İlklerimin Sahibi

45. Bölüm💙

Gözlerimi açmak için çabaladığımda sanki gözlerimin üstünde bir ağırlık vardı da aşağıya doğru çekiyordu.

Zorda olsa gözlerimi açtığımda Cenk öylece ayakta bekliyordu. Uyandığımı görmesi ile yanıma geldi. 

"Güzelim iyi misin?"

"Yaşıyor mu?"

Ağzımdan tek bir cümle çıkmıştı. Yaşıyor mu?...

Cenk hiçbir şey demeden öylece yüzüme bakıyordu.

"Cenk bir şey söyle susma bir şey söylesene. "

"Güzelim sakin ol şimdi doktor gelecek o durumu sana anlatacak."

"Ne durumu? Noluyor Cenk bir şey söyle!"

Delirmek üzereydim. Neden kimse bana bir açıklama yapmıyordu.

Doktor içeri girdiğinde zorla doğrulmaya çalıştım.

"Bebeğim iyi mi?"

"Öncelikle sakin olun Yağmur Hanım.  Şimdi size söyleyeceklerimi lütfen dikkatli dinleyin."

"Artık ne olduğunu söyleyecek misiniz?"

"Gebeliğinizi sonlandırmamız gerekiyor. Eğer bu şekilde gebeliğiniz devam ederse sizin için oldukça riskli olur."

Ne saçmalıyordu?

"Siz ne dediğinizi farkında mısınız? Benden bunu nasıl isteyebilirsiniz göz göre göre gebeliği nasıl sonlandırmamı isteyebiliyorsunuz?"

Cenk hiçbir şey demeden öylece doktoru dinliyordu.

"Cenk sende bir şey söylesene ne diyor bu kadın?"

"Güzelim sakin ol. Sen her şey den daha önemlisin."

"Cenk beni delirtme o ne demek ya. Karnımda ki senin çocuğun bizim çocuğumuz sen nasıl böyle düşünebilirsin?"

"Güzelim haklısın ama doktoru duymadın mı?"

"Tamam gençler size 1 saat düşünme süresi veriyorum 1 saat sonra kararınızı bildirin operasyona başlayalım. Daha fazla gecikmemiz anne için iyi olmaz."

Doktor odadan çıktığında ne yapacağımı bilemiyordum. Tam her şey yolunu girmişti ki şimdi yine her şey alt üst oldu.

Cenk yanıma uzanıp saçlarımı okşamaya başladı. Bende daha fazla gözyaşlarımı tutamadım bir bir akmaya başladı.

Başımı Cenk'in göğsüne koydum.

"Biz bunu hak edecek ne yaptık?"

"Güzelim öyle düşünme."

"Cenk ben şimdi bile bile nasıl bırakırım bebeğimizi."

"Güzelim inan bende başka yöntemler bulmak için çabaladım ama yok eğer sonlanmazsa sana zarar gelecek."

"Ol-olsun ben ona da razıyım onu benden koparmasınlar."

Ağlamalarım hıçkırıklara dönüşmüştü. Son cümlem üzerine Cenk'in kasıldığını hissetmiştim. Yüzümü kaldırdığımda Cenk'te ağlıyordu.

"Güzelim yapma böyle hem senin tedavini yaptıktan sonra tekrar deneriz."

"Canım acıyor Cenk anlıyor musun beni? Canım acıyor. Ya ben onu kabullenmiştim. Zor günlerimize ilaç olmuştu. İlk doğuşunu, ilk gülüşünü, ilk cümlesini, ilk yürüyüşünü, ilk diş çıkarısını, ilk okula başlayaşını bütün ilkleri birlikte yaşayacaktık."

Cenk artık gözyaşlarını gizlemeye çalışmadan ağlamaya başlamıştı.

"Şuan ilk defa, hayatımda ilk defa kendimi bu kadar çaresiz hissediyorum. Seni ve bebeğimizi koruyamadım."

Cenk'in elini tutup karnıma götürdüm. Sonra fısıldamaya başladım.

"Seni son hissedişimiz. Biz seni çok sevdik keşke bizimle kalsaydın."

Cenk kafasını göğsüme gömdü öylece bekledi. Zaten elimizden beklemekten başka bir şey gelmiyordu.

1 saatin sonunda doktor odaya girdiğinde elinde kağıtlar vardı. Kağıtları imzaladıktan sonra beni ameliyata aldılar.

☆☆☆☆

4 saat sonra;

Karnımda hissettiğim sızı ile gözlerimi açtım. Oda da Cenk, Tuğba, Ayça ve abim vardı.

Abim uyandığımı gördüğü an hemen yanıma gelip beni kollarının arasına aldı.

"Bebeğim iyi misin?"

Abimin sesi ile akmaya hazır bekleyen gözyaşlarım akmaya başladı.

"Abi koruyamadık. Bıraktı bizi abi."

"Her şey güzel olacak güzelim böyle düşün. Sen neler atlattın bunu da atlatacaksın."

Tuğba yanıma gelip sıkı sıkı sarıldı.

"Çiçeğim inan ne diyeceğimi bilmiyorum."

Bu sefer Ayça yanıma geldiğinde mahcup bir şekilde bana bakıyordu.

"Yağmur benim yüzümden mi oldu?"

"Anlamadım."

"Eğer abim beni almak için eve girmezse direkt seni hastaneye götürseydi böyle olmazdı."

"Saçmalama Ayça bu durumdan kimsenin suçu yok."

Ayça gözyaşlarını tutamayıp ağlamaya başlamıştı. Bundan yaklaşık 2 hafta önce mutluluktan akan gözyaşlarımız şimdi ise üzüntüden akıyordu.

Evettt canlarım bir bölüm daha bitti yorumlarınızı bekliyorum yıldızı parlatmayı unutmayın💙
Keyifli Okumalar💙

Instagram Hesabım: @sude_den_oykuler