အၿမဲလိုလိုသာယာေနတတ္ၿပီး ဆူညံပူညံသံေတြမၾကားရဘဲ ရယ္ေမာစေနာက္သံေတြျပည့္ေနတတ္တဲ့ ညီညီတို႔အိမ္ကေလးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကစၿပီးတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနခဲ့တယ္။ေဖေဖလည္း ေမာ္လၿမိဳင္ျပန္သြားၿပီမို႔အိမ္မွာ ညီညီနဲ႕ေမေမသာရွိတယ္။
"သားငယ္ေလးေရ ေမေမ့ဆီလာဦးကြယ္"
ဟင္းခ်က္ေနတဲ့ေမေမက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကလွမ္းေခၚေနတာေၾကာင့္ ညီညီကဂိမ္းစက္ကိုပစ္ခ်ၿပီးအေျပးသြားတယ္။
"ေမေမ ဘာကူေပးရမလဲ"
"ကူခိုင္းမို႔မဟုတ္ပါဘူး သားရယ္။ရစ္ေလးအေျခအေနေရာ ထူးျခားလား။ေမေမစြပ္ျပဳတ္ေလးသြားပို႔ခိုင္းတာေရာေသာက္ရဲ႕လား"
"မေသာက္ဘူးေမေမ။အိပ္လိုက္ ေၾကာင္ၿပီးထထိုင္လိုက္နဲ႕ စကားလည္းတစ္ခြန္းမွမေျပာဘူး။ေမးမရျပဳမရနဲ႕ သားလည္းစိတ္ညစ္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လာမွန္းကိုမသိေသးဘူး"
သားေလးေျပာမွဘဲ သႏၱာ့ရင္ထဲမေကာင္းျဖစ္ရတယ္။လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကေပါ့ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ကိုးနာရီေက်ာ္ေလာက္ႀကီး ရစ္ေလးကတစ္ကိုယ္လုံးစို႐ႊဲေနတဲ့ပုံစံနဲ႕ေရာက္ခ်လာတယ္။မ်က္လုံးေတြအစ္၊ႏႈတ္ခမ္းေတြျပာၿပီး ဖရိုဖရဲပုံစံနဲ႕မို႔ ဘာမ်ားျဖစ္လာသလဲလို႔စိုးထိတ္သြားမိတယ္။သႏၱာကေမးတဲ့အခါ "ေရသြားကူးလာတာ အန္တီသႏၱာ"ဆိုတဲ့အေျဖကိုၾကားရၿပီးခ်ိန္မွာဘဲ ရစ္ေလးသတိလစ္သြားတယ္။ဆရာဝန္ကိုခ်က္ခ်င္းေခၚလိုက္ေတာ့ ဖိအားေတြတအားမ်ားၿပီးအေအးပက္တာရယ္ေၾကာင့္ သတိလစ္သြားတာလို႔ေျပာတယ္။ညဘက္ႀကီးအဖ်ားေတြထတက္ေတာ့ သႏၱာနဲ႕သားညီညီလည္းတစ္ညလုံးမအိပ္ရဘဲ ရစ္ေလးအနားေနေပးရတယ္။မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕ ရစ္ေလးအိမ္ေရာက္ေနေၾကာင္း ရစ္တို႔အိမ္ကိုဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေတာ့ သားကိုဘယ္မွမသြားေအာင္ေခၚထားေပးပါခင္ဗ်ာ ဆိုတဲ့ေမတၱာရပ္ခံသံကိုသာၾကားခဲ့ရပါတယ္။သူမ်ားမိသားစုအတြင္းေရးမို႔ ထဲထဲဝင္ဝင္ဘာမွမသိလိုေတာ့တဲ့ သႏၱာကဘာမွဆက္မေမးေတာ့ဘဲဖုန္းခ်လိဳက္တယ္။အရင္ကလည္း ရစ္ေလးကသူ႕အိမ္နဲ႕ျပႆနာတက္တိုင္း ဒီအိမ္မွာလာအိပ္ေနၾကဆိုေတာ့ အလားတူျပႆနာလို႔ဘဲ သႏၱာကထင္ခဲ့ပါတယ္။
YOU ARE READING
နွံ(Completed )
Romanceရစ်နှောင်ကြိုး×သက်ဆင်းနွံ "အနွံ့အရပ်ဘယ်နှစ်ပေရှိလဲ" "ငါး...ငါးပေလေး " "ဒါဆို ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲနေဖို့အလုံအလောက်နေရာရှိတာပေါ့ " "ကို...ကိုကို...တော်...တော်တော့ "
