Αγγελικά πλασμένοι: Η οργή των αγγέλων

Έχει και συνέχεια;

Το κλίμα ανάμεσα στην Μυρτώ και στον Αντρέα, γίνεται όλο και πιο αποπνικτικό. Ο χρόνος μοιάζει να είναι εχθρός της, μιας και δεν βρίσκει κάτι να του πει.

«Απάντησε μου.» Ο Αντρέας είναι επίμονος.

«Πως σου ήρθε αυτό;» Καταφέρνει να ακουστεί αδιάφορη.

«Δεν πιστεύω να λιποθύμησες επειδή έχεις χαμηλή πίεση.» Είναι ξεκάθαρο ότι την ειρωνεύεται.

Η Μυρτώ καγχάζει.
«Οι άνθρωποι δεν λιποθυμάνε μόνο απ' αυτό, ξέρεις.»

«Ωραία. Τότε εξήγησε μου τι συμβαίνει μαζί σου.» Το ύφος του είναι στωικό, αλλά στα μάτια του κρύβεται η φλόγα της οργής. Η Μυρτώ πιέζει τα χείλη της.
«Λοιπόν;» Εξοργίζεται με την επιμονή του.

«Όχι, Αντρέα. Δεν είμαι έγκυος.» Παίρνει ξανά το αυστηρό της ύφος.

Το κλίμα είναι επικίνδυνο. Δεν πείθεται ούτε κατά διάνοια από την απάντηση της.
«Εντάξει, λοιπόν. Θα πάω να ρωτήσω τον γιατρό, γιατί η απάντηση σου δεν με έπεισε.» Αυτό λειτουργεί ως προειδοποίηση. Η Μυρτώ, όμως, έχει πάρει ήδη τα μέτρα της.

«Πάνε. Αλλά θα είναι άδικος κόπος.» Τον πληροφορεί, με τον τόνο της να εκφράζει κάτι το θριαμβευτικό.

Ο Αντρέας βγάζει ένα ειρωνικό επιφώνημα.
«Τον έχεις δασκαλέψει ήδη να φανταστώ;» Της λέει χλευαστικά.

«Φύγε επιτέλους, Αντρέα.» Η Μυρτώ μοιάζει να εξαντλείται από την συζήτηση τους. Διόρθωση, την κόντρα τους.

Εάν τη νοιαζόταν λιγότερο, σίγουρα θα είχε περάσει ήδη το κατώφλι αυτής της πόρτας. Αλλά του είναι τόσο δύσκολο να παριστάνει τον αδιάφορο. Δεν μπορεί άλλο αυτό το χάσμα ανάμεσα τους. Δεν το θέλει!

«Γιατί με μισείς τόσο πολύ;» Οι λέξεις βγαίνουν αφιλτράριστες από το στόμα του. Η Μυρτώ τον ξανά κοιτάζει.
«Γιατί μας το κάνεις αυτό;» Συνεχίζει να αναρωτιέται.

Η μάσκα της μοιάζει να ραγίζει.
«Επειδή έτσι πρέπει.» Σχεδόν τραυλίζει.

Ο Αντρέας καταλαβαίνει πως οι άμυνες της λυγίζουν.
«Τι σου έχει πει ο Γιώργος;» Τη ρωτάει, πιο δυναμικά τώρα. Το βλέμμα της περιπλανιέται στο πάτωμα του δωματίου.
«Με τι σε κρατάει;» Πρέπει να μου πεις, Μυρτώ.

Ακολουθούν μερικά λεπτά σιωπής, και από τους δύο. Ώσπου η Μυρτώ βγάζει ένα ειρωνικό επιφώνημα.
«Δυσκολεύεσαι ακόμα να αποδεχτείς την αλήθεια.» Το κάνει να ακούγεται σαν να το συνειδητοποίησε μόλις.