Beyaz Açelya

hermana mayor

'Hoş geldin Helin'

'Hoş bulduk baba'

Etrafımı kuşatan kolların arasında kendimi küçücük kalmış hissederken başımı omzuna yaslayan adam ile hemen arkasında meraklı gözlerle bize bakan kişilere baktım. Muhtemelen ne söylediğimi merak ediyorlardı çünkü gözleri dolmuş bir şekilde beni kolunun altına çeken adam ile onlara baktığımızda ilk geldiğimi andan daha da meraklı gözüküyorlardı.

'Helin '

beni onlara takdim ederken aramızdaki mesafe gittikçe kısalmıştı. Karşımda duran kadın oğlundan önce bana doğru yaklaştığında gözlerim bir anlığına Mete'ye gitti gözleri hadi der gibi bir tavır alırken elinin minik hareketi de bunu destekliyordu. Bana doğru açılmış kolları geri çevirmeyip bende kadına sarıldığımda babamın onu tanıştırması kulağıma geldi.

'Belicia eşim'

'Memnun oldum'

'Bende Helincim evine hoş geldin'

Gözlerim hemen arkalarında kalan taş eve gidip geldiğinde evine sözcüğü ile içime ılık bir esinti doluyordu. Benden ayrılan kadının ardından karşımda duran genç adamla ikimizde birbirimizi süzmeye devam ettik.

'Kardeşin Carlos Yiğit'

Carlos Yiğit zümrüt yeşili koyu gözleri ile beni süzmeye devam eden genç adama bakıyordum. Diğerlerinin de gözleri ikimizin üzerinde gezinip duruyordu. Onunda benim gibi çelişkili hali tanıdıklık hissimi artırırken bu sefer ilk adımın sırası bendeydi.

'Merhaba'

İki isminden birisinin türkçe olduğunu varsayarsak dilimizi biliyor olmalıydı. Onun halen beni süzen tavrı ile ona doğru bir adım attığımda önce elimi uzattım. İkimiz içinde farklı zorlukları olan bir durumdu çünkü ve saçma bir şekilde ikimizin de incelerken ki ifadesi benzerdi.

'Merhaba'

Elimi tutarken cılız bir ses aramızda hayat bulduğunda ona gülümsedim. Gülümsememden cesaret almış olacak ki aramızdaki mesafeyi kısaltıp bana sarıldı. Bir kardeşim vardı resmen şuan kollarım arasında duruyordu bu gerçeklik meltem gibi bir his yaratırken hemen ardımızda Mete ile konuşan babamın sesini duymaz olmuştum.

'Abla '

'Sanırım abla'

'Uzun zamandır seni bekliyordum o yüzden şaşkınlığımı idare et'

Uzun zamandır seni bekliyordum sanırım kapının önünde yığılıp kalmamı istiyorlardı. Hepsinin sesinde aynı sakinlik vardı. Gerçekten de beni öğrendiği anda hayatındaki herkese söylemişti. İlk defa böyle garip bir duygu içimde can buluyordu.

'Beklettiğim için üzgünüm ama geç öğrendim'

'Sonuçta tanıştık'

'Evet '

Benimle hemen hemen aynı boylarda olmasına rağmen spor yaptığını belli eden kalıbı ile beni kolunun altına aldığında bugün hiç hissetmediğim kadar küçük bir kız gibi hissediyordum.

'Doğan abi sözünü tuttun ablamı getirdiğin için bende sana bir şeyler vermeliyim'

Neşeli sesi ile üçlüye yaklaştığımızda Mete ona göz kırpıyordu. Benden ayrılmayacak gibi duran kolunun altında evin taş merdivenlerini çıkıp geniş salona doğru ilerledik. Salonun gördüğü okyanus manzarası ön tarafın tamamen cam olması ile beraber tüm eve doluyordu. Gözlerim sonsuzluk gibi gelen mavilikte geziniyordu.

'Bağlarda böyle hissetiriyor sonsuz bir yeşil gibi'

'Uzakta mı orası?

'Çok değil beraber hemen bile gidebiliriz.'