All The Young Dudes | Maraduers

Closing

Beşinci Yıl: Kapanış

———

Bana yaşattığın bu tanrının cezası
   karmaşaya bak

30 Haziran 1976, Salı

"Özür dilerim" dedi Sirius Black, dişlerini fırçalarken Remus'un arkasında duran iri, endişeli gözlerle.

"Özür dilerim," diye mırıldandı Sirius Black, Mary gelmeden önce kahvaltı masasının aşağısında.

"Özür dilerim!" Remus tekrar uzaklaşırken Sirius Black yalvardı.

"Özür dilerim..." diye fısıldadı Sirius Black, Remus her gece yatağının perdelerini kapatırken.

O halde bırak acı çeksin, dedi Remus'un en acımasız kısmı, en çok incinen kısmıydı. Başını çevirdi, uzaklaştı, kapıları kapattı ve gözlerini yumdu. Her hareketinde, özür dilemek yeterince iyi değil, dedi. Ne olduğunu bilmiyorum.

James ve Peter dikkatlice gözlerinin ucuyla izlediler. Bu işe karışmamaları gerektiğini biliyorlardı - gerçi Sirius'un sıkıntısının en ağır kısmını şüphesiz James çekiyordu; gece yarısı toplantıları intikamla geri dönmüştü.

Kızlar bir şeylerin ters gittiğini fark ettiler ama ne olduğundan emin değillerdi - Lily onun St. Edmund's'a geri dönme konusunda gergin olduğunu düşünüyordu, Marlene onun OWL sonuçları hakkında endişelendiğini düşünüyordu. Remus minnetle her iki düşünceye de katıldı. Sonuçta mümkün olduğu kadar normal davranmak için elinden geleni yapıyordu. Yemek için çapulculara katıldı, her zamanki yerine oturdu, kitaplarını okudu, Peter'la satranç oynadı, James'le taş attı. Akşamları merdivenleri çıkıp yatağına gidiyordu.

Ama Sirius'la konuşmadı. Haziran ayının geri kalan iki haftasında Remus onun yönünde tek kelime etmedi. Eğer elinden geliyorsa ona bakmadı bile.

İlk haftadan sonra belki de James'in bunu tamamen onaylamadığı hissine kapıldı. Potter elbette Remus adına öfkeliydi - en azından işin gerçekleri açısından - ama konu Sirius'un daha az mazur görülebilecek kusurları olduğunda James çok kör olabiliyordu. James ilk özürden sonra onu affederdi.

Belki Remus daha zayıf bir adamdı. Ama artık zayıf olmayacaktı. Gerçekte kim olduğuna geri dönmesi gerekiyordu. Hepimiz dersimizi alabiliriz. Remus tüm zengin, iyi huylu arkadaşları gibi yumuşak ve açık olmayı denemişti - bu onu nereye götürmüştü? Gidip en yakın arkadaşına aşık olmuştu ve neredeyse kendini öldürtüyordu. Kendinden utanıyordu; Sirius'un üstünden öyle salak salak dolaşmaktan. Aylak ayılıyor. Sirius bunu komik bulurdu.

Böylece James ve Peter'dan da uzak durmaya başladı.

Derslere gitmeyi bıraktı; ilk yaptığı şey buydu. Son sınavların yapılması ve tüm okulun yaz tatili moduna girmesi nedeniyle gidecek pek fazla yer yoktu elbette. Yine de programına İksir hariç hemen hemen her konuda giriş niteliğindeki NEWT dersleri dahil edilmişti; İksirlerden kurtulmak için sabırsızlanıyordu.

Seralar saklanmak için iyi bir yerdi. Remus yılın sonuna doğru dikkatle biriktirdiği paranın neredeyse tamamını sigara ve esrara harcadığını fark etti. Kendi kendine bunun sorun olmadığını söyledi. Kendi kendine Greyback'i bulup yok etmek için paraya ihtiyacı olmadığını, sadece dolunayda doğru yerde olduğunu söyledi. Greyback'i pek düşündüğü söylenemezdi. Uzun süre hiçbir şey düşünmemeye çalıştı; öfke, yerini yaşanması daha kolay görünen bir uyuşukluğa bıraktı.

Dışarı çıkamadığı zamanlarda kütüphaneye gitti ve okuyormuş gibi yaptı. Çalışma grubundaki öğrenciler ara sıra uğrardı ama o her zaman mümkün olan en kısa sürede ayrılmak için bir neden bulurdu.