Δεν το δρομολογούμε;

92 17 22
                                    

«Δηλαδή;» Ο Αντρέας κάθεται στην καρέκλα του γραφείου του, κρατώντας με το δεξί χέρι το τηλέφωνό.

«Δηλαδή....» Ο Οδυσσέας ξεφυσά. Είναι αμήχανος, αλλά χαρούμενα αμήχανος.
«Η Κατερίνα είναι έγκυος.» Του το ανακοινώνει.

«Πλάκα κάνεις;» Ο Αντρέας δεν μπορεί να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του.

«Πριν από λίγο βγήκαν οι εξετάσεις της.» Τα δύο αδέρφια χαμογελάνε, κι ας μην μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον.

«Καιρός ήταν.» Μουρμουρίζει ο Αντρέας. Μπορεί να καταλάβει όλα τα ανάμεικτα συναισθήματα που τον πλημμυρίζουν.

«Εσείς τι κάνετε; Τα παιδιά;» Ο Οδυσσέας αλλάζει θέμα.

«Τα παιδιά; Μια χαρά είναι. Κάθε μέρα μας μαθαίνουν και από κάτι καινούργιο.» Υπάρχουν ορισμένες φορές, που ο Αντρέας δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει το πόσο γρήγορα αναπτύσονται οι γιοι του.
«Εντωμεταξύ, θα έρθετε στα γενέθλια της Μυρτώς, έτσι;»

«Μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς; Θα με σφάξουν η Βασιλική και η Δήμητρα.» Το σχόλιο του προκαλεί γέλια και στους δύο.

«Τους τα είπατε τα ευχάριστα;»

«Το βράδυ. Έχουμε οργανώσει ολόκληρο δείπνο με την Κατερίνα, για χάρη τους.» Τον πληροφορεί. Ο Αντρέας μετανιώνει που δεν θα μπορέσει να βρίσκεται εκεί. Θα ήθελε να δει τις εκφράσεις τους. Σίγουρα θα γελούσαν πολύ.

«Ωραία ρε αδερφέ. Ωραία.» Απαντάει ο Αντρέας. Την ίδια στιγμή, βλέπει την πόρτα να ανοίγει, και η Μυρτώ εμφανίζεται στην χαραμάδα.

«Λοιπόν, σε αφήνω, αδερφέ. Γιατί εδώ... γίνεται ένας χαμός.» Ο Οδυσσέας αντιδρά, σαν να αντιλήφθηκε την κατάσταση του αδερφού του.

«Έγινε. Θα τα ξαναπούμε.» Αποκρίνεται ο Αντρέας, και η κλήση τερματίζεται. Η Μυρτώ κλείνει αργά την πόρτα.
«Αγάπη μου, τι ευχάριστη έκπληξη είναι αυτή;» Ο Αντρέας της χαμογελάει πλατιά.

Εκείνη βηματίζει αργά ως την καρέκλα του. Κάθεται προσεκτικά στα πόδια του, τυλίγοντας τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του.

«Νόμιζα πως ήσουν κουρασμένη σήμερα.» Ο Αντρέας αφήνει τα δάχτυλα του να ταξιδέψουν στην ραχοκοκαλιά της, προκαλώντας της μικρά μυρμηγκιάσματα.

«Ήμουν.» Τονίζει, με το βλέμμα της να παίρνει φωτιά.

Ο Αντρέας γελάει ελαφρά, στενεύοντας με ερωτική διάθεση τα μάτια του.
«Αγάπη μου, πόσο ευρηματική είσαι;» Απορεί.

Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλωνDonde viven las historias. Descúbrelo ahora