Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλων

Κρίση ειλικρίνειας

Το ίδιο βράδυ, ο Αντρέας βγαίνει στον κήπο του σπιτιού. Έχει λίγο κρύο, αλλά δεν τον πειράζει. Η συζήτηση ήταν αρκετά μεγάλη, σχεδόν κουραστική. Το μυαλό του έχει πλημμυρίσει από ερωτηματικά και σκέψεις.

Η Μυρτώ στέκεται πίσω από το τζάμι του σαλονιού, παρατηρώντας τον αγαπημένο της από μακριά. Δεν άλλαξε γνώμη. Θα τον στηρίξει μέχρι το τέλος. Ο Γιώργος είναι λάθος που κυνηγάει τους Βρεττούς. Έγινε κάποτε ένα έγκλημα. Με το αίμα, όμως, δεν θα βρει κανένας λύτρωση. Μονάχα πόνο και περισσότερες απώλειες.

«Χρειάζεται λίγο τον χρόνο του.» Η Βασιλική φτάνει κοντά της.
«Έτσι έκανε και όταν ήταν μικρός. Πήγαινε μακριά για να σκεφτεί.» Της χαρίζει μια πληροφορία.

Η Μυρτώ ρουθουνίζει εύθυμα.
«Καλά λένε ότι οι συνήθειες δεν αλλάζουν.» Προσπαθεί να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα με αυτό το σχόλιο.

Το σπίτι έχει ηρεμήσει τώρα. Όλοι έχουν αποχωρήσει από το σαλόνι, εκτός από αυτές τις δύο.

Η Μυρτώ στρέφει το βλέμμα, στην γυναίκα που στέκεται δίπλα της.
«Μου επιτρέπεις να σου κάνω μια ερώτηση;» Βρίσκει το θάρρος.

«Όσες θέλεις.» Η Βασιλική μοιάζει πρόθυμη να απαντήσει σε οτιδήποτε κι αν τη ρωτήσει.

«Γνωρίζεις τον βιολογικό του πατέρα;» Η περιέργεια της γίνεται μεγαλύτερη με τις μέρες. Ο Αντρέας από την άλλη, δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να μάθει.

«Τον έλεγαν Μάρκο Στεργίου.» Της αποκαλύπτει το όνομα του. Η Μυρτώ θα φυλάξει αυτή την πληροφορία, για το μέλλον.
«Του μοιάζει ο Αντρέας. Κι αυτό είναι που πληγώνει περισσότερο την Δήμητρα.» Η αναφορά σε εκείνη, προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα, πλέον, στην Μυρτώ.

Μπορεί πιο πριν να μην έτρεφε καμία συμπάθεια για το πρόσωπο της Δήμητρας. Τώρα, όμως, αισθάνεται συμπόνια, και ίσως λίγη κατανόηση. Η Δήμητρα είναι μια πονεμένη γυναίκα. Δεν γεννήθηκε σκληρή, αναγκάστηκε να γίνει, για να μπορέσει να επιβιώσει.

«Θα πρέπει να ήταν δύσκολα, για εκείνην.» Συμπεραίνει.

Η Βασιλική παίρνει βαθιά ανάσα.
«Περάσαμε γενικά δύσκολες εποχές, Μυρτώ.» Και σίγουρα δεν θέλει να τις θυμάται κανένας εκείνες τις εποχές.
«Τώρα τα πράγματα είναι επικίνδυνα, όχι απλά δύσκολα.» Της βγαίνει αυθόρμητα και το λέει.

Η Μυρτώ την κοιτάει μέσα στα μάτια.
«Είμαι στο πλευρό σας, Βασιλική.» Ήθελε να το επιβεβαιώσει, για μια ακόμη φορά.
«Δεν θέλω να χυθεί κι άλλο αίμα. Ούτε να πληγωθεί κάποιος από εμάς.» Της αποκαλύπτει.