Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλων

Η αλήθεια

Η Μυρτώ και η Ανθή, είναι έτοιμες να εγκαταλείψουν το κτίριο του νοσοκομείου. Είναι ελεύθερες πλέον να γυρίσουν στο σπίτι.

Στον εξωτερικό χώρο, βρίσκουν την Βασιλική και την Δήμητρα.
«Όλα καλά, κορίτσι μου; Εσύ Ανθή;» Η Βασιλική σπεύδει πρώτη να πλησιάσει.

«Εμείς είμαστε καλά.»

«Ο Αντρέας;» Πετάγεται ξαφνικά η Μυρτώ.

Όλα τα βλέμματα πέφτουν επάνω της.
«Δεν ήταν μαζί σου;» Ρωτάει η Βασιλική, γουρλώνοντας τα μάτια.

Τόση ώρα πίστευαν με την Δήμητρα ότι βρισκόταν μαζί της. Χιλιάδες άσχημες σκέψεις γεμίζουν τα μυαλά των γυναικών.

«Για λίγο, ναι.» Απαντάει η Μυρτώ, στυλώνοντας το βλέμμα της στο πάτωμα.

Τώρα το διαισθάνονται όλες τους. Ο Αντρέας έχει μπλεξίματα.
«Πρέπει να βρούμε τον Γιώργο.» Δηλώνει η Ανθή. Η εγγονή της την κοιτάζει τώρα με γουρλωμένα μάτια.

«Λες να....» Αφήνει μετέωρη την πρόταση της. Είναι φανερό πως η Μυρτώ έχει τρομοκρατηθεί.
«Όχι όχι όχι.»

«Ψυχραιμία, Μυρτώ. Μην πανικοβάλλεσαι.» Της μιλάει αυστηρά, πιάνοντας την παράλληλα από τους ώμους.

«Πρέπει να τον βρούμε.» Δηλώνει η Βασιλική.

«Θα καλέσω την αστυνομία.» Πετάγεται η Δήμητρα, η οποία έμενε μάρτυρας στο ξέσπασμα των υπολοίπων.

Βγάζει την συσκευή της, βρίσκοντας κατευθείαν τον αριθμό που πρέπει να ψάξει. Ελπίζω να τον έχουν προλάβει.

________________________________

Ο Αντρέας σταματάει το αυτοκίνητο έξω από μια παλιά αποθήκη, ακριβώς όπως του υπέδειξε ο Γιώργος.

«Γιατί ήρθαμε εδώ;» Στρέφει αργά το κεφάλι του, ατενίζοντας τον μεγαλύτερο εχθρό του.

«Σήμερα θα μάθεις όλη την αλήθεια, Βρεττέ.» Του λέει, και μετά ανοίγει την πόρτα, ώστε να βγει έξω.

Ο Αντρέας τον παρακολουθεί. Προφανώς και δεν τον εμπιστεύεται. Ασφαλώς και μυρίζεται κάποια παγίδα. Έφτασε όμως ως εδώ, και δεν θα κάνει πίσω.

Ακολουθεί τα βήματα του Γιώργου, τα οποία οδηγούν μέσα στην αποθήκη. Είναι άδεια, παρεπιπτόντως. Δεν βρίσκεται κανένας άλλος, πέρα από αυτούς τους δύο.

«Σε ποια αλήθεια αναφέρθηκες πριν;» Τον ρωτάει ο Αντρέας, κρατώντας μια αρκετά ασφαλή απόσταση από εκείνον.