sa hospital...
Ngunit ang naabutan ko nalang...
Si Rachel at Samantha, naka-upo sa labas ng emergency room.
Sumugod ako sa loob ngunit parang lumabas ang kaluluwa ko sa katawan ko sa nakita ko.
Flat line.
"Time of death; 3:45pm."
Tinabunan na nila ang katawan niya.
Hindi.
Hindi totoo to.
Robin. Nananaginip ka lang.
Gumising ka, hoy!
Hindi.
"Micca Ella."
Nilapitan ko siya, hinawakan ko ang kanyang malamig na kamay.
Napayuko ako at tumulo ang mga luha ko.
Wala na siya....
Wala na siya....
Wala na siya....
**
Rachel: Niligtas niya ang buhay ko. Sino ba namang mag-aakalang yung dating binubully ko ngayon ay niligtas ang buhay ko sa sarili kong best friend. Si Micca Ella Collins...siya ang nagligtas ng buhay ko.
Samantha: Ewan ko pero mahal ko siya bilang kapatid. Bakit yun pa ang nangyari sa kanya? Parang masyado namang unfair yun. Wala naman siyang ginawang masama, ngunit bakit siya ang nawala? Bakit siya pa?
Napakabuting tao niya, kahit na binubully siya, hindi siya lumaban, nagpakumbaba siya. Nilalait-lait siya ngunit hindi niya ito pinapansin, nagpatuloy siya sa buhay kahit anong mangyari. Bakit naging ganito ang katapusan ng buhay niya?
Pero sana naman, kung nasaan siya, masaya na siya...
Micca Ella Collins....
may you rest in peace.
~~~~~
[Samantha's POV]
[isang buwan ang lumipas...] <---{A.N.: ano ba 'to? O__o}
"Good morning, ma'am."
Bati ng isang nurse sa akin at tumango lang ako sa kanya. Diretso lang akong lumakad patungo sa isang private room sa isang mental hospital, may isang doctor naman na sumunod sa akin at binati din niya ako.
"Kumusta siya?"
Tanong ko.
"Ayun...ganun parin."
Sagot niya. Alam ko na kung ano ang ibig niyang sabihin, araw-araw na akong bumibisita dito at palaging ganun siya.
"Pinapainom niyo parin ba siya nung gamot?"
"Opo, ma'am."
Tumango ako at binuksan niya ang pinto. Tumalbag sa akin ang isang babaeng sunog ang pisngi, nakatali ang kanyang mga kamay at mga paa sa kama, napakabuhaghag ng buhok niya, may mga galos at sugat siya sa katawan.
"Walang hiya ka."
Mahina niyang sabi.
"Ikaw ang walang hiya, matapos ng ginawa mo kay Micca Ella?! Tama lang na tanggalin yang psychokinesis mo."
Sumigaw siya at pilit nyang pinapakawalan ang kanyang sarili sa mga tali niya.
"Hindi ka makakawala diyan."
Salita ko habang galit na nakatingin sa kanya.
"Tama lang sayo yan, Rosella."
Dagdag ko, tiningnan niya ako ulit at bigla siyang nagwala. Umatras ako ng konti.
"PAKAWALAN MO AKOOO!!!!!"
"HINDI!"
Sigaw ko.
"Hinding-hindi ka na makakalabas dito kahit kailan, sapat na parusa na sayo ang magdusa pagkatapos ng lahat ng ginawa mo, Rosella..."
Binuksan ko ang pintuan pero may binitawan akong huling salita para sa kanya.
"Sino ngayon ang baliw?!"
~~~~~
A.N.:
AKOOOO!!!!! -____-
Okay na?!
Sabi ko naman sa inyo pangit ang ending eh!!!!!
hmmmp!!!
Tsaka, last story ko na ito sa account na ito...may iba akong account....
Sige na, alis na ako!!! Baka barilin niyo pa ako eeeh!!! Y_____Y
byee, guys!!!!
BINABASA MO ANG
Secretly TELEKINETIC
Bilim KurguMeet Micca Ella Collins, isang ordinaryong teenager na currently nasa ika-apat na taon ng highschool, pero hindi tulad ng ibang estudyante, malungkot ang highschool life niya, biktima siya ng karahasan na kadalasan nangyayari sa mga paaralan; BULLYI...
