4.BÖLÜM

18.4K 657 8
                                    

Uyandığımda kocaman gerildim, kafamı çevirdiğimde yataktaydım, üzerim örtülüydü ,hızla ayağa kalktığımda ,yatağın karşısında ki koltukta babamı gördüm, dünkü sertlikte  bakıyordu.

Yataktan hızlıca kalktım "odamdan çıkar mısın"bana halen boş boş bakıyordu "annene benzeme sen  ne olurdu sanki"dediğinde bu kez gözlerimi, gözlerine diktim "odadan çık"diye bağırdım,  sesim sert çıkmıştı.

Ayağa kalktı, yanıma geldi, bana sarılacakken, bir adım geri gittim "çık"diye kükredim, hep o kükreyemez dimi ,odadan çıkacakken bana döndü "benden gidemezsin, buna izin vermiyorum, senin kaçmana göz yummayacağım ,gerekirse odanın içinde adam  bile bekleteceğim"sinirli gülüşlerim den birini attım "sen ne yaparsan yap, ben gideceğim ve o gün geldiğin de  bana yaşattıklarının, iki katını yaşayacaksın, anladın mı"kapıyı sertçe kapattı.

Yatağa oturdum boş boş kapıya baktım şimdi şu kapı açılsa, içeriye annem girse "günaydın prensesim ,hadi kahvaltıya gel"dese aman ne hayali kuruyorsun ki ,deyip ayağa kalktım, dolaptan deri şortumu, üzerime siyah tişort giydim ,kot gömleğimi de giydim, makyaj masasına oturdum, boğazımın moraran yerlerine fondöten ve kapatıcıyla kapatmaya çalıştım ,dikkatlice bakılınca belli oluyordu, ama normalde görünmüyordu.

Ayakkabı dolabından siyah topukluları mı giydim, saçları mı maşa yaptım, çantamı aldım, odadan çıktım, merdivenleri her zaman hayvan gibi inen ben, bugün en nadir görülecek şeyi yapıp ,en sessiz en zarif şekilde indim ,evden çıkacakken abimin sesini duydum "sakın o Sarp denen piçle buluşma, yoksa ikinizin sonu kötü olur"dolan gözlerimi umursamadan evden çıktım, kapıyı da öyle bir çektim ki ev salladı.

Adamlar beni görünce içlerinden biri koşarak geldi "Almila hanım  günaydın buyurun arabanız bura da"kafa salladım ,çantam dan gözlüğümü çıkarıp taktım, arabaya binecekken salonun camından beni izleyen babamı gördüm, saçımı geriye atıp arabaya bindim.

Adam bana döndü "nereye gitmek istersiniz Almila hanım"telefonumu çıkardım Eylülü arayacakken geri kapatıp çantama koydum.Adama baktım "benim Kafe'ye "dedim adam hızla önüne döndü.

Evet benim kafem var, abimin nasıl eğlence mekanı varsa,benim de kafem vardı ,ama çok güzeldi, içki hariç her şey vardı, bana ait olduğu için her şeyini ben yapmıştım, iki katlıydı genellikle  bizim okulun öğrencileri geliyordu, işlekti.

Araba durunca adam hemen inip kapımı açtı ,arabadan indim kafeye doğru yürümeye başladım, kafeye girince bütün çalışanlar sıra oldu, şefleri yanıma geldi "hoş geldiniz Almila hanım"gülümseyerek "hoş bulduk Selim şefim ,odama kahvaltılık bir şeyler gönderin, kahve mi unutmayın" kafa salladı merdivenleri çıkıp odama girdim.

Çantamı masama attım ,kendimi de koltuğa, gözlüğü çıkartıp rastgele bir yere fırlattım, koltuğa yayıldım,telefonu elime aldım, Eylül defalarca aramıştı ve bilinmeyen  bir numara daha vardı, numaraya basıp aradım, ama açan olmadı, telefonu kapatıp koltuğun kenarına koydum.

Kapı çaldığında "gir"diye komut verdim.Şef kahvaltımı getirmişti "sağ ol şef"dedim, bana başını sallamakla yetindi.

Kahvaltıyı yapıp kahvemi elime aldım, camın kenarına geçip oturdum, düşünmeye başladım, annem neden gitmişti harbiden, babam deli gibi seviyormuş ,yani bir insan sevildiğini bile bile gider mi ,işte bunu bilmiyordum, ve kafamı çok karıştırıyordu.

Çantamı ve telefonumu elime aldım,merdivenlerden yavaşça indim, çıkışa gelmiştim ki UMUT SOYSAL'la çarpıştım, babamın düşmanının oğlu. Bana bakıp gülümseyerek " günaydın Almila"dediğinde başımla selam verdim .

Korumalar koşarak mekana girdi "umut bey lütfen..." umut hızlıca adamın lafını kesti "Almila konuşa bilir miyiz"gözlerine ciddiyetle baktım"hım kusura bakma,benim gitmem lazım"telefonum çalınca ekrana baktım, Eylül'dü "buna bakmam gerek sonra belki konuşabiliriz"tamam anlamında kafa salladı, telefonu açtım.

"Hık hık" bu salak ağlıyor muydu,

"Eylül sen ağlıyor musun",

"Almila hemen bize gel ,anlatmam gereken şeyler var, babamlar geldi",

" ne oldu söylesene ,niye ağlıyorsun ,amcamlar haftaya gelmiyorlar mıydı",

"Ah, almila sana gel dedim, ya başıma neler geldi bilmiyorsun",

Telefonu yüzüne kapattım, ah aptal ne yapmıştı gene ,adamlarıma baktım "acil gidiyoruz, çabuk arabayı hazırlayın"diye endişeyle bağırdım,Umut kapıda beni izliyordu"telefon numaramı sen bir şekilde öğrenirsin, acil bir işim var mevzun neyse o zaman anlatırsın"arabaya hızlıca bindim, araba hareket edince adama bağırdım "Ömer amcamlara gidiyoruz, ve biraz hızlı ol"adam kafa salladı ,son gazda gidiyorduk.

Eylüllere gelince hızlıca indim, evin kapısını tekmelemeye, başladım çalışan kapıyı açınca hızla içeriye girdim "Eylül nerede"diye bağırdım salona girdiğimde amcamlar, babamlar ,abimler buradaydı Azat abim  hızla ayağa kalktı ,yanıma geldi, kolumu sıkıca tuttu "sen biliyor muydun"kaşlarımı çattın onun gibi bağırdım "neyi biliyor muyum, Eylül aradı yanıma gel dedi ne oluyor burada"Azat abim beni bıraktı.

Saçlarını tarar gibi yaptı "Burak piçi tecavüz etmiş"duyduklarımla şok oldum,kulaklarım da yankı yapıyordu "ne--nediyorsun abi gerçekten mi ,Eylül ,hemen yanına gitmeliyim abi, bak krizi tutacak yine hadi"Azat abim böyle sinirli değildir normalde, birden bağırıp salonda tur atmaya başladı "ikisini de öldüreceğim"dediğin hızlıca kolundan tuttum "kuzen beni ya Eylülün yanına götürürsün,yada burayı birbirine katarım"babamla amcam aynı anda "sakin olun "diye bağırdılar, onlara ters bir bakış attım.

Evin çalışanı koşarak yanımıza geldi "Azat bey ,Ömer bey ,Eylül hanım krize girdi"kızı bodruma mı kilitlemişleri yani, koşarak merdivenlerden indim, odaya girdim dizlerimin üzerine oturdum, hızlıca kendime çektim "Eylül ,canım, bana bak, ben senin yanındayım"Eylül cevap vermiyordu ama ağlıyordu "Eylül bir tanem hadi sakinleş Eylül"nefesini kesik kesik alıp, hıçkırıyordu ,sırtını sıvazlayıp ,saçlarını öpmeye başladım"Eylül beni dinle, hatırlıyor musun sınıfta şişe çevirmece oynarken ben sana soru sormuştum,doğruluk mu ,cesaret mi diye sende hemen cesaret demiştin, bende sana okulun çatısına çık ayaklarını sarkıt demiştim, sende  korkmuştun ikimiz çıkmıştık, müdürde biz intihar edeceğiz  zannedip, tüm okulu bahçeye yığmıştı, 2 gün okuldan uzaklaştırma almıştık"ağlaması durmuştu, gülmeye başlamıştı.

Ama arkaya baktığında geri ağlamaya başladı arkama bakmadan bağırdım "bu odada benden başka, kimse kalmayacak  çıkın"kapı kapandı ve kilit sesi geldi.

Yanına geçip oturdum, sırtımı duvara yasladım, başını bacaklarıma yatırdım ,saçlarını okşamaya başladım ,ikimizin bildiği yani bize ait olan şarkıyı  söylemeye başladım ,kısa bir şeydi ama bizimdi, Eylülde hıçkırarak eşlik ediyordu ;

"Bak hayat,
Bitiremedin  işte,bu koymaz bize ,ah  hatıralar.
Sen bana, ben sana sarıl bana mutlu ol sana"


MAFYANIN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin