All The Young Dudes | Maraduers

Revision

Birinci Yıl: Revizyon

———

Remus'un doğum gününden sonra zaman hızlanmış gibiydi. Günler uzadı ve kaleye bahar akın etti, uzun kışın ardından kaleyi güneş ışığı ve temiz havayla doldurdu. Sınavlar yaklaşıyordu ve Remus nihayet toplum içinde kitap okuma konusundaki kaygısını yendi ve kütüphanede giderek daha fazla zaman geçirdi. Çapulcular, yeni planlar ve şakalar planlamak yerine, akşamlarını büyü yapmaya ve iksir malzemeleri konusunda birbirlerine sorular sormaya ayırdılar.

Sirius ve James sınavları çok ciddiye aldılar; bu onlar için bir rekabetti. Her ne kadar ikisi de şiddetle inkar etse de Remus, her ikisinin de safkan onurlarını savunma arzusu olduğundan şüpheleniyordu - bu, okulda, hatta öğretmenler arasında bile fazlasıyla kökleşmiş bir tavırdı. Bu Remus'u rahatsız etmiyordu; her şeyde en yüksek notları alamasa bile, hâlâ daha önce olduğundan daha iyi durumdaydı. Aslında ona baskı yapacak bir ailesi olmadığı için mutluydu.

Peter'ın üzerindeki baskı çok açıktı. Hiçbir şekilde kötü bir öğrenci değildi; hatta Bitki Bilimi ve Astronomi derslerinde oldukça başarılıydı, çoğu zaman James'i yeniyordu. Ama gergindi ve bu durum asasının çalışmasını etkileyerek büyülü sözlerini özensiz hale getiriyordu. Peter ailesi hakkında pek konuşmadı ama onlardan çok sayıda mektup aldı ve Remus, James'in bu konuda dikkatli olduğunu fark etti.

"Bir yılı ne kadar geçirmemiz gerekiyor?" Yuvarlak yüzlü çocuk günde en az dört kez umutsuzca sorardı.

"Peter, sakin ol," diye James rahatlatırdı, "İyi olacaksın; artık tüm teoriyi geriye doğru biliyorsun, sadece uygulamaya koy."

"Biraz gergin olduğu için onu suçlamıyorum," diye fısıldadı Sirius Remus'a, diğer ikisi işitme mesafesi dışındayken, "Pettigrew ailesinde en az on iki kötülük vardı - ve bu sadece bu yüzyıl."

"Kötülükler mi?"

"Büyülü olmayan büyücüler." Sirius sabırla açıkladı: "Muggle ailelerinin bazen büyülü çocukları olur, biliyor musun? Bu tam tersi şekilde de çalışır - kimse bu konuda konuşmayı pek sevmez. Büyük, büyük amcamın aslında Muggle'ların kendi çocuklarını bizimkilerle değiştirdiğine dair çılgın bir teorisi vardı. böylece büyücülük dünyasına sızabilirler. Kesinlikle çılgınlar."

"Değil mi?." Remus, Sirius'un az önce söylediği her şeyi anlamış gibi ses çıkarmasını umarak cevap verdi. "Demek Peter'ın büyüsü bu yüzden biraz... riskli?"

"Bilmiyorum," Sirius omuz silkti, "Belki. Gerçekten kibirliliğin ailelerde var olduğunu kanıtlayabilirler mi bilmiyorum. Ama Pettigrew'ların kutsal yirmi sekizde olmamasının nedeni de bu."

Remus derin bir iç çekti ve en soldurucu bakışıyla Sirius'a baktı.

"Bunun ne olduğunu bilmediğimi biliyorsun."

Sirius sırıttı,

"Pekala, Lupin, bu günlerde bu kadar kitap okuyarak ne yaptığını bilmiyorum. Seni unuttuğum bazı şeyler olduğunu bilmek güzel."

Remus yaptığı işe bakarak cevap olarak homurdandı. Sirius sanki diğer çocuğun dikkatini kaybetmeye isteksizmiş gibi hızla devam etti.

"Kutsal yirmi sekiz, safkanların en saflarıdır. Geriye kalan 'kirlenmemiş' son ailelerdir."

Remus, Sirius'a başka bir kötü bakış attı. Koyu saçlı çocuk aceleyle açıklamak için ellerini kaldırdı.

"Onların sözleri, benim değil! Bilirsin, safkan saçmalıklarının hiçbirine inanmam."