Perfectly In Love (NZ1 -Completed)

Chapter 62

Salarin

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Do you sleep well?" tanong ko kay Brayden. Nagising siya dahil sa pagbukas ko ng pintuan ng kwarto niya. Nangingiti ako. That was a sweet and memorable night. Hinding-hindi ko iyon malilimutan.

Ngumiti siya at tumango. Gulo-gulo ang buhok niya pero ang gwapo niya parin.

"Did you cook?" tanong niya ng mapansin ang hawak kong tray ng pagkaen. Tama sya, nagluto nga ako. Nagpatulong ako kay Manang Lydia para sa mga kinailangan ko.

"Yeah. Breakfast on bed?" sabi ko naman. I was wearing a robe. Yes, just a robe. Naligo na kasi ako kanina then saka bumaba sa kitchen.

"That's so sweet sweetie.." anya naman. Topless ang boyfriend ko, hindi ko tuloy maiwasang hindi mapatingin sa six pack abs nya. "Sweetie, you can touch it if you want. Di kita pipigilan" ani to at tumawa.

"Hangin mo!" sabi ko naman at tinapunan lang sya ng tingin. Ibinaba ko na sa kama ang tray, laman nito ang daily breakfast gaya ng bacon, omelet, french toast at gatas na tinimpla ko.

"Anong oras tayo uuwi Bray? I should introduce you to Mama." sabi ko naman. Nagtext ako kay Mama na uuwi ako ngayon at may ipapakilala. Hindi naman niya ako sinagot.

"Before or after lunch, sweetie.." aniya at isusubo sana ang bacon sakin. Kinain ko naman ito. "We need to drop by sa bayan para makabili ng pasalubong..." sabi nito.

Tumango naman ako at ngumiti habang kumakaen siya.

"About what happen last night," sabi niya ng matapos lunukin ang isinubong bacon.

Lumunok ako at pinamulahan.

"I'm sorry sweetie..." bigla siyang hindi makatingin sakin. "Hindi ko napigilan ang sarili ko.. I'm sorry..."

"Don't sorry yourself, Bray.. I love you... At nagmamahalan tayo kaya yun nangyari..." ngumiti ako. Totoo naman eh. "Wala akong pinagsisisihan don." ani ko. Napangiti naman siya at dagli akong hinalikan sa noo.

"I love you so much." sabi niya.

Tinugon ko ito ng matamis na halik.

.
.
.

Sabay kaming bumaba ni Brayden. Dala nya ang bag namin. Uuwi na kami ngayon sa Sabang para na rin ma-meet ni Brayden si Mama at Maricon.

"Manang, aalis na ho kami ni Marionne. Pakisabi nalang kila Mom at Dad kapag bumalik na sila.." paalam ni Brayden sa matanda.

"Sige po Sir Brayden.. Mag-iingat ho kayo..." sabi naman nito.

Nagpaalam na rin ako kay Manang Lydia. Pumasok na kami sa sasakyan ni Brayden. Nangingiti sta habang nagmamaneho. Nagawa niya pang sumipol-sipol.

"What's with the whissle?" kunot-noo kong tanong.

"What?" pabalik niyang tanong. Aba't!

"Bakit ka sumisipol?" tanong ko ulit. Parang natitimang siya eh. Ang lapad pa ng hngiti.

"Why? Masaya ako. Bakit masama?" pumilosopo pa. Naku! Kung di ko lang 'to mahal eh.

"Sasapakin talaga kita Monteverde! Natitimang kana." sagot ko naman.

Natawa naman siya sa sinabi ko. "Ang terror mo, sweetie! Hmmmm..." pinisil niya ang ilong ko. Assar 'to.

"Kakainis ka!" reklamo ko naman. Di ko nalang siya pinansin at binuksan ang stereo ng sasakyan. Sakto naman na nasa F.M ang stereo.