နွေဦးအနောက်ဆောင်ထဲ၌ အိမ်မက်မက်နေသူ။

Chapter: 029 ဘုန်းကြီးသော ကာလနာနတ်ဘုရား ဤအရပ်၌ ရှိတော်မူ၏။ (၂)

Chapter: 029 ဘုန်းကြီးသော ကာလနာနတ်ဘုရား ဤအရပ်၌ ရှိတော်မူ၏။ (၂)

နောက်နေ့တွင် မြို့စားမိုယု ခွင့်ယူခဲ့သည်။ အခြားတစ်နေရာသို့ ထွက်ခွာမည့်အစား သူသည် စာအုပ်ဖတ်ရန် ဖေးဝမ်ခြံဝင်းတွင် နေခဲ့သည်။ ဂျီမိန် သည် ဆိုင်၏ကိစ္စရပ်များကို ဆွေးနွေးရန်မိန်းကလေးရူကို ဖိတ်ကြားဖို့ မူလက စီစဉ်ထားသည်။ သို့သော် ဤနေရာ၌ ကြီးမြတ်သော ကာလနာနတ်ဘုရားထိုင်နေသောကြောင့် သူမသည် ဘာမှမလုပ်ဝံ့ပေ။

တောရိုင်းနှင်းဆီမျိုးကွဲမျိုးစုံကို အလျင်အမြန်ယူဆောင်လာပြီး ထိုနေရာသည် ပန်းရောင်နှင့် အဖြူရောင်ပန်းများ ပြည့်သွားသည်အထိ သူမ၏ ခြံဝင်းထဲတွင် စိုက်ထားသည်။

ဂျီမိန် သည် အအေးမိရာမှ သက်သာလာပြီး အပြင်မထွက်နိုင်ပေ။ ပြတင်းပေါက်ကနေ အဲဒီပန်းတွေကို လှမ်းကြည့်ရင်း ဝမ်းသာမှု အပြည့်ခံစားရတယ်။ နောက်တကြိမ်ကျလျှင နှင်းဆီရိုင်းအအေးခရင်မ်ကို လုပ်လို့ရပြီ ဖြစ်သည်။ ဤကုန်ကြမ်းများသည် လုံးဝအခမဲ့ဖြစ်သည်။ ဤအလကားပန်းများအပြင် အခြားပါဝင်ပစ္စည်းများသည် ကြီးမားသောသေတ္တာတစ်လုံးစာလျှင် ငွေ ၅ ပြားစီသာကျသင့်သည်။ အအေးခရင်မ်ဘူးကြီးတစ်ဘူးကို သူမ ငွေ ၁၀တုံးနဲ့ ရောင်းချသည်။ သူမသည် ရူးသွပ်သောငွေပမာဏကို ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

မြို့စားမိုယု မျှော်ကြည့်သောအခါ ဘေးတစ်ဖက်စောင်းရှိနေသောသော မြန့်စန်းယု နည်းနည်းပြုံးနေပြီး အတွေးများပျောက်ဆုံးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒီမိန်းကလေးက သူ့ကို ဒုက္ခမပေးဘဲ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခါ၊ သူမဟာ တကယ်ကို လှပတယ်။

သူ့အကြည့်တွေကို သတိထားမိတော့ ဂျီမိန် က ခေါင်းလှည့်လိုက်ပြီး မျက်လုံးချင်းဆုံသွားတယ်။ ရုတ်တရက် သူမဆီမှ မျက်လုံးများက စိတ်ဝင်စားမှု အနည်းငယ် ပေါ်လာသည်။

ဂျီမိန် နှုတ်ခမ်းတွန့်သွားသည်။ ညစ်ညမ်းပြီး နူးညံ့သော ဒီယောကျာ်း သည် မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်လိုပင်။ ရှေးခေတ်က မိုက်မဲသော မိန်းမများသာ သူ့ကို သည်းခံနိုင်လိမ့်မည်။