İlklerimin Sahibi

40. Bölüm💙

1 Hafta Sonra;

"Off Tuğba istemiyorum kına falan söylemiştim bunu zaten ne gerek var tekrardan böyle şeylere."

"Aa olur mu hiç öyle canım tek bir kardeşimiz var her şey tam olacak."

En sonunda Tuğba ile uğraşamayacağımı anlayıp pes ettim.

Cenk ve kızlar bir araya gelmiş beni deli etmeye çalışıyorlardı. Benim anlamadığım nokta Cenk'e noluyor? O da iyice Tuğba ve Ayça'ya benzemişti.

Şuan ise bir gelinlikçide gelinliklere bakıyorduk kimin için? Evet doğru bildiniz benim için. Hayır yani nikah kıymışız ne gerek var ki tekrardan sil baştan böyle şeylere.

Cenk bu durumdan memnun olmadığımı anlamış olmalı ki beni kendine çekip;

"Güzelim asma artık suratını. Sen mutlu ol diye biz uğraşıyoruz."

"Ama ben istemiyorum ki Cenk. Baksana tekrardan aynı tantanayı mı çekeceğiz."

"Aşk olsun güzelim. Evliliğimize tantana mı diyorsun?"

"Ya hayır sen beni yanlış anladın ben öyle demek istemedim. Yani boş iş bunlar sevgilim imzaları attık bitti işte daha niye kurcalıyoruz ki?"

"Hiçbir şeyin içinde kalmasını istemiyorum. Her şey dört dörtlük olacak aynı benim karım gibi."

Daha fazla bir şey demeden gelinlik modellerine bakmaya başladım. Gerçekten gereksiz şeylerle uğraşmakta bir numaraydık.

Sonunda geçen giydiğim gelinliğin modeline benzer bir model bulduğumda bunu almak istemiştim.

İkinci kez gelinlik giyme hissi de bir garip gelmişti.

Gelinlikçiden çıktıktan sonra eve doğru yola koyulduk. Hepimiz bizim evimizde toplanmıştık.

Abim ile Tuğba işlerinin olduğunu söylemiş ve gelmemişlerdi. Bu aralar abim ve Tuğba'da bir gariplik vardı ama yakında çıkardı kokusu.

Ben kahveleri yapmak için mutfağa gittiğimde Ayça da gelmişti.

Ben kahveleri yaparken Ayça sessiz sessiz beni izliyordu bir derdi olduğu çok belli oluyordu.

"Evet sevgili görümceciğim seni dinliyorum."

"Hı?"

"Evet dökül bakalım derdin olduğu çok belli."

"Senden de bir şey kaçmıyor ama yengecim ya."

"Ee ne sandın kızım karşında Halkla İlişkiler Uzmanı duruyor insanların içinde kala kala çözdüm artık bir şeyler."

"Yağız bana evlenme teklifi etti."

"Nee! Ee ne güzel işte zaten ilişkiniz de ciddiydiniz."

"Evet ama abimin daha haberi yok. Vereceği tepkiden korkuyorum açıkçası ve abimin yanında bir sorunumuz daha var."

"Ne sorunu Ayça ay yeter artık şu soruları bir çıksın hayatımızdan."

"Hani ben bir okulda işe başladım ya."

"Eee."

Kelimeleri tek tek söylüyordu ve her an Ayça'nın üzerine saldırabilirdim tek tek cümle kuran insanlardan nefret ediyordum.

"İşte orada zümre arkadaşım bana karşı boş olmadığını söyledi."

"Ee yuh ama yani daha kaç gün oldu işe başlayalı."

"İşte diyorum ya tüm belalar beni buluyor anasını satayım."

"Ee sen ne dedin?"

"Nişanlı olduğumu söyledim. Sonra bir şey demeden çekip gitti."

"Ayça dikkatli ol ama olur mu?"

"Olur dikkat ederim."

"Yağız'ın haberi var mı peki?"

"Hayır yok tabiki söylemedim. Adamı bulduğu ilk yerde öldürürdü."

Haklıydı Yağız da en az Cenk kadar sinirliydi.

"Neyse kafaya takma sen kendinize odaklan."

Kahvelerde olduğunda salona geçmiştik. Cenk kahvesinden bir yudum alıp Ayça'ya döndü.

"Ayça güzelim bana söylemen gereken şey var mı?"

Ayça abisinin bu cümlesi ile resmen dili tutulmuştu.

"Ne k-konuda abi."

Ayça'nın bu hâline gülmeden edememiştim.

"Bence sen biliyorsun kardeşim hadi uzatma da senden duyayım."

"Ş-şey abi Yağız bana e-evlenme teklifi etti."

Bakışlarım Yağız'a kaydığında gözünü kırpmadan Cenk'e bakıyordu. Vereceği tepkiden korktuğu çok belliydi açıkçası bende vereceği tepkiyi merak ediyordum sonuçta birlikte olmalarına bile zar zor izin vermişken böyle bir şeye tepkisi nasıl olur du allah bilir.

Cenk ayağa kalktı ve kollarını açtı.

"Ee abine sarılmayacak mısın?"

Ayça ne yapacağını şaşırmıştı. Hemen ayağa kalkıp Cenk'e sarıldı. İkisininde gözünden yaş akmaya başladı. Onları böyle görmem ile bende ağlamaya başlamıştım ama bu sefer mutluluktan ağlıyorduk.

Ayça Cenk'ten ayrıldıktan sonra bana sarıldı.

"Vayy be benim görümcem gelin mi oluyor?"

"Hıhım sanki biraz öyle oluyor."

İkimiz de delirmişcesine kahkaha atıyorduk. Cenk ile Yağız bize uzaylı görmüş gibi bakıyorlardı. Cenk'in yanına gittiğimde ona sarıldım.

"Güzel kalpli sevgilim. İşte ben senin bu güzel kalbini seviyorum."

"Bu kalp hep sana ait olacak."

Kapı çaldığında kapıya bakmak için ayağa kalkacağım esnada Ayça benden önce davranıp kapıya baktı ve kapıyı açması ile içeri çığlık sesleri doldurdu.

Endişe ile ayağa kalktığımda Tuğba karşımda delirmişcesine hep kahkaha atıyor hem ağlıyordu.

Durumun ne olduğunu anlamak için Tuğba'nın yanına gittim.

"Tuğba noluyor iyi misin?"

Tuğba parmağını havaya kaldırıp;

"Evleniyoruuuuummmmm!"

Resmen çığlık atmıştı. Ardından abime gözüm kaydığında gülerek Tuğba'ya bakıyordu. Galiba şuan tahmin ettiğim şey doğruydu. Bu sefer abimin yanına gidip;

"Abi yoksa sen mi?"

"Evet güzelim ben Tuğba'ya evlenme teklifi ettim."

Şuan şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilemiyordum. Tuğba aniden gelip boynuma atladı.

"Bana görümcelik yapmayacaksın dimi?"

"Aa orası belli olmaz canım."

İkimiz de kahkahalara boğulmuştuk.

Hepimiz yerlerimize oturmuştuk şuan her şey çok güzel ilerliyordu. Sonunda mutluyduk ailemde, bende, sevdiklerim de mutluydu. Biz mutluyduk.

Evet canlarım bölüm nasıldı yorumlarınızı bekliyorum💙 yıldızı parlatmayı unutmayın!

Keyifli Okumalar💙

Instagram Hesabım: @sude_den_oykuler