Günlerdir her yerden çıkan yeni misafirler bitmek bilmeyen dedikodu ağlarından kaçmak için son çare çatı katındaki kullanılmayan odaydı. Hem ses gelmiyor diye bahane üretip ölü taklidi yapılabilecek tek yerde burasıydı.
Oldukça dar olan bu karanlık odanın tek artı yönü sahip olduğu camdı. Çocukken bu camdan yağan karı izlemek hatta bazen burda uyuya kalıp sabahları camı açtığımda o kar manzarasını görmek muhteşemdi. Tabi muhteşem olmayan şeylerde vardı. Belli bir süreden sonra başlayan farklılıklarım
Doğduğumuz zümrenin belli başlı kuralları ve yıllardır süren gelenekleri vardı. O kuralların dışına çıktığınız anda göze batıyor ve karanlık bir odaya kapatıla biliyordunuz. Malesefki ben farklı olanlardadım. Daha küçükken uymadığım bir sürü gelenek vardı.
Babannemin bizi özgür ruhlu kızlar diye sevdiğini hatırlıyorum. Tek sevdiğim kuzenim Dilara ile en sevdiğim şeyler o zamanlar bile farklıydı. Davetlerde hoşumuza giden herşeyi yerken yada saçma sapan danslar ederken daha çocuktuk ama o zamandan problemli gözü ile ilan edilmiştik. Kadınların kendi aralarındaki bu güç savaşlarında kızları her zaman ganimetleriydi bunu anlamaya başladığım da lisedeydim. Kendimce spora merak sarmıştım. Bana uygun bir spor dalı ararken önüme çıkarılan hiçbir spor branşını istemiyordum. Ne biliyim futbol oynamak bile danstan daha güzeldi gözümde tabikide izin verilmedi. Okuyacağımız okullar gideceğimiz üniversite hatta bölüm bile önceden belirlenmişken kendimi sadece bir kukla gibi hissediyordum. İlk o zamanlar neden diye sormaya başlamıştım aldığım cevap her zaman bir görevim olduğuydu. Görevimin ne olduğunu bilmiyordum bile.
Kendimce insanlara dinletemediğim her kararımdan sonra annemden intikam almak istedim o yüzden benimle ilgili her övündüğü konuyu tersine çevirmeye odaklandım. O yüzden ona göre çok fazla kilolu birine dönüştüm oysaki bol kilo endeksin her zaman normal çıkıyordu. Asi bulunduğum için psikolojik destek almama karar verdi aylar süren gitgellerin sonunda bir gün benim çürük bir elma olduğuma karar verdi. Ve beni bıraktı daha doğrusu ben bıraktığını sandım her an ensemde sürekli fısıldayan ve eksiklerimi söyleyen bir ses halinde yeniden geri döneceğini bilemeden.
İlk başta özgür hissettiğim için Dilara ile beraber çok fazla dağıttığımızı hatırlıyorum aslında yaşıtımız olan herkes gibiydik ama olduğumuz zümreye göre yoldan çoktan çıkmıştık. 21 yaşında ilk defa özgür hissederken insanları çokta umursamıyorduk. Sonra bir şey oldu annem yeniden bana odaklandı ve bir sene süren özgürlük masalı kulağımda ki ses olarak geri döndü. Bir şey olmadı büyük bir kayıp oldu.
En sevdiğim kuzenim gidip birisine aşık oldu işin komiği muhteşem bir iliskileride vardı ama asla onay alamadılar. Annem bu ilişkiyi saçmalık olarak gördüğünden beni yeniden ablukaya almaya geri döndü. Dilara ile görüştüğümüz her an ensemdeydi. İkimizde çok fazla yorulmuştuk.
Kaçağını hep hissediyordum çünkü bende kaçmak istiyordum. Ama ailelerimizin ne kadar ileri gidebileceğini tahmin edemediğimden kaçmaktan korkuyordumda. Onu son kez gördüğümde yine bu camın önündeydim sıkı bir diyete başlatılmıştım. Annemin fikriydi ama benim ses çıkartmam ise yaramamıştı.
Dilara ile son görüşmemizin üzerinden bir hafta geçmişti oysaki aynı arazi üzerinde duvarlarla çevrili kilometrelik arazinin içindeki beş villadan birinde o birinde ben kalıyordum. Herkes ikimizi izlerken görüşmemek en iyisi demişti bana hem belki ortalık durulursa Serdar ile ona izin çıkardı böyle düşünüyordu. O yüzden haftada bir gün sadece bir kaç saatlik yürüyüşler yapıyorduk minik ormanda şimdilerde kocaman olan orman bana bakarken içimde büyüyen yumruyu hala aynı şekilde hissediyordum.
Annemden kaçtığım bir gündü bu karanlık minicik yere saklanmış camdan dışarıyı izleyip kaçma hayalleri kuruyordum. Dilara'yı önce henüz hava aydınlıkken görmüştüm etrafı sürekli izleyen gözleri ile her köşeyi dolaşıyordu peşinde amcamın diktiği koruma ile kendince ağaçları sevip duvarları izliyordu. Açık bir yer aradığını biliyordum ama sessiz kaldım öyle ki bizim eve en yakın duvarın kenarından başını bana doğru çevirdiğinde yüzünde gördüğüm gülümsemeye karşılık verdiğimde ikimizde o gece kaçacağını biliyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Açelya
General Fiction' Bazen benim bile fark edemediğim anlarda beni düşünüyor. Öyle ki henüz kendimi bile fark edemediği sorunlarımı ben görmeden çözmüş oluyor. Nasıl olurda inanmam'