İlklerimin Sahibi

54. Bölüm💙

2 Saat Sonra;

Duruşmanın üzerinden 2 saat geçmişti. Cenk ile vakit kaybetmeden eve gelmiştik. Tabikii yol boyunca Cenk'in yeni icat ettiği küfürleri dinleme eşliğinde eve gelebilmiştik.

Adının Polat olduğunu öğrendiğim adam yüzünden Cenk yol boyunca delirmişti.

Yarım saat sonra Miray bebek bize gelecekti. Ne kadar kendim gidip almak istesem bile Sosyal Destek Hizmetinde görevliler buna izin vermemişlerdi.

Cenk ile ikimiz oturup televizyon izlerken kapı çalmıştı. Heyecandan ne yapacağımı bilmiyordum.

Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlediğimde sanki ilk defa yürümeyi öğreniyormuşum gibi hissetmiştim.

Cenk bu durumu fark etmiş olmalı ki yanıma gelip;

"Güzelim sakin ol! Rahatla biraz. Artık o bebek bizim."

"Cenk bu, bu çok tuhaf bir his."

"Biliyorum güzelim. Bende şuan çok garip hissediyorum. Hadi gel daha fazla bebeğimizi bekletmeyelim."

Kapıyı açtığımızda pembelerin içinde masmavi gözleriyle Cenk ile ikimize bakıyordu.

O kadar güzel bir bebekti ki gözlerimi alamıyordum. Bu bebeğe işkence etmelerini düşündükçe kalbim acıyordu.

Biz Cenk ile büyülenmiş bir şekilde bebeğe bakıyorduk ki Sosyal Destek Hizmetlerinden gelen görevliler sessizliği bozdu.

"Yağmur Hanım ve Cenk Bey sizsiniz öyle değil mi?"

Ben henüz cevap verecek gücü bulamıyordum kendimde.

"Evet biziz."

Cenk'in sesi ile bebeğin büyüsünden kurtulup içeri davet ettim.

"Yağmur Hanım ve Cenk Bey, biliyorsunuz evlat edinmek kolay değil. Sorumlulukları oldukça fazla ve belirli şartların bebeğe sağlanması hem bebek için hem de bizim için önemli. O yüzden yaklaşık 1 sene boyunca takipte kalacağız bunun bilgisini şimdiden vermiş olayım. Herhangi bir kötü durum sezersek evlat edinme hukuken düşer."

Ben bu kadına neden bu kadar gıcık olmuştum. Ne ima etmeye çalışıyordu? Biz bu bebeğe şimdi zarar mı verecektik hayır yani ne?

"Sizin ima ettiğiniz gibi bir durum söz konusu olmayacak. Zaten biz bunun bilincinde olarak evlat edinmek istedik."

Kendimi daha fazla tutamayarak bu cümleyi kurmuştum.

Cenk sinirlendiğimi anlamış olmalı ki elimi tutarak destek vermeye başladı.

"Eşim doğru söylüyor. Biz bunun bilincinde olarak kabul ettik zaten."

"Ben gerekenleri söyledim. Dediğim gibi 1 sene boyunca takip olacaktır."

Kadın ayağa kalktığında etrafa göz gezdirmeyi de ihmal etmemişti.

"Bebeğin bir odası var mı?"

"Hayır yok ama en kısa sürede yapacağız."

"Peki Cenk Bey. Umarım bir sonraki gelişimde eksikler tamamlanmış olur."

Eğer şuan kendimi gerçek anlamda frenliyorsam o da şuan karşımda duran masum bebek içindi yoksa bir dakika bile bu kadına katlanamaz, lafların altında kalmazdım.

Sosyal Destekden gelen görevliler gittikten sonra işte şimdi tam anlamıyla sudan çıkmış balığa dönmüştüm.

Tamam lisede Çocuk Gelişimi bölümünü okumuştum staj sürecim olmuştu çocuklara nasıl yaklaşma konusunda az çok bilgim vardı ama bu bambaşkaydı.

Cenk ile ayakta öylece bebeğin önünde dikilmiş bebeğe bakıyorduk. Gerçekten çok tatlı ve sıcak kanlı bir bebekti. Hemen bize gülücük saçmaya başlamıştı bile.

Daha fazla dayanamayıp yanına doğru ilerledim. Elimi uzattığımda bebek ürkerek kendini geriye çekmişti.

Bu durum kalbimi paramparça etmişti. Ona zarar vereceğimi düşünmüştü bu durum gerçek anlamda beni kahretmişti. Gözümden yaş akmasına engel olamadım.

Cenk de bu durumu fark etmiş olmalı ki yanıma gelip elini sırtıma koyup sıvazlamaya başladı.

"Güzelim bu sürecin kolay olmayacağını sende biliyorsun. Lütfen böyle yapma. Bak bizim güçlü olmamız gerekiyor."

Haklıydı hemde sonuna kadar haklıydı. Gözyaşlarım ardı ardına akarken bebeğe tekrar döndüm. Ne olduğunu anlamadığım bir şekilde başını göğsüme koydu.

Sanki büyük bir insan gibi olanları anlıyordu. Yaşlı gözlerle Cenk'e baktım. O da şaşkın ve yaşlı gözlerle bir bana bir göğsümdeki bebeğe bakıyordu.

"Biz çok güzel bir aile olacağız güzelim."

"Biz çok güzel aile olduk bile sevgilim."

Dakikalar geçtikçe sanki daha da bize alışmış gibiydi. Kesinlikle anlamadığımız bir şekilde sesler çıkarıyordu ve bu da Miray Bebeği daha da sevimli gösteriyordu.

Mavi gözlerini ovuşturarak huzursuzlanmaya başlamıştı. Karnının acıktığını düşünüp Miray'ı Cenk'in kucağına vermek için kucağıma aldım.

Cenk'e doğru adım atarken ne yapmak istediğimi anlamış olmalı ki kafasını olumsuz yönde sallamaya başladı.

"Cenk ne oldu?"

"Güzelim tutamam ki ben."

"Ne demek tutamam Cenk? Ben vericem zaten kucağına."

Tedirgin bir şekilde kaslı kollarını bebeğe doğru sardı. Şuan manzaram o kadar güzeldi ki bu manzarayı ömrümün sonuna kadar izlemek için neleri vermezdim ki.

Miray'ı Cenk'e verdiğimde bende vakit kaybetmeden mutfağa gidip mamasını hazırlamaya başladım.

Artık 8 aylık olduğu için ek gıda verilebiliyordu.

Saat 5 civarı olduğu için muz ve yoğurtdu birbirine katmıştım. Hazırladıktan sonra içeriye geçeceğim esnada Miray'ın ağlama sesini duydum ardından Cenk'in endişeli yüzünü görmem bir olmuştu.

Cenk'e baktığımda sanki bir uzaylıymış gibi kucağında ki bebeğe bakıyordu. Bu bakışı karşısında kendimi daha fazla tutamayarak kahkaha atmaya başlamıştım.

"Cenk noldu bu ne hâl?"

"Yağmur ağlıyor bu ne yapacağım."

"Ee Cenk bebek bu. Sence de normal değil mi ağlaması."

İçeri geçip mamasını vermeye başladım. Mamasını yedikten sonra gözleri kendiliğinden kapanmaya başlayınca Cenk kucağına alıp yatak odamıza çıkardı.

Yatağımıza yatırdığında Cenk, Miray'ın bir tarafına ben ise bir tarafına yatıp Miray Bebeği ortamıza almıştık.

Şuan o kadar mutluydum ki bu mutluluk bozulur diye çok korkuyordum.

Evettt canımlar yeni bölümü nasıl buldunuz💙 sizce Cenk ve Yağmur nasıl anne ve baba olur? Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyoruz💙

Keyifli Okumalar💙

Instagram Hesabım: @sude_den_oykuler