Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλων

Τέρμα τα λόγια

Και πάλι, βρίσκονται όλοι τους μαζεμένοι έξω, στον διάδρομο του νοσοκομείου. Ο Αντρέας είναι ο πιο ανήσυχος απ' όλους. Περπατάει πέρα δώθε, περνώντας τα χέρια είτε από το πρόσωπο του, είτε από τα μαλλιά του.

Ο Γιώργος στέκεται στην γωνία, μόνος του, τρίβοντας το αξύριστο πηγούνι του. Είναι φανερό ότι υπάρχει φόβος, και μια κρυφή έχθρα, που καλύπτεται από την αγωνία για την υγεία της Μυρτώς.

«Γιατί αργούν ρε γαμώτο; Τι περιμένουν;» Ο Αντρέας νιώθει να χάνει το μυαλό του.

Οι δύο αδερφές, κοιτάζονται μεταξύ τους. Η Βασιλική κάνει ένα νεύμα με το κεφάλι, δίνοντας σιωπηλά την έγκριση στην Δήμητρα να πλησιάσει το παιδί της.

«Ηρέμησε, αγόρι μου.» Λέει, κάνοντας να ακουμπήσει την παλάμη της στον ώμο του.
«Ησύχασε. Όλα θα πάνε καλά.» Υποστηρίζει.

Ο Αντρέας, όμως, δεν ηρεμεί. Αφήνει μια μακρόσυρτη ανάσα, ξεφεύγοντας από το άγγιγμα της, ώστε να ξανά περπατήσει στον διάδρομο.

Ξαφνικά, εμφανίζεται και η Ανθή, τραβώντας την προσοχή όλων τους, ακόμη και του Γιώργου.
«Τι έγινε; Τι έπαθε η Μυρτώ;» Ρωτάει με αγωνιώδης φωνή, πλησιάζοντας τον Αντρέα πρώτα.

«Δεν ξέρω, Ανθή. Δεν ξέρω. Ξαφνικά... λιποθύμησε.» Κομπιάζει. Δεν μπορεί να της εξηγήσει.

«Που είναι τώρα;» Η Ανθή ακούγεται το ίδιο ανήσυχη.

«Μέσα. Την εξετάζει ο γιατρός.» Απαντάει.

Τότε, η Ανθή εντοπίζει τον Γιώργο. Η αγωνία της μετατρέπεται αστραπιαία σε μίσος. Είναι πεπεισμένη ότι κάποιον ρόλο έχει παίξει και αυτός, για την τωρινή κατάσταση της Μυρτώς.

Πηγαίνει με απειλητικές δρασκελιές κοντά του.
«Έλα μαζί μου εσύ.» Απαιτεί, γραπώνοντας τον από το μπράτσο.

«Άσε με.» Ο Γιώργος κάνει μια απόπειρα να την απωθήσει.

Τα βλέμματα τους έρχονται σε επαφή. Η Ανθή είναι έξαλλη.
«Προχώρα είπα!» Τον διατάζει. Δεν δέχεται καμιά αρνητική απάντηση.

Αν και το σκέφτεται για λίγο, τελικά την ακολουθεί. Φεύγουν εντελώς από εκείνον τον διάδρομο, μακριά από τους Βρεττούς.

Μετά από κάποια λεπτά, βγαίνει και ο γιατρός έξω. Οι τρεις που έμειναν, τον πλησιάζουν με αγωνία.
«Είναι καλά γιατρέ;» Ο Αντρέας σπεύδει πρώτος να ρωτήσει.

Είναι περίεργο, αλλά υπάρχει μια σύγχυση στο πρόσωπο του γιατρού.
«Καλύτερα να σας τα πει η ίδια. Εμένα θα μου επιτρέψετε.» Λέει και μετά τους προσπερνά.