İlklerimin Sahibi

37. Bölüm💙

Sahilden ayrıldığımda Tuğba'nın yanına gittim. Şuan bana tek iyi gelecek olan kişi Tuğba'ydı.

"Bebeğim bu kararını düşündün mü?"

"Çok düşündüm 1 hafta boyunca düşündüm en doğru kararın bu olduğunu anladım."

"Hakkında hayırlısı güzelim."

Bana her o kelimeyi kullandıklarında gözlerimin dolduğunu hissediyordum. O benim gözlerimin içine baka baka güzelim derdi. Ama o benim sevgimi hak etmemişti.

"Bugün sende kalabilir miyim?"

"Saçmalama tabikii kalabilirsin burası seninde evin. Bir daha sakın sorma ne zaman istersen gelip kal."

"Senin gibi bir arkadaşa, dosta sahip olduğum için çok şanslıyım biliyor musun?"

Yüzüme zor da olsa gülümseme yerleştirdim.

"Ee tabiki şanslısın kızım ne zannettin. Benim gibi hangi dost böyle olur dimi yanii."

Biraz olsun kafamı dağıtması için böyle konuştuğunu çok iyi biliyordum.

"Kız kahvelerimizi alıp eskisi gibi dedikodu time yapalım mı?"

"Benim canım hiçbir şey istemiyor. Ben odaya çıkıp dinlensem iyi olur."

"Yapma ama böyle güzelim. Yazık ediyorsun kendine."

"Tuğba bir daha b-bana o kelimeyi söylemezsen olmaz mı?"

"Ay özür dilerim bebeğim benim aklıma gelmedi."

"Önemli değil ama bir daha söyleme."

"Hâlâ seviyorsun dimi hâlâ. Sevdiğin hâlde kendini ve Cenk'i ateşe attın."

Hiçbir şey diyemedim haklıydı seviyordum hâlâ ona deliler gibi aşıktım ama ailemi hayattan koparan kişi ile birlikte olamazdım. Hâlâ ona deliler gibi aşık olduğum için kendime çok kızıyordum.

Göz yaşlarım yine bana ihanet ederek akmaya başlamıştı.

"Ben odaya çıkıyorum Tuğba. Dinleneceğim biraz telefonu da kapatacağım abim ararsa bugün burada kaldığımı söylersin."

"Tamam çiçeğim. Yağmur, yanıma geldiğinde lütfen eski Yağmur'a dönmüş ol ben çünkü eski Yağmur'u çok özledim."

Gözlerimden hiç durmak bilmeyen yaşlar akmaya devam etti. Tuğba'nın yanına gittim ona sıkıca sarıldım.

Uzun uzun sarıldım sonra Tuğba'nın ağzından bir hıçkırık kaçtı. Daha sonra gözyaşları omzumu ıslattı. Başını kaldırıp yüzüme bakmasını sağladım.

"Tuğba!"

Tuğba'yı ilk defa böyle ağlarken görüyordum. Normalde hep enerjik her şeyi şakaya vuran bir karakterdi.

"Ben seni böyle görmeye dayanamıyorum ki."

"Canım yapma böyle bak bir de senin için üzülmeyeyim."

"Elimde değil ki Yağmur şu hâline baksana. Yaşayan ölü gibisin. Seni böyle gördükçe içim yanıyor."

"Şimdi bir kez daha senin gibi bir kardeşe sahip olduğum için ne kadar şanslı olduğumu hissettim."

"Sen benim kız kardeşim oldun. Zor zamanımda sen bana yardımcı oldun. Yaralarımı sen iyileştirdin ama ben senin yaralarını iyileştiremiyorum. Benim kız kardeşim yoktu sen benim kardeşim oldun."

"Tuğba kahveleri sen mi yaparsın ben mi yapayım?"

Tuğba'yı böyle görmek beni bir kez daha yıkmıştı.