රාශි 🔱 [ Yizhan Nonfic ] Ongoing story

41 වෙනි රාශිය 🦁🐰

" ජන්ගා අඩුම මට කියලා පලයන් ඇයි මැරුන් නැත්තන් ආය ආවේ නැත්තේ.. ඇයි මෙච්චර කල් ..

යන්න ගිය අයියාගේ අත මං තද කරලා අල්ලගෙන ඇහුවේ මට තිබ්බ ලොකුම ප්‍රශ්නේ .

" හැමදේටම හේතුවක් තියෙනවා චන්ගා.. දැනට උබ දැනගන්න ඕනි මං ඔක්කොම කරන්නේ උබ වෙනුවෙන් .. ඒක විතරක් මතක තියාගනින්..

ඌ මගේ අත ගසලා යන්න ගියා. මට හිතන්න තිබ්බ ප්‍රශ්න තව වැඩි උනා.. ඒ අස්සේ කොහෙද නැති බඩ රිදිල්ලකුත් එනවා.. වැව ලඟ හෙන හුලගක් තිබ්බාත් මගේ ඇඟ රත් වෙලා වගේ දාඩියයි.. බඩ අස්සේ ලෝදිය කැකැරෙනවා වගේ දැනෙන්නේ..

" ධූර්...

" රක්..ෂ..ත්..

" ධූර් ඇයි මේ .. ඔයාට හොඳටම දාඩිය දාලා .. මොකක් හරි උනාද ආ..

" රක්ෂත්..

දෙවියනේ මගේ රක්ෂත් ... මට ඇඟේ තිබ්බ අමාරුවත් අමතක උනා ඌව දැකලා .. සතුටට සංසාරී සතුටට.. මං රක්ෂත්ගේ අතක එල්ලුනා පැනලා ..

" ධූර් ...

රක්ෂත් මාව ඇඳලා අරන් තුරුල් කරගත්තා ... මට එකපාර ඒ උනු දේ හිතාගන්න බැරි තරම් .. එයා තදටම මාව බදාගෙන හිටියේ .. කොටින්ම මට හුස්ම ගන්න පවා අමාරු වෙන තරම් තදට.. අපිව පහුකරන් යන මිනිස්සු පවා අපි දිහා බල බල යනවා .. රක්ෂත් ට ගානක් නෑ .. එයා මාව බදාගෙන හිටියේ මගේ අත්පවා හොල්ලන්න බැරි විදිහට ..ඒ නිසා මට උනේ ගල් පිලිමයක් වගේ එයාට තද වෙලා ඉන්න විතරයි .. රක්ෂත් හයියෙන් හුස්ම ගන්නවා .. මූ මීටර් සීයවත් දිව්වාද.. එයාටත් හොදටම දාඩිය දාලා .. අපි දෙන්නාම ඉන්නේ දාඩිය නාගෙන .. ඒත් කවුද ගනන් ගන්නේ .. රක්ෂත් මාව එයාගේ ඇඟටම තද කරන් හිටියේ .. මටත් කොහොමත් ඕනි උන් නෑ අයින් වෙන්න ..

"ර..ක්ෂ..ත්.. ඇයි මේ..හ් ..

" මගේ පන.. උබ මෙහෙම අතුරුදන් වෙන්න එපා බන් .. මට ..මට බය හිතෙනවා ..