All The Young Dudes | Maraduers

Night and Day

Yedinci Yıl: Gece ve Gündüz

———

Tanrı kraliçeyi korusun.
Faşist rejimden.
Seni bir aptal yaptılar;
Potansiyel bir H bombası.

Tanrı kraliçeyi korusun.
O bir insan değil
Ve bir gelecek yok
Ve İngiltere hayal kuruyor..

28 Nisan 1978, Cuma

"Remus... Remus. Lanet olsun, uyan..."

"Defol git." diye homurdandı Remus, sarsılarak uyandı. "Saat daha gece yarısı."

"Yine dişlerini gıcırdatıyorsun." diye şikayet etti Sirius.

"Kendimi tutamıyorum. Uyu."

"Senin gıcırdatman, Çatalak'ın horlaması ve Kılkuyruk'un her beş dakikada bir tuvalate gitmesi arasında, ben nasıl uyuyabilirim?!"

"Hey!" Odanın diğer tarafından bir ses geldi, "Sinirli bir mesanem var!"

"Yatmadan önce bu kadar çok içmemelisin!" diye tısladı Sirius.

"Üzgünüm, anne." diye karşılık verdi Peter, huysuzca, "Biyolojimi izlediğini fark etmemiştim."

"Her kalktığında kirli çamaşırlarına takılıp düşüyorsun!"

"Aslında, Aylak'ın kitaplarıydı!"

"Benim değil!" diye seslendi Remus, "Şaka için!"

"Hepiniz, çenenizi kapatın!" diye bağırdı James.

Bir dakika kadar sessiz kaldılar.

"Lanet olsun Kılkuyruk." Sirius yastığına mırıldandı, yuvarlandı.

"Harika, şimdi tuvalete gitmem gerek..." diye homurdandı Remus, yataktan kalkarken, çıplak ayakları soğuk döşeme tahtalarına çarpıyordu.

Yarı uykulu kalmak için banyodaki ışığı yakmadı, ama işe yaramadı. Kalkıp odanın karşısına geçip işeyip ellerini yıkadığında, Remus tamamen uyanmıştı. Ve çenesi ağrıyordu, bu yüzden Sirius gıcırdama konusunda haklı olmalıydı. Peter'ın bütün gece boyunca uyanıp kalkmasının ve muhtemelen Sirius'un uyuyamamasının sebebi de aynıydı. NEWT'ler gelecek hafta başlıyordu.

Küçük banyodan çıkarken, Peter tekrar içeri girmek için öne atıldı, bunu yaparken duvardaki ışık düğmelerine uzandı ve yanlış olana bastı. Remus, odayı şaşırtıcı yapay parlaklık doldururken retinasının patladığını hissederek yüzünü buruşturdu.

"Kılkuyruk, seni pislik!" diye homurdandı Sirius yataktan. Remus perdeleri yarı açık bırakmıştı ve ışık yüzüne lazer ışını gibi çarptı.

"Özür dilerim, üzgünüm!" dedi Peter, duvardaki anahtarlarla uğraşırken bir ayağından diğerine zıplayarak, "Onu almak istememiştim..."

"Seninle bir odayı paylaşmak zorunda kalmayacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum, seni küçük kemirgen," diye tükürdü Sirius, doğrulup, "Başka birini hiç düşünmüyor musun?!"

"Çeneni kapa, salak," diye cevapladı Peter, uykulu ve üzgün bir sesle, "Seninle ve Aylak ile paylaşmaktan hoşlandığımı mı düşünüyorsun?!"

"Ben ve Aylak'ın nesi varmış?!" Sirius sertçe doğruldu.

"Sadece tuvalete git, Peter," diye iç geçirdi Remus, banyo ışığını yakıp ardından büyük yatak odası lambasını söndürdü, böylece bir kez daha karanlığa gömüldüler. Peter kapıyı çarpıp kilitledi.