နွေဦးအနောက်ဆောင်ထဲ၌ အိမ်မက်မက်နေသူ။

Chapter: 070 - တစ်ခါတစ်ရံ နူးညံ့မှု-၁

Chapter: 070 – တစ်ခါတစ်ရံ နူးညံ့မှု-၁

နင်းအားရုံ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "ညီမလေးအခန်းကလွဲရင် ဒီအိမ်တော်မှာ သူမ အေးအေးဆေးဆေးအိပ်ဖို့ တခြားနေရာရှိလို့လား? သူမအတွက် ညီမလေး စိတ်မကောင်းဘူး။ မနက်ဖြန်စောစော သူမရဲ့ခြံဝင်းကို လိုက်ပို့ဖို့ ပိုင်ရှီ ကို လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်၊ အစ်ကိုကြီး ဒီကြောင်းကို တခြားဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့"

"ငါက အတင်းအဖျင်းပြောတက်တဲ့လူနဲ့တူနေလို့လား?" နင်းမင်ကျဲ မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။

နင်းအားရုံ က လက်နောက်ပစ်၍ မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ပြောလိုက်သည်။ "ဘယ်ဟုတ်ပါ့မယ်၊ အစ်ကိုကြီး က ချောမောတယ်၊ ထက်မြက်တယ်၊ ကြော့ရှင်းတယ်။"

နင်းမင်ကျဲ စိတ်တိုသွားသည်။ တံခါးဝတွင် ရပ်၍ ညောင်စောင်းတွင် လဲလျောင်းနေသော လူကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မကြာသေးမီက သူမပြောခဲ့သော စကားအားလုံးကို သဘာဝကျကျပင် ကြားသိခဲ့သည်။ ဒီအမျိုးသမီးရဲ့စိတ် သည် မမျှော်လင့်ထားစွာ အတော်လေး လေးနက်မှုရှိသည်။ သူ ကောင်းကောင်းထားရင် သူမ လိမ်မာပေမည်။ ကောင်းကောင်းမထားရင် လေးလေးနက်နက် အကြံအစည်ရှိတဲ့ မိန်းမလို့ သူ ဖော်ပြရပေလိမ့်မည်။ သို့သော် သူမ သည် မည်သူ့ကိုမှ ထိခိုက်အောင်မလုပ်သရွေ့ သူ သည် သူမကို ယုတ်မာသောလူအဖြစ် သတ်မှတ်မည် မဟုတ်ပေ။

နင်းမင်ကျဲ သည် လော်ရန်စေတီတွင် ရေးဖွဲ့ခဲ့သော ကဗျာကို တွေးပြီး ယနေ့ သူမပြောသော စကားကို ကြားလိုက်ရသည်။ အကယ်၍ ဤအမျိုးသမီးသည် မြန့်စန်းယု အမှန်တကယ်ဖြစ်ခဲ့ပါက သူမ သည် ပဏာမဇနီးရာထူးကို ရာထူးဆုံးရှုံးသွားလိမ့်မည်မဟုတ်ဟု သူခံစားမိသည်။

ပိုင်ရှီ သည် ခေါင်းအုံးနှင့်စောင်ကို ပြန်လာပြီး အတင်းအဖျင်းမထွက်စေဖို့ တခြားအစေခံများကို အဝေးကို နှင်လွှတ်ခဲ့တယ်။ သို့သော် ဂျီမိန် သည် ညောင်စောင်းပေါ်တွင် အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်ပြီး သူမ၏မျက်နှာမှာ အနည်းငယ်နီမြန်းနေကာ နှုတ်ခမ်းမှာလည်း ဖြူဖျော့နေသည်။