နွေဦးအနောက်ဆောင်ထဲ၌ အိမ်မက်မက်နေသူ။

Chapter: 013 - ပဋိပက္ခတွေ အဆုံးမသတ်ဘူး။ (1)

Chapter: 013 – ပဋိပက္ခတွေ အဆုံးမသတ်ဘူး။ (1)

ဂျီမိန်က သူမကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ "မိန်းကလေး၊ တစ်ခါတလေ ပိုကောင်းတဲ့အရာတစ်ခုရဖို့ တစ်ခုခုကို ဆုံးရှုံးခံရတယ်၊ တိကျသောပန်းတိုင်တစ်ခုအောင်မြင်ဖို့ ငါတို့ တူညီသောဈေးနှုန်းကို ပေးဆောင်ရမယ်။ အဒေါ်ကျောင်း က အဆင့်အတန်းရှိတဲ့ အစေခံတစ်ဦးဖြစ်တယ်၊ ငါတို့က သူမကို ပိုက်ဆံများများမပေးရင် ငါတို့အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးဖို့ ဘယ်လိုလုပ် စေတနာရှိမှာလဲ? ငါတို့ တောင်းဆိုမှုကလည်း အလွန်အကျွံ မဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့က ပိုကောင်းတဲ့အစားအစာကို တောင်းနေတာ၊ ကျန်ငွေ ၁၀၀ က အချိန်ကာလတခုထိ လုံလောက်တယ်၊ ငါတို့ အေးစက်စက်နဲ့မောပန်းပြီးမနေရသရွေ့ ငါတို့ အဆင်ပြေကောင်းပါတယ်"

မုရွှီ သည် မတရားဘူး လို့ ခံစားခဲ့ရသေးသည်။ သူမ သည် ကျန်သောငွေလတ်မှတ်များကို အချိန်အတော်ကြာကိုင်ထားကာ နောက်ဆုံးတွင် လှည့်၍ ဘီဒီုအောက်ဆုံးစင်တွင် ဝှက်ထားခဲ့သည်။

"သူမကို ဘာဝယ်ခိုင်းလိုက်တာလဲ?"

ဂျီမိန် သည် အပ်ကို ကောက်ယူ၍ လက်ကိုင်ပဝါကို ဆက်လက်ပန်းထိုးနေခဲ့သည်။ "သာမန်အရာတွေပါပဲ၊ လစဉ်လတိုင်း အဲပစ္စည်းတွေကို နည်းနည်းပါးပါးယူလာပေးဖို့ စာရင်းထဲ ရေးထားတယ်၊ အဲပစ္စည်းတွေကို ဝယ်ခဲ့အခါ ပိုက်ဆံမလောက်မှာကို စိတ်ပူဖို့မလိုဘူး"

မုရွှီ သည် သူမရဲ့သခင်မ၏စကားကို နားမလည်ပေ။ ဒါပေမယ့် သခင်မက တစ်ခုခုကို ကြိုတင်စီစဉ်ထားပုံပေါ်သောကြောင့် သူမဟာ နောက်ထပ်မေးခွန်းတွေမမေးဘဲ လက်ကိုင်ပဝါကို ပန်းထိုးဖို့ ကူညီပေးရန် ထိုင်နေခဲ့တယ်။

——–

မြန့်စန်းယု သည် လုံ့လဝီရိယဖြင့် နေ့စဉ် လက်ကိုင်ပုဝါ ၂ ထည်ကို ပန်းထိုးခဲ့ပြီး လျိုမော့မော့ထံ လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သောကြောင့် အိမ်တော်ရှိ သခင်မနှင့် ကိုယ်လုပ်တော်များ သည် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း လက်ကိုင်ပုဝါအသစ်များကို အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ သူမသည် လက်ကိုင်ပုဝါများကို အလွန်ကောင်းမွန်သော အဓိပ္ပါယ်ရှိသော ပုံစံများဖြင့် ပန်းထိုးထားခဲ့သည်။ မန်ဒရင်းဘဲတစ်ကောင် သို့မဟုတ် ကြာပန်းနှစ်ပွင့်* ၏ အညှာတစ်ခုပေါ်တွင် မန်ဒရင်းဘဲတို့ကို ပန်းထိုးခဲ့သည်။ ထို့အပြင် မြန့်စန်းယု သည်ပန်းထိုးခြင်းတွင် အလွန်ထူးချွန်သူဖြစ်သည်။ ဝမ်ဝမ် ပင်လျှင် လက်ကိုင်ပုဝါများကို အရမ်းချစ်ပြီး ပစ်မချနိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။