မနက္ငါးနာရီ အ႐ုဏ္မတက္ခင္အခ်ိန္ကတည္းကပင္ အႏြံတို႔ရဲ႕သစၥာၿငိမ္ရပ္ကြက္ေလးဟာ ပုံးသံခြက္သံမ်ားျဖင့္ဆူညံေနေတာ့တယ္။ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တစ္ရက္ျခားတစ္ခါသာလာတဲ့ေရကိုအလွည့္က်တန္းစီကာ ခပ္ရတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။တန္းစီတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း လူတို႔ရဲ႕သဘာဝအရ ငါရေရးသာဦးတည္ေလေတာ့ ေနရာျဖတ္လုသူမ်ားဟာအမ်ားအျပားပင္။အလွည့္ေက်ာ္တဲ့သူေတြ႕ရင္ ဆဲဆိုမယ္၊နပန္းလုံးမယ္။အႏြံတို႔ရပ္ကြက္ေလးဟာ နာမည္နဲ႕မလိုက္ေအာင္ကို ဆူညံတဲ့ရပ္ကြက္ေလးရယ္ပါ။ဝမ္းေရးကိုသာဦးတည္ရတာမို႔ လူမႈေရးဟာလည္း ေနာက္ေကာက္က်န္ခဲ့ရတယ္။လူတိုင္းကိုမဆိုလိုေပမယ့္ အမ်ားစုဟာ ကိုယ္က်ိဳးတစ္ခုတည္းကိုသာၾကည့္ၾကတဲ့လူေတြခ်ည္းပါဘဲ။
"ဟဲ့ ေကာင္မ ။နင္ၾကားျဖတ္ျပန္ၿပီလား။နင္တစ္ေယာက္ထဲ အလုပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူးဟဲ့။ငါတို႔မွာလည္း သားနဲ႕သမီးနဲ႕ "
"ညည္းဘာသာ အားယားၿပီးလင္ယူလို႔ ကေလးေမြးတာေလ။က်ဳပ္တို႔ကပါ လာထိန္းေပးရဦးမွာလား။ျဖတ္ေတာ့ ညည္းကဘာလုပ္ခ်င္လဲ"
အႏြံ႕အလွည့္ေရာက္ခါနီးမွ ရန္ပြဲထျဖစ္တာေၾကာင့္ ေရရဖို႔ကလည္းမေသခ်ာေတာ့။တစ်ခဏအတွင်းမှာဘဲ တစ္ဖက္အန္တီက သံပုံးျဖင့္တစ္ဖက္အမ်ိဳးသမီးေခါင္းကို ရိုက္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ထိုအမ်ိဳးသမီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ထဘီကိုတိုတိုျပင္ဝတ္လိုက္ကာ ဆံပင္ကိုေဆာင့္ဆြဲလ်က္နပန္းလုံးၾကေတာ့တယ္။တန္းစီေနၾကတဲ့လူမ်ားကလည္း အုပ္အုပ္က်က္က်က္ျဖစ္သြားၿပီး ရႈပ္ယွက္ခတ္သြားေတာ့တယ္။ဝင္ဆြဲတဲ့လူကဆြဲ၊တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ေရကိုအေျပးအလႊားသြားခံၾကတယ္။လူအုပ္ႀကီးကအႏြံ႕ကိုတြန္းတိုက္သြားၿပီး လူပင္လယ္ထဲမွာညပ္ေနေတာ့တယ္။အႏြံ႕အျဖစ္က ေရလည္းမရလိုက္ဘဲ လူပိၿပီးေတာင္ေသနိုင္တဲ့အေျခအေနကိုေရာက္သြားေတာ့တယ္။အခ်ိန္နဲ႕ေပးတာဆိုေတာ့
အႏြံေရမရလိုက္ခင္မွာဘဲ ေရကပိတ္သြားေတာ့တယ္။ေျခာက္နာရီထိုးဖို႔မိနစ္အနည္းငယ္လိုခ်ိန္မွာဘဲ ရန္ပြဲလည္းအဆုံးသတ္သြားၿပီး လူေတြလည္းျပန္ကုန္ၾကတယ္။အႏြံလည္း လက္တစ္ဆစ္သာသာသာေရရလိုက္ေသာ ေရပုံးကိုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ဆြဲလာၿပီး ရပ္ကြက္ထိပ္နားရွိေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္တြင္ေရာင္းေသာ အေၾကာ္ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္လိုက္တယ္။အားကစားေဘာင္းဘီတိုနဲ႕စြပ္က်ယ္ကိုသာဝတ္ထားတဲ့အႏြံက အသားေတြအမ်ားႀကီးေပၚေနတဲ့အခါမ်ိဳးဆို ပိန္မွန္းသိသာလြန္းတယ္။
YOU ARE READING
နွံ(Completed )
Romanceရစ်နှောင်ကြိုး×သက်ဆင်းနွံ "အနွံ့အရပ်ဘယ်နှစ်ပေရှိလဲ" "ငါး...ငါးပေလေး " "ဒါဆို ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲနေဖို့အလုံအလောက်နေရာရှိတာပေါ့ " "ကို...ကိုကို...တော်...တော်တော့ "
