MAFYANIN KIZI

35.BÖLÜM

MULTİMEDYA OZAN

Şuan sahile gelmiştik tekneden indik mağazalara doğru yöneldik peşimizde bir sürü koruma ve ozanla yekta korumalar her yerimizi kuşatmıştı kısaca. En sonunda mağazalardan birine girdik yekta arkamdan sessizce tehtid ediyordu "alacağın elbise kısa olmaz demiş oluyum"-"dekolte hiç olmaz" onu hiç takmayarak kıyafetlere bakmaya başladım elime aldığım kırmızı mor ve mavi elbiselerle kabine girdi eylülde kendine bir kaç kıyafet seçmişti.

İlk kırmızı elbiseyi giydim kabinden çıktım uzundu göğüs dekoltesi çok ve arkası uzun elbiseydi Yekta çatık kaşlarla hayır anlamında kafa salladı saçlarımı arkaya attım kabine geri girdim bu kez mavi kısa elbiseyi giydim sırtı kalçaya kadar dekolte vermişti kabinden çıktığımda yekta ilk normal bakıyordu kendi çevremde döndüğümde bağırdı "Almila hemen çıkar onu"mağzada sesi yankılanmıştı.

Kabine uflayarak puflayarak girdim üzerime mor uzun göğüs kısmı  straplez sade ve güzel elbiseyi giydim cuk oturmuştu ve çok güzel olmuştu. Kabinden çıktığımda eylülde kabinden çıkmıştı kırmızı uzun sırt dekolteli beli taşlı bir elbise giymişti ozanla konuşuyordu gözlerimiz yektayla buluşunca bir elektiriklenme oldu"yekta bu çok güzel oldu ben bunu alcam tamam mı"yekta ilk sustu biraz öyle kaldı sonra bana yaklaştı elini belime koydu "başımı belaya sokacaksın"güldüm "senin başın hep belalı bitanem"yektada gülerek "tatlı bela"diye devam etti.

Dudaklarıma minik bir buse bıraktı geri ayrıldı görevlilere bakıp "bunu alıyoruz"diye ikazda bulundu kabine girdim üzerimi değiştirdim eylülde o kırmızı elbiseyi almıştı mağzadan çıkınca yekta hemen elimi tuttu ozanda eylülün elini "kahve içmeye gidelim mi kızlar"yekta eylülle bana bakarak demişti bunu eylül bana baktı gülümseyerek "pastada yiyeceksek neden olmasın"yekta beni kolunun altına aldı sessizce kulağıma "sen pasta yersin bende seni ha"diye fısıldayınca dirseğimi karın boşluğuna çaktım.

Ozanla Eylüle baktığımda ikiside birbirinden utanıyordu ama elleri birbirine öyle kilitlenmişti ki bırakmamak için yeminli gibiydiler eylül ozana gülümseyerek bişey dedi ozanda gülerek yanağını öpmüştü çok tatlılardı bizim gibi değillerdi ama.

Yektaya baktığımda oda benim gibi ozanla Eylüle bakıyordu "birbirlerinin yaralarını sarıyorlar"diye sessizce fısıldadı "ne yani ozanda birine mi tecavüz etti"diye şaşırdım yekta gözlerini devirdi "hayır sevgilim ozan asla öyle bir şey yapmaz 2 yıl önce sevdiği kız öldü onun yarası da bu" üzülmüştüm ne kadar zor bir şey.

Kollarımı yektanın beline doladım "sakın bırakma beni yekta"diye fısıldadım kendim bile zor duymuştum "ben ve seni bırakmak lan ben kendimi bırakırım seni bırakmam"duymuşmuydu heyt be aşk bu ya bitanem sevgilim canım aşkım susss Almilaa ayy iyki sevgilin var haa olmasa kafayı yerdin kesin.

Kafeye gelince adamlar kapıda beklemeleri için yekta komut verdi biz en köşede ki duvar kenarında ki masaya oturduk ozan eliyle gorsana gel dedi ulan ozan seslensen ölcen klasın bozuluyo dimi enişte vayy enişte iyiymiş laa garson gelince herkes sipariş vermeye başladı sıra bana gelince "bitane kahve birde kirazlı pasta"dediğimde eylül alttan bacağıma tekme attım ne diye baktığımda yüzünde korku vardı onun baktığı yere baktığımdan öksürük krizi tuttu korkudanmıdır şaşkınlıktan mıdır hızla ayağa kalktım  bağırdım "Burakk"bize daha çok yaklaştı yanımda durdu yanağımı sıktı "naber güzellik"kendimden hızla ittim.

Yekta ayağa kalktı Burak'a ters ters bakmaya başladı Eylül halen şoktaydı donup kalmıştı takii gözünden tek bir damla yaş düşene kadar ozana bakıp "onu burdan götür uzaklaştır"dediğimde yektada ozanda bize bakıyordu off çekerek "eylülün hayatını mahveden şerefsiz bu"dedim ozanda ayağa kalktı Burak'a doğru hızla geldi yakasını tuttu "sen ölmedin mi lan Eylül bana öldü dedi"diye cafede haykırdı yektada kafede ki insanları çıkartıyordu ortalık kan götürcekti kesin.

Ozan hızla burağı yere fırlattı bağırmaya başladı "Eylülden uzak durcaksın şerefsiz"Eylülün yanına geçtım nefes alamıyordu kafasını bana çevirdim "sakin ol"diye bildim sadece "o.o yaşıyo Almila"eylülünde ağzından sadece bu çıka bilmişti Eylülü hızla kendime çektim sıkıca sarıldım "tamam ağla hadi"dedim.

Yektayla ozan ise Burağı haşat etmekle meşguldu "ben Eylülü seviyorum"Burağın sözüyle eylülle ikimiz ona döndük eylül hızla ayağa kalktı "seviyorsun haa gülüyüm mü ağlıyım mı bilemedim lan gerizekalı sen değilmiydin sen beni sevemezsin ben senin gibi kızlara bakmam diyen ne oldu ha abimden dayak yiyince mi aklın başına geldi bana iyi bak çünkü son bakışın olacak ben artık ozana aitim anladın mı benim kalbim artık ozan için atıyo sen benim için hic bir şeysin anladın mı hirçbir şey..."arkasına bakmadan çekip gitti "gitme eylül kal seninle yeniden bir hayata başlaya biliriz kal lütfen"Burağın dediği hic bir kelimeyi dinlememişti çünkü o konuşurken Eylül kafeden çıkmıştı ve peşinden de ozanda da.

Yektaya baktığımda gidiyoruz anlamında baktı bende kafa salladım "Almila lütfen barışmam lazım onla bak inanmıyorsunuz bana ama ben ona aşık oldum"gülerek "oda seni çok seviyordu tabiki yaptığı şerefsizlikten sonra sildi seni bak şimdi çok mutlu ozanla git buralardan bizden uzak dur Eylülden uzak dur Burak yoksa bu kez gerçekten ölürsün"dedim çıkan ses tonuma hayret ederek çok sakin söylemiştim ve yani etkili bir cevap olmuştu yekta kolumdan tutup beni kafeden çıkardı önümüzde duran arabaya binip camdan son kez Burağa baktım yüzünde tek bir duygu yansıyordu pişmanlık...

Yekta arabadan inince bende indim ve tekneye geri dönmüştük Eylül ozanın koluna girmiş güç alıyormuş gibi duruyordu yektaya bakıp "o bu kez dayanamaz ozan ondan ayrılmamalı eğer uzaklaşırsa ayrılırsa bu acı onun sonu olur"dedim yekta kesin bir dille"öyle bir şey olmuycak benim kardeşim birini sevdiyse kolay kolay bırakmaz"gülümsedim sonra sarıldım "bizde hiç ayrılmayalı sevdiğim"gülme sesi geliyordu.

Tekneye bindiğimizde abimler yoktu o yüzden tekneyi harekete geçiremedik onları beklemeye koyulduk.

Silah sesleri gelince yekta ve ozan bizi teknenin içinde bırakıp silahlarını alıp dışarıya çıktılar....