All The Young Dudes | Maraduers

Responsibilities

Yedinci Yıl: Sorumluluklar

———

   9 Ocak 1978, Pazartesi

   Remus, Noel tatilinden önceki son gecesinde üç mektup yazdı. İkisine Muggle damgası vurulması gerekiyordu ve King's Cross'a gitmeden önce yolun sonundaki kırmızı Royal Mail posta kutusuna postalanmaları gerekiyordu. İkincisi Hogwarts'a varana kadar bekleyebilir ve okul baykuşlarından birini kullanabilirdi.

   İlki Hope'aydı:

   Sevgili Bayan Jenkins,

   Adım Remus Lupin. Babam Lyall Lupin'di ve sanırım oğlunuzum.

   Şu anda on yedi yaşındayım. 1965'te sizin tarafınızdan yazılmış bir mektup aldım. Umarım size yazmamı umursamazsınız. Eğer geri yazmak isterseniz, bunu çok isterim.

   Saygılarımla,
   Remus John Lupin.

   (Tam adını kullanarak imza atmasının daha iyi olacağını düşündü, ancak Britanya'da yaşayan başka bir Remus Lupin varsa çok şaşırırdı. Ayrıca mektubu kısa ve öz tutmanın en iyisi olacağını düşündü. Mektubu görmezden gelmeyi seçerse belki bunu takdir ederdi.)

   İkinci mektup Grant'e yazılmıştı:

   Sevgili Grant,

   Umarım güzel bir Noel geçirmişsindir. Keşke ziyarete gelebilseydim ama arkadaşımın ailesinin yanında kaldım ve uzaklaşmak zor.

   Umarım iyisindir. İş nasıl gidiyor? Daire için para biriktirdin mi? Yakında bunu düşünmeye başlamam gerekecek. Okulumun son dönemi ve Haziran'dan sonra gerçek dünyada yaşıyor olacağım. Umarım o zaman seni görebilirim.

   Lütfen en kısa sürede geri yaz ve bana nasıl olduğunu bildir.

   Saygılarımla,
   Remus.

   ('Saygılarımla'(yours sincerely) demek istemedi çünkü aptalca ve aşırı resmi görünüyordu. 'Sevgilerimle'(love) demek istemedi çünkü bu çok aşırı görünüyordu. Bu yüzden sonunda, 'saygılarımla'(yours) demek en basit ve en dürüst ifade şekli gibi göründü.)

   "Yani sadece Ferox mektubunu göndermemiz gerekiyor, öyle mi?" diye sordu Sirius, Hogwarts Ekspresi'ndeki her zamanki vagona bindiklerinde. Tamamen yalnızdılar - Peter, Noel tatilinde kendisine çok ateşli bir mektup yazmış olan Dorcas'ı aramaya gitmişti, James ve Lily ise müdür arabasına doğru ilerlemişlerdi.

   "Sadece Ferox'un mektubunu." Remus başını salladı, cebini okşadı. Sirius onunla aynı sıraya oturdu, arkasına yaslandı ve bacaklarını Remus'un kucağına uzattı, kollarını başının arkasında kavuşturdu. Remus hoşgörüyle homurdandı, "Rahatına bak, neden olmasın."

   "Benim yapmam sorun olmaz." Sirius kötü bir şekilde sırıttı. "Peki. En çok hangi mektuptan cevap almayı dört gözle bekliyorsun?" diye sordu.

   "Hangi cevabı en çok bekliyorum?" Remus kaşlarını kuru bir şekilde kaldırdı, "Savaşta yaralanmış eski öğretmenim, genç suçlu eski erkek arkadaşım veya beni terk eden annem arasında mı?"

   "Şey, böyle söyleyince," diye mırıldandı Sirius. "Dürüst olmak gerekirse, sakladığın şeylerin miktarı."

   "Sürekli sızlanmamı mı tercih ederdin?" Remus iç çekti, Sirius'un bacaklarının üstünde yolculuk için getirdiği kitabı açtı.

   "Hayır," diye düşündü Sirius, düşünceli bir şekilde vagon tavanına bakarak. "Ama, demek istediğim. Eğer bu şeyler hakkında konuşacak ben olmasaydım, kafanın patlayacağından endişelenirdim."