Beyaz Açelya

16

Alin'in abisinin birisini sevdiğini söyleyen sesi İdil'in sözlerine eşlik ederken aldığım nefesler bana yetmiyordu. Gerçekten bu olabilir miydi?

Hayatımın hiç bir anında hatırlamadığım bir isimdi Doğan Mete. İdil'in bu anlattıklarını kafamda nereye koyacağımı bilemiyordum. Gerçeği kimden öğreneceğimi bilemediğim gibi. Boğazımı sıkan el gittikçe beni boğarken artık denizin kokusu güzel gelmiyordu.

İnsan oğlu ne garipti oysaki zihnimin tüm bunların yalan olduğunu söylemesi gerekirdi. En yakın arkadaşım sandığım insanı bir anda koca bir yalanın parçası yapmamalıydı. Gözümde canlanan anılarımızda beni sevdiğine emin olduğum tek yakınımın aslında bambaşka bir yönü olduğunu duyuyordum. Böyle bir yalanın İdil'e bir faydası olmayacağını biliyordum. hemen Doğan'a sorup gerçek mi değil mi öğrenebilirdim sonuçta. Ama eğer bu evlilik işi gerçekse diğer her şeyde gerçek olur muydu? Gerçekten de her türlü belaya beraber atladığım kuzenim beni diğerleri gibi koca bir çürük elma olarak mı görüyordu.

Kolumdaki baskı ile karşımdaki adama baktığımda İdil'in çoktan kalabalığa karıştığını gördüm.

' Helin'

' Efendim'

'İyi misin?'

' Evet çok iyiyim'

Annem ile ortak özelliğimiz olan maskelerimizin gerçekten işe yaradığını fark ettiğim bir andaydım. Guzume yerleştirdiğim gülümseme ile kendimce bu geceyi atlatmayı ve sonrasında bir yol bulmayı düşünüyordum.

' Yüzün soldu'

' Hadi ama Doğan böyle şeyler için endişelenecek kadar yakın değiliz '

' Doğan mı?'

' İlk ismin işte neden şaşırıyorsun ara ara kullanabilirim'

' Kullan tabi kullan'

' Gidip biraz eğlenelim hem bu bizim en mutlu günümüz '

Onu arkamda bırakıp ilerlerken ortadaki kalabalığın arasına karıştım. Zihnimden geçen çığlık çığlığa seslere rağmen dans eden insanlara karıştım. Yanımdan geçen garsonlardan aldığım içkiler ile en azından kendimi biraz da olsa bu andan koparmak istiyordum.

Kaç dakika sürdüğünü bilmediğim şarkının sonunda annemin yanına oturduğumda onun masada tek başına olduğunu fark ettim kalabalık farklı yerlere dağılmıştı.

' Cehennem demiştin ya anne gerçekten cehennem sanırım '

'Helin'

' Rezillik çıkarmayacağım. Ama merak ettiğim bir şey var sen biliyor muydun? '

'Neyi'

'Dilara ile evlenmek isteyen kişi kimdi?'

' Bunu bir anda neden merak ettin'

Gözlerinden geçip giden kuşkulu ifadeye bakarken gözlerimin bana yaptığı baskıyı kararan gökyüzüne bakıp geçirmeye çalıştım. Biliyordu buda durumun gerçek olduğunu söylüyordu. Bir anne neden kendi çocuğunu sevmezdi yada gerçekten ben aileden değil miydim?

' Peki başka bir soru gerçekten beni bu kadar sevmemen için ne yapmış olabilirim?'

' Saçmalıyorsun Helin'

' Ben hep saçmalarım Hülya hanım . İnsanlar arkamdan iş çevirir ama ben sadece saçmalarım '

' İyi değilsin sana kaç kere içmemeni söyledim '

' Biliyor musun anne bu saatten sonra beni sürekli barlardan toplasanız da sizi dinlemeyeceğim. Hem belki her zaman dediğin gibi belki bir köşede ölür giderim'