' Amcanlar geldi bugün '
' Neden'
Beni henüz aramamış aile fertlerimin damatlarına düşkünlüğü muhteşemdi. Diktiğim çiçeğe suyunu verip yeniden ona baktığımda aklının bambaşka yerlerde olduğunu gösteren bir hali vardı.
' Sanırım zor bir gündü '
' Yo sadece amcanları çözemedim. sence neden ziyaret etmişlerdir beni. Bir kaç ihale hakkında konuştuk ama onlar o ihalelere girmeyecekler onu düşünüyordum.'
' Kimler var ihaleye girecekler arasında '
Kimi tanıyorsun diyen iç sesim ile ona bakarken bana anlatmak istemez gibi bir hali vardı. içten içe halen bana güvenemediği açıktı. Tıpkı benimde ona güvenmediğim gibi. Oturduğum yerden hareketlendiğimde gözleri beni izlemeye devam ediyordu. Yeni saksıyı camın kenarına taşıdığımda devam eden sessizliği ile onu baş başa bırakıp serdiğim örtüyü toplayıp odadan çıktım.
Mutfakğa girmeden önce yeniden salona girdiğimde halen camın kenarında ki çiçeğe bakıyordu.
' Bir şeyler yemek istermisin ? Yoksa çoktan yedin mi'
' Beraber yeriz '
Onu onaylayıp mutfağa geçtiğimde Meryem hanımla yaptığımız şeyleri hazırlıyordum. Zihnimde dönüp dolaşan acaba çiçeği almasa mıydım fikri ile yemekleri ısıtırken bir yandanda salata için malzemleri çıkarıyordum. Bir kaç dakika sonra yanıma gelen Mete ile ona bakmadan işime devam ettim. Etrafımda attığı turları görmezden gelmeye devam ediyordum. Salatayı kaseye aldıktan sonra fırını kapattım. Börekler ısınmış olmalıydı.
Hazırladığım şeyleri masaya taşırken ikimizinde sessizce durması sayesinde evin yeniden bomboş bir hale geldiğini fark ediyordum. Bir kaç sene önce böyle bir durum için dilekler dilediğimi hatırlıyordum. Günlerce duymak istediğim tek sesin kendi nefes sesim olmasını dilemiştim. Sessizliğe delice bir ihtiyaç duyuyordum. Şimdi ise bu sessizliği benimle beraber yaşayan birisi olduğundan asla tam olarak huzurlu olamıyordum.
' Börek mi yaptın?'
Karşılıklı oturduğumuzda gözlerini alamadığı börekler ile yeniden konuştuğunda gerçekten de bu kadar börek yiyip nasıl zayıf kaldığını anlayamıyordum.
' Meryem hanım ile yaptık '
' Annem mi geldi'
Sesindeki hayret tınısı ile ona baktığımda gözleri şüphe ile üzerimde dolaşıyordu.
' Kadir bina içinde beni takip etmiyor sanırım. '
' Acil bir şey olmadığı sürece ne yaptığını rapor etmeyecek'
Onu onayladığımda halen böreklere bakan haline güldüm.
' Ben gittim Meryem hanımın yanına ev biraz fazla sessiz geldi bir an'
' Nasıldı '
İlgili olmadığı sesinden bile belli olurken bu haline güldüm. Muhtemelen detayları annesinden öğrenmek onun için daha kolaydı.
' İyiydi bir kaç dizi izledik biraz yemek yaptık falan'
' aranızdaki sorun halloldu yani '
Aramızdaki sorunu nerden biliyordu? Yada bu soru bir tuzak mıydı? Emin olamıyordum ki ailecek beni duygudan duyguya sürüklüyorlardı. Ne hissedeceğimi ne düşüneceğimi bilemiyordum her defasında.
' Aramızda bir sorun mu vardı?'
' Ben yanlış anladım o zaman'
Olabilir anlamında başımı salladığımda içimi kemiren o soruyu sormak için kendimi tutuyordum. Sormak istediklerinden kaçarak bambaşka bir şey sordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Açelya
Fiksi Umum' Bazen benim bile fark edemediğim anlarda beni düşünüyor. Öyle ki henüz kendimi bile fark edemediği sorunlarımı ben görmeden çözmüş oluyor. Nasıl olurda inanmam'