Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλων

Η μαύρη μέρα

Πέρασαν ήδη κάποιες μέρες από την δολοφονία του Στέφανου Βρεττού. Κανένα στοιχείο δεν έχει έρθει στο φως, για το ποιος μπορεί να τον σκότωσε.

Ο Πέτρος Λιάνης μεταφέρθηκε όσο το δυνατόν πιο σύντομα γινόταν στο νοσοκομείο, βαριά τραυματισμένος στο πόδι του. Με πολλές προσπάθειες, εκείνη την μέρα, κατάφερε να ανοίξει την συσκευή του, και να καλέσει ένα ασθενοφόρο.

Η Κατερίνα έχασε το παιδί. Βαριά θλίψη γέμισε το κορίτσι, αλλά και τον ίδιο τον Οδυσσέα, ο οποίος δέχτηκε διπλό χτύπημα από την μοίρα. Κάποιος θα έλεγε πως τον καταράστηκαν να αισθανθεί τόσο πόνο, και μάλιστα τόσο γρήγορα.

Ο Αντρέας φοράει το σακάκι του, βγαίνοντας από την κρεβατοκάμαρα. Η Μυρτώ στέκεται ώρα μπροστά απ' το παράθυρο, χαζεύοντας έξω την βροχή.

Δεν ήταν ντυμένη κατάλληλα. Φοράει απλά μια φόρμα και μία μακό μπλούζα. Ο Αντρέας πηγαίνει με σταθερό βήμα κοντά της.

«Έτοιμος.» Η φωνή του βγαίνει βραχνή.

Αυτόματα, η Μυρτώ γυρίζει για να τον κοιτάξει.
«Εγώ δεν θα ρθω.» Δεν ήθελε να βρεθεί εκεί. Θα ερχόντουσαν πολλές κακές αναμνήσεις από το δικό της παρελθόν.

Ο Αντρέας πηγαίνει να σταθεί πίσω της, φυλακίζοντας την στην αγκαλιά του. Η Μυρτώ χαλαρώνει αισθητά, σφαλίζοντας τα βλέφαρα της.

«Σε χρειάζομαι μαζί μου.» Ψιθυρίζει κοντά στο αυτί της.

«Δεν μπορώ, όμως, να έρθω.» Καταλαβαίνει, εν μέρει, την ανάγκη του. Υπήρχαν, όμως, και οι δικοί της δαίμονες, τους οποίους έπρεπε να πολεμήσει.

Ο Αντρέας την περιστρέφει, έτσι ώστε να κοιτάζονται. Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια του, προδίδουν κούραση. Το βλέμμα του, όμως, είναι γεμάτο τρυφερότητα, για εκείνην και μόνο.

«Θα είμαστε μαζί σε αυτό.» Προσπαθεί να την ενθαρρύνει.

Η Μυρτώ αισθάνεται ένα μεγάλο βάρος στους ώμους της, να τη καταπλακώνει. Ήθελε να του συμπαρασταθεί σε αυτή την δύσκολη στιγμή. Ο φόβος, όμως, ότι θα ξανά ζήσει κάτι παρόμοιο με αυτό που βίωσε, όταν ήταν ακόμα έφηβη, της προκαλεί τρέμουλο.

«Δεν θέλω να σε πιέσω, Μυρτώ. Ξέρεις, όμως, ότι είμαι εδώ, μαζί σου.» Της το υποσχέθηκε πολλές φορές. Δεν θα μείνει ποτέ ξανά μόνη της.

Προς το παρόν, κρατάει τον λόγο του. Θα μπορούσαν, όμως, να αλλάξουν πολλά στην συνέχεια της ιστορίας.