Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλων

Κοίτα με τότε, Μυρτώ

Η Μυρτώ κάνει να τον προσπεράσει με γρήγορο ρυθμό.
«Επ επ επ!» Την γραπώνει από το μπράτσο, ώστε να την σταματήσει.

«Άφησε με.»

«Δεν θα πεις ένα γειά στον θείο σου;» Τα βλέμματα τους έρχονται αντιμέτωπα.

«Όχι. Άσε με.» Η Μυρτώ προσπαθεί να απελευθερωθεί από την λαβή του.

«Κρίμα. Και είχα σημαντικά νέα να σου πω.» Λέει, υπακούοντας στο αίτημα της.

Η Μυρτώ δεν φεύγει. Τα λόγια του της τράβηξαν απότομα το ενδιαφέρον. Ο Γιώργος δεν μιλάει ποτέ τυχαία. Το έμαθε καλά αυτό, μέσα στα τόσα χρόνια που τον ζει.

«Τι, δηλαδή;» Αναρωτιέται.

«Εσύ δεν ήσουν έτοιμη να φύγεις; Τώρα τι έγινε; Άλλαξες ξαφνικά γνώμη;» Την χλευάζει. Η Μυρτώ δεν αντιδρά. Αντιθέτως, τον παρατηρεί με μάτια που καίνε. Ο Γιώργος χαμογελάει, διασκεδάζοντας με την εξουσία που έχει επάνω της.
«Η Ανθή τα έμαθε όλα.» Πετάει.

«Ποια όλα;» Τον ρωτάει, κατσουφιάζοντας.

«Πως τραβιέσαι με τον γιό του Βρεττού.» Η απάντηση του, είναι η αρχή της καταστροφής της.
«Έχει επιβιβαστεί ήδη στο πλοίο. Έρχεται για να σε βρει.»

«Τι; Τι πήγες κι έκανες; Τι της είπες;» Γεμίζει με οργή, ατενίζοντας ακόμα το πρόσωπο του.

«Την αλήθεια. Πως σε έχουν ξεμυαλίσει στο σπίτι των Βρεττών.» Το ύφος του αγριεύει, αντιγράφοντας την ανιψιά του.

Δεν μπορεί να το πιστέψει. Ήξερε πως μπορεί να φτάσει στα άκρα, αλλά να κάνει κάτι τέτοιο; Γιατί; Τι είναι στην τελική; Κανένα μωρό που θα φοβηθεί την αντίδραση της Ανθής;

«Είσαι κτήνος!» Λέει μέσα από τα σφιγμένα της δόντια. Ήθελε να είναι εκείνη που θα το έλεγε στην Ανθή.
«Νομίζεις ότι αυτό είναι ικανό να με κρατήσει μακριά από τον Αντρέα;» Βγάζει ένα προκλητικό επιφώνημα.

Ο Γιώργος συνεχίζει να διασκεδάζει με το θάρρος της. Ξέρει πως έχει ακόμα το πάνω χέρι στην συζήτηση.
«Όχι. Αλλά αυτό... είναι.» Βγάζει το τηλέφωνό του από την τσέπη, και ανοίγει ένα βίντεο.

Η Μυρτώ παρακολουθεί με έκπληξη την οθόνη. Είναι αυτή η σκηνή που της περιγράψανε τόσες πολλές φορές, όταν ήταν μικρή, και τώρα την βλέπει σε αυτή την μικρή οθόνη.

Ο πατέρας της παλεύει με τον Κωνσταντίνο Βρεττό, μέχρι που κάνει πίσω, σημαδεύοντας τον με ένα όπλο. Ακούει τις απειλές που μοιράζει, μέχρι που πέφτει στο πάτωμα. Από πίσω του, όμως, εμφανίζεται κάποιος άλλος, ο οποίος κρατάει επίσης όπλο.

«Τι λες να συμβεί εάν βγει αυτό το βίντεο στην δημοσιότητα;» Ο Γιώργος προσθέτει ακόμα περισσότερο τρόμο στην καρδιά της κοπέλας.
«Ξέρεις πόσο εύκολο είναι να επαναφέρεις μια υπόθεση;» Κλείνει την συσκευή και την επανατοποθετεί στο παντελόνι του.
«Θέλεις, λοιπόν, να χάσουν μια για πάντα την εταιρεία οι Βρεττοί; Να διασυρθούν, εξαιτίας σου, στα κανάλια;» Συνεχίζει να της φουσκώνει τα μυαλά με υποθέσεις.

Η Μυρτώ τον αντικρίζει, με τις κόρες των ματιών της να έχουν κρυφτεί.
«Ψεύτικο είναι. Σωστά;» Πες μου πως είναι ψέμα.

«Όχι, Μυρτώ.» Δεν της κάνει την χάρη. Η καρδιά της ραγίζει.
«Τον πατέρα σου, τον σκότωσε ο Στέφανος Βρεττός, και όχι ο Κωσταντίνος.» Αυτό αλλάζει πολλά από τα δεδομένα που είχαν, μέχρι τώρα.

Ο Στέφανος, ο οποίος σκοτώθηκε πριν από λίγο καιρό. Μπορεί πολύ εύκολα να διασυνδέσει τον φόνο του με τον Γιώργο.

«Δυστυχώς δεν το έμαθα έγκαιρα.» Μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια του.

«Δεν θα μπορέσεις να με κρατήσεις μακριά του.» Η Μυρτώ αντιδρά απότομα, αρπάζοντας τον από τον γιακά του σακακιού του.

«Κι όμως, θα το κάνω!» Την διαβεβαιώνει. Δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει πίσω. Ούτε κι εκείνη.
«Εάν τον αγαπάς τόσο πολύ, όσο λες, τότε θα μείνεις μακριά του. Γιατί τότε, κατάφεραν να τα κουκουλώσουν όλα, τώρα όμως--»

«Δεν θα το κάνεις!» Του φωνάζει. Ο πανικός την πνίγει.

«Τώρα δεν θα τους σώσει κανένα από τα κολπάκια τους. Τώρα που δεν ζει και ο μαλάκας ο Στέφανος να τους προστατέψει.» Σφίγγει το σαγόνι του. Έχει θυμώσει κι αυτός, για τους δικούς του λόγους.

Η Μυρτώ σφίγγει το σακάκι. Οι φλέβες της μοιάζουν έτοιμες να σκίσουν το δέρμα της. Το σώμα της τρέμει. Η συνειδητοποίηση πως ο Γιώργος κερδίζει, μπορεί να την σκοτώσει.

«Από σήμερα, ξεχνάς για πάντα τον Αντρέα. Και κανόνισε να επιστρέψεις στο νησί, μαζί με την Ανθή.»

«Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό. Δεν μπορείς!» Τον χτυπάει στο στήθος με τις γροθιές της.

«Κοίτα με, τότε, Μυρτώ.» Την προκαλεί, φυλακίζοντας τους καρπούς της.
«Κοίτα με πως θα διασύρω τον αγαπημένο σου στα κανάλια. Κοίτα με όταν θα τους κάνω ξεφτίλα, και όλοι τους θα κατηγορούν εσένα.» Τα λόγια του είναι σκληρά. Είναι σφαίρες που πέφτουν με ορμή στο κορμί της.
«Εσύ θα γίνεις ο επόμενος στόχος των Βρεττών, Μυρτώ. Γιατί όσο κι αν λέει ότι σ' αγαπάει, η οικογένεια του θα είναι πιο πάνω απ' όλα.» Συμπληρώνει για το τέλος, πριν φύγει από εκείνο το σημείο.

Η Μυρτώ μένει παγωμένη. Το μυαλό της πλημμυρίζει από ενοχές και αμφιβολίες. Πως πρέπει να αντιδράσει; Να αφήσει τον Αντρέα και να φύγει στα ξαφνικά; Χωρίς να δώσει σημείο ζωής; Να του πει ψέματα και απλά να τον παρατήσει;

Το κεφάλι της είναι ένα κουβάρι από ανακατεμένες ιδέες. Το στήθος της πονάει, καθώς αισθάνεται τις πεταλούδες να καίγονται.

Οργή. Ταπείνωση. Αδυναμία. Έπρεπε να βρει κάπου να ξεσπάσει και η ίδια.