Ανοιχτοί λογαριασμοί

92 10 24
                                    

Ο Λιάνης αφήνει τον στιλό του επάνω στην έδρα, κοιτάζοντας με αποφασιστικά μάτια τον Οδυσσέα.

«Αυτό είναι το χαρτί του γάμου σου με την κόρη μου. Απλά θα το υπογράψεις, και μετά.... θα θεωρείστε παντρεμένοι.» Τα είχε κανονίσει και πάλι όλα.

Ο Οδυσσέας δείχνει να διστάζει, κοιτάζοντας τα χαρτιά που έχει μπροστά του.

«Η Κατερίνα συμφωνεί με αυτό;» Χρειαζόταν την έγκριση της. Ένιωθε ήδη αρκετές τύψεις.

«Έχει σημασία;» Ο Λιάνης ανασηκώνει αδιάφορα τους ώμους του.

«Για μένα έχει.» Πρόκειται για δήλωση.

Ο Πέτρος καταλαβαίνει τις ευαισθησίες του νεαρού. Σε αυτές ποντάρει, άλλωστε, για να πετύχει τον σκοπό του. Τα

«Η Κατερίνα, προς το παρόν, έχει βυθιστεί στο πένθος της.» Το θέτει πολύ απλοϊκά. Ίσως δεν καταλαβαίνει την βαρύτητα της πρότασης του.

«Έχασε ένα παιδί. Δεν είναι και λίγο.» Ο Οδυσσέας αισθάνεται το κενό στο στήθος του να μεγαλώνει.

Μετά από την αντίδραση της μάνας του, άρχισε να ζυγίζει λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Ο θυμός κόπασε μέσα του, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό. Το τεντωμένο σχοινί, άρχισε να χαλαρώνει, γύρω από τον λαιμό του.

«Θέλω να την κάνω και πάλι ευτυχισμένη.»

«Προς το παρόν, άφησε την να το ξεπεράσει μόνη της.» Τον συμβουλεύει ο Λιάνης, αδιαφορώντας να το συζητήσει περισσότερο.
«Ας επικεντρωθούμε εμείς στις δουλειές μας.» Λέει, σπρώχνοντας το συμβόλαιο λίγο πιο μπροστά.

Ο Οδυσσέας πιέζει τα χείλη του σε μια λεπτή γραμμή.
«Έχω κάποιους ενδοιασμούς.» Του εξομολογείται.

«Τι;» Η αντίδραση του Πέτρου είναι άμεση. Έπειτα, ρουθουνίζει.
«Μην μου πεις πως θα κάνεις πίσω τώρα;» Τον ειρωνεύεται.

«Κι εγώ έχασα το παιδί μου, Πέτρο.» Μπορούσε να συμμεριστεί την πάθηση της Κατερίνας. Ίσως άργησε κιόλας να το νιώσει.
«Θέλω οτιδήποτε κάνω, να το εγκρίνει και η Κατερίνα.» Του δηλώνει. Εξάλλου, αυτό το συμβόλαιο, την αφορά άμεσα.

Ο Πέτρος βρίσκει εύκολα το κουμπί που πρέπει να πατήσει. Βγάζει ένα ειρωνικό επιφώνημα, ακουμπώντας τα δάχτυλα στα χείλη του, δήθεν σκεπτικός.

«Είσαι πολύ ευαίσθητος, τελικά.» Σχεδόν το προφέρει μουρμουριστά. Ο Οδυσσέας καταφέρνει να πιάσει τα λόγια του.
«Μην σου φαίνεται παράξενο που όλοι προτιμούν τον Αντρέα, αντί για εσένα.»

Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλωνWhere stories live. Discover now