İlklerimin Sahibi

8. Bölüm💙

"Neden, neden beni bıraktınız anne, neden?"

"Güzelim tamam sakin ol kabus görüyorsun aç gözlerini. Yağmur."

Sarsılma ile uyandım. Annemin ve babamın beni terk ediş gününü görmüştüm. Ama bu sadece bir kabusmuş. Cenk'e mümkünmüş gibi daha çok sarıldım. Kendimi daha fazla tutamayıp ağlamaya başladım.

"Sakin ol tamam geçti."

"Beni neden hiç sevmediler?"

"Şuan sağlıklı düşünemiyorsun güzelim. Biraz sakinleş sonra konuşalım."

Sonra konuşmak istemiyordum. Şuan, şimdi her şeyi anlatım içimde ki zehri akıtmak istiyordum.

"Ben daha 7 yaşındaydım. Beni bırakıp gittiklerinde daha 7 yaşındaydım."

Cümle kurarken zorlanıyordum. Gözyaşlarım bana ihanet edip hızlı hızlı akıyordu.

"Hiçbir şeyin farkında değildim. Bir gün sabah annem her zaman ki gibi kahvaltı hazırlamıştı. Annem, babam, ben, abim oturup kahvaltımızı yaptık. Her şey normal ilerliyordu. Sonra beni okula bıraktılar."

Artık ağlamalarım hıçkırıklara dönüşmüştü.

"Okula beni almaya kimse gelmedi. Normalde annem gelirdi. Öğretmenim annemi aradığında telefonu açmadı. Bende telaşlanmıştım başlarına bir şey mi geldi diye. Annem her ne olursa olsun beni almaya gelirdi. En sonunda öğretmenim teyzemi aradığında teyzem gelip beni aldı. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu."

Ben anlattıkça olayları tekrardan yaşıyordum.

"Beni kendi evine götürdü, çok sordum ama bir şey demedi. Haftalarca teyzemin evinde kaldım. Bir gece çok hastalanmıştım ateşim çıkmıştı annemi sayılamaya başlamıştım. Teyzem de o gün bana bir cümle söylemişti ve o cümle işte benim hayatımı karartan cümle oldu. -annen bir daha hiç gelmeyecek-"

Son cümlem ile Cenk'e daha çok sarıldım ve saatlerce ağladım.

"Beni hiç mi sevmediler Cenk? Ben onlara ne yapmış olabilirim ki?"

"Onlar seni hak etmedi güzelim. Böyle düşün. Onlar seni, senin sevgini hak etmedi."

"Peki şuan napıyorlardır? Beni terk ettiler diye mutlular mıdır?"

"Bunları düşünme hadi uyuyalım."

Cenk bana zor günlerimde gönderilen kurtarıcım olmuştu.

☆☆☆☆

Cenk Korkmaz'dan;

"O kişiyi araştırmanızı istiyorum. En geç yarın bilgileri elimde olsun."

Yağmur'un dün geceki hâli hiçbir zaman aklımdan çıkmayacaktı.

Gece çok düşündüm ailesini araştırıp araştırmama konusunda ama merakıma yenik düşüp araştırmalara başladık.

Dün gece Yağmur çok kötü oldu diye bugün otele gitmeyecektik. Yağmur'un sevdiği aktiviteleri yapmak geldi aklıma. Biraz birlikte vakit geçirmiş oluruz hem.

"Yağmur güzelim hadi kalk! Saat çok geç oldu. Günün yarısını uyumak ile geçirdin."

"Biraz daha Cenk."

"Hadi güzelim kalk bak çok güzel planlarım var hadi ama!"

Bu kız sandığımdan da uyuşuk çıktı. Sonunda yataktan ayrılabildi. Birlikte kahvaltı yapıp yola çıktık. Çiftlik evine götürecektim. Sessiz, sakin insanlardan uzak çok güzel bir yerdi.

"Nereye gidiyoruz?"

"Süpriz olsun mu güzelim?"

Sırf sorusuna cevap vermediğim için yol boyunca trip attı. Ben bu kızın triplerini ne yapacağım?

Evett canlarım bir bölümün daha sonuna geldik biraz kısa oldu 2 gündür bölüm yazamadım. Şimdi hazır vakit bulmuşken hemen yazıp yayımladım yıldızı parlatmayı unutmayın💙 yorumlarınızı bekliyorum💙

Wattpad ve Instagram hesabımı takip edin pleasee💙

Instagram Hesabım: @sude_den_oykuler

Keyifli Okumalar💙