40.Bölüm

6.7K 303 31
                                    

YEKTAYLA YAKINLAŞTIKLARI SAHNE

Abim beni kendi arabasına bindirdi arabayı hızlıca eve sürdü arabadan indik eve girdik abime baktım sessizce"beni odama çıkartırmısın"tamam anlamında kafa salladı beraber odama çıktık bir süre yüzümü inceledi "doktorunu çağırmamı istermisin"hayır anlamında kafamı salladım "duş alırsam kendime gelirim"tamam anlamında kafa salladı odadan çıktı.

Gine ortaya çıktı bu kez planı neydi korkmuyorum ama acı çektirmesinden de tırsıyorum neden ortaya çıktı ki ne güzel unutmaya başlamıştım. Ayağımdan topukluları çıkardım üzerimde ki elbiseyi de çıkarttım banyoya girdim suyu buz gibi yaptım küvete doldurdum iç çamaşırlarımı çıkarmadan suya girdim evet kendime geliyordum vücudum donunca düşünme yetimi kaybediyordum kendime geliyordum.

Göz yaşlarım beni her ne kadar ısıtsada buz gibi suyun içinde olduğum için sakinleşiyordum sudan çıktığıda aynanın karşısına geçtim kendimi incelemeye başladım yüzüme baktım dudaklarım morarmaya dönmüştü gözlerime baktım onu özlemişlerdi onun gözlerine bakıp özgürlüklerini yaşamayı özlemişlerdi burnum onun kokusunu içine çekmeyi özlemişti ellerim onun boynuna dolanmayı özlemişti dudaklarım dudaklarını özlemişti ben onu özlemiştim yalan söyleyemiyorum kendime özledim hemde çok kendimden çok onu özledim o gittiği günden beri ben ben değilim zaten ama işte kocaman bir AMA'lar var kocaman KEŞKE'ler var koskacaman ÖZLEM var....

Denizin dalga sesine ulaşamayalı martının çığlıklarını dinlemeyeli vapurun korna sesinden şarkı yapmayalı rüzgarın uğultusunda rahatlamayalı kaç ay olmuştu 7 aymı evet tam 7 ay.

Banyodan çıktık dolabın karşısına geçtim dolaptan spor taytını aldım üzerime salaş tişört giydim gri spor ayakkabılarınıda giydim üzerimede spor hırkamı giydim saçlarımı tepeden topladım.

Telefonumu cebime attım odadan çıktım merdivenlerden koşarak indim direk evin kapısını açıp çıktım kimse yoktu yani peşime takılacak adam da yoktu sahile doğru hızla koşmaya başladım.

Sahile geldiğimde her zaman ki yerime doğru koştum banka oturdum biraz öyle bekledim sonra gözlerimi kapadım derin derin nefes almaya başladım denizin kokusu burnuma dolmuştu martınında sesi geliyordu evet işte şimdi küçükte olsa özlemim bitiyordu rüzgarın tenimi okşayarak uğuldaması hem titreme hem rahatlamama sebeb olmuştu uzaklardan gelen vapur kornası hafiften yüzümde küçük bir tebessüm olmuştu hissediyorum dalganın duvara vurduğunda çıktığı hışırtı sesi o günü hatırlatmıştı bana hızla gözlerimi açtım gözümden düşen iki damlayı hızla sildim.

Ayağa kalktım denize yaklaştım bağırmam gerekti denize karşı tek dert ortağım denizdi "neden onu benden aldın kii"onu benden kimse almamıştı ama gitmişti "neden geri gelmiyor neden ben bunları yaşıyorum neden mutlu olamıyorum"gözümde ki yaşlar tekrar inmeye devam ediyordu "ama artık istiyormuyum emin değilim canımı yakan birini istemek normal mi be deniz"isyanım vardı ama kelimelerle hitap edemiyordum.

Arkadan gelen sesle sarsıldım "belkide sana acı çektiren adam hiç gitmemiştir"öylece kalmıştım o ses hayır o değil o olamaz "arkana dön burdayım hep burdaydım yanındaydım ama hiç görmedin görmek istemedin beni sadece dinle lütfen"hızla ona döndüm "neyi dinlemeliyim söylesene yalanlarını mı neden sevmedin neden seviyormuş gibi yaptın"ve o gözler şimdi kavuştu gözlerim gözlerine "ben seni hep sevdim Almila bak ilk başlarda doğru herşey oyundu ama sonradan herşey değişti sana karşı bir şeyler hissettim sonra aşık oldum sensiz yaşayamaz oldum senin kokunu içime çekemediğim her gün bana ızdırap oldu"sinirden mi bilemedim ama kahkaha attım dolan gözlerimi söylemiyorum bile "sen birde bana sorsana sensizlikte neler çektiğimi ben 7 aydır nefessiz yaşıyorum herkese boş boş bakıyorum sen giderken kendini değil benim ruhumuda götürdün benim yaşım daha 18 ama senin yüzünden ölmek istedim sana değer mi değer sevdim çünkü ben seni kendimden çok sevdim be adam"sessiz kalmıştı.

Arkamı döndüm tam giderken bağırdı "bende sensiz öldüm ben sensiz geçen her güne lanet ettim seninle konuşmak istedim yanına gelmek istedim abinler izin vermedi"bir adım daha atacakken bağırdı "sana deli gibi aşığım seviyorum hemde çok seviyorum bak bana ne olur dön bana seviyorum ya seviyorum kızım ben artık sensiz yaşayamam sensiz geçen günler ölüm oldu bana ben artık hayata dönmek istiyorum bak bana o kocaman gözlerinle bak bana kokunu içime çekmeme izin ver oksijensiz kaldım ölüyorum yardım et"ona döndüm.

Bana yaklaşıyordu bende yavaş adımlarla ona gidiyordum birbirimize yaklaşınca göz göze geldik aramızda 5 cm falan vardı kokusu içime dolmuştu birden ellerini belime dolandı dudaklarını dudaklarıma bastırdı özlemiştim ilk karşılık vermesemde sonradan karşılık verdim ellerimi boynuna doladım sonra yüzünü okşadım nefes almak istemiyordum özlemiştim onu.

Birbirimizden ayrılınca gözlerine baktım sessizce "özledim seni"dedim Yektada sessizce "ben daha çok özledim"dedi kollarımı boynuna doladım sıkıca sarıldım Yektada kollarımı belime sardı boynuma öpücükler konduruyordu bende hem kokluyup hemde öpüyordum.

Arkadan gelen sesle ikimizde öyle kaldık birbirimize baktık "Bırak lan kardeşimi "arkama baktığımda abim azat abim babam vardı abimin elinde silah vardı "Almila buraya gel"sırtımı yektaya döndüm ellerimle ellerini tuttum "hayır abi gelmiycem bana her ne kadar acı çektirsede Yektayla mutluyum"abim öyle sert bakıyordu ki yektaya ben önünden çekilirsem vurudu eminim.

Yekta bağırdı "ben Almilayı seviyorum bak beni hiç dinlemediniz hisseler için beraber değildim ben gercekten sevdim aşık oldum"abim havaya tek el ateş etti.

ARKADAŞLAR SONUNDA KAVUŞTULAR YORUMLAYIN

MAFYANIN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin