Beyaz Açelya

Okyanus Mavisi

Selam💜
yıldız ve yorum atmayı unutmayın 💙

'Gerçekten uçak fobinin olduğuna inanamıyorum Helin'

'Açıkçası bende yeni öğreniyorum'

'En son ne zaman seyahat ettin uçakla'

'Bir iki defa ülke içinde uçmuştum'

'Yani bir saatlik uçuşlarda bunu anlamamış olman mümkün'

Elbisemin etekleri ile oynarken bir yandan da Mete'nin uçak fobim ile alakalı bitmek tükenmek bilmeyen feveranlarını dinlemeye devam ediyordum. Evet böyle bir fobim varmış ama bilmiyordum. Çünkü ciddi manada havada kapalı bir kutunun içinde maksimum durduğum süre bir buçuk saat falandı. O yüzden bu yolculuk inanılmaz büyümüştü gözümde dört saatte yakın süredir havada olmak pek benlik bir durum değildi. O yüzden maalesef yolun geri kalanında aktarma yapmaktansa araba ile yolculuk yapacaktık ve bu durum Mete'nin eline benimle uğraşma kozu vermişti. Tabiki yolun gittikçe azaldığını bildiğimden asla anlamadığım bir dilde çalmaya devam eden radyonun sesini bastıran isyanlar ile sadece geçtiğimiz manzaralara bakıyordum.

Gözlerim okyanusun maviliklerinde gezinirken denizden çok farklı bir duygusu olan bu maviliği izlemeye dalıp gidiyordum. Ayaklarımın altında sıcak kumların dağılan hissini arabanın içinde bile hissedebiliyordum. Burnuma dolan koku hafif esen sıcak rüzgarlar eşliğinde yaşadığım yerden binlerce kilometre ötede yeni birileri ile tanışmak için yoldaydım.

'Mete ne zaman kumsala ineriz.'

'Daha iyisine gidiyoruz'

'Hiç bir şekilde spoiler vermeden tüm yolu bitiriyorsun resmen '

'Heyecanı kaçmamalı'

Heyecanımın kaçma şansı yoktu ama bir ufak gergindim. Kemal Bey'in bir telaş içinde olduğunu belli eden sesi halen kulağımda dolaşıp duruyordu. Bu davet için annem şans dilemişti her şeyin yolunda gitmesi için. Meryem hanım serama gözü gibi bakacağını söylemişti ve Alin'de hızlı dönmemizi istemişti.

Alin ile eskisi gibi değildik ama yine de yeniden yakınlaşıyor olduğumuzu biliyordum. Bir şekilde aramızdaki bağ bizi birbirimize çekiyordu. Bir şekilde gönül bağı kurduğumuz insanlarla vedalaşamıyorduk gibi bir durumdu bizimkisi. Veda ettiklerimizde var diyen iç sesim ile daldığım mavilikleri izlemeye devam ettim.

'Hayatımın bir döneminde böyle bir yerde yaşamalıyım'

'Bizim ege kıyılarımızda çok güzel belki yılın belli dönemleri orada kalabiliriz.'

'Ama babam buralarda yaşıyor '

Baba cümlesi dudaklarımda can bulurken henüz onun bunu benden duymadığını biliyordum. Mete söylediğim şeyin şaşkınlığı ile sessiz kalırken kendi kendime sonunda kabul ettin diye fısıldadım. Sonunda soy bağımı hayatıma alıyorum.

'Mete acaba bir dönem burada mı kalsam ben ?'

'Efe ile konuşabilirim bir süre istediğin her hangi bir yerde yaşayabiliriz.'

'Efe abi bunu beğenmedi '

'Onun hoşuna giden ne var acaba geri döndüğü için isyan ediyordu en son'

'Sarışın kıvırcık saçlı bir güzel hanım var onu görünce gayet mutlu aslında'

'Ne'

'Sanırım abin birine aşık oluyor Mete '

Handan ile fark ettiğimiz bu detay ile yeniden o an aklıma düşerken keyfim gittikçe artıyordu. Efe abinin Handan'a gıcıklık yaparken çarpılmış gibi kaldığı o an tekrar gözümün önünde oynarken onu fark etmeyen genç kadının öylece yoluna devam eden halin bir piyes gibi oynamaya devam ederken Efe abinin ona ulaşıp ulaşamadığını sormayı aklıma not ettim.