43.BÖLÜM

5.8K 268 34
                                    

Yanımıza biri gelince kafamı o tarafa çevirdim "şeyy Almila hanım Eylül hanım kendine geldi söylemek istemiştim"hızlıca ayağa kalktım hemşireye sıkıca sarıldım "söylediğin için teşekkür ederim canım" hızlıca koşarak hastaneye girdim peşimden de yekta geliyordu o sevinçle 4 katı uçarak çıktım.

Yoğum bakım odasının oraya geldiğimde herkes birbirine sarılıyordu bende koşarak abime sarıldım Alp abim sıkıca sarıldı etrafında döndürdü "uyandı lan uyandı sonunda uyandı"gülerek "abi başım döndü dur"dediğimde yavaşca beni yere bıraktı Azat abimin yanına gittim sarıldım "ne demiştim sana uyandı işte"Azat abimde sıkıca sarıldı "benim kardeşim beni bırakmazdı biliyordum zaten."birbirimizden ayrıldıktan sonra yoğum bakım camına yapıştım doktorla Eylül konuşuyordu göz göze geldiğimizde öpücük attım hafif tebessüm etti sonra doktora geri baktı.

Kafamı çevirdiğimde yektayla ozan sarılıyordu yanlarına gittim bende sarıldım. Birbirimizden ayrılınca ozan gülerek "uyandı beni bırakmadı"diye kahkahalarının arasından söyledi "tabi ki nasıl bırakabilir ki"dediğimde yoğum bakım odasına doğru hızlıca gitti yektanın elini tuttum "şu manzaraya baksana"dedi bende dediği gibi yaptım "çok mutlular"dedim yekta elini elimden ayırdı kolunu omzuma attı beni kendine çekti "herkes  çok mutlu"omzumdan aşağıya sallanan eline elimi geçirdim saçlarıma öpücük bıraktı.

*****

Eve geldiğimizde babamla amcamlar yengemler Eylülü eve götürmüştü bende abimle beraber eve gelmiştik üzerimi değiştirip amcamlara gidecektik ama öncelikle bir duşa ihtiyacım vardı küvete sımsıcak suyu doldurdum suya bol köpük attım ve hemen küvete girdim su öyle çok rahatlatmıştı ki beni bedenimi anlamdıramadığım bir huzur aldı lifle vücudumu temizledim saçımı şampuanlayıp durulandım banyodan çıktım.

Bornozumu üzerime geçirdim giysi dolabımın karşısına geçtim siyah kazak altıma siyah kot pantolon ve ayakkabı dolabından siyah botlarımı aldım üzerime giyindikten sonra makyaj masasına oturdum saçlarımı kuruttum sonra düzleştirdim salık bıraktım yüzümde ki yaraları fondotenle kapattım hafif allık sürdüm ve bir parlatıcıyla biraz kendime gelmiş oldum. Parfüm çekmecesinden en sevdiğim kokumu aldım üzerime sıktım ayağa kalktım telefonumu cebime attım odadan çıktım montumu almadığımı hatırlayıp odaya geri girdim üzerime deri siyah ceketimi aldım hızlıca aşağıya indim salondan televizyon sesi geliyordu hızlıca odaya girdim abim koltuğa öyle bir oturmuş ki ne haberdi bu ya abimin yanına geçtim televizyona geçtim

"ÜNAL ailesinin kıymetli kızları büyük bir kaza geçirdi Eylül ünal kazayı ağır bir şekilde atlatırken Almila Ünal kazayı hafif yaralarla atlattı bu kaza tüm aileyi hastaneye yığdı Eylül Ünalın durumu halen bilinmemekte"

Seslice "yuhh" dedim abim masanın üzerinde ne var ne yok yere yığdı "kim nerden biliyo bu haberi Allah kahretsin ya biz sizi kaç aydır saklayalım bu haberle herkes sizi öğrensin ahhhh"abime baktım sinirden kuduruyordu eline telefonunu aldı birilerine bağırarak birşeyler dedi sonra telefonu yere fırlattı "hadi hazırsan çıkalım"evet anlamında kafa salladım.

Evden çıktık adamlar hemen koşarak arabanın kapısını açtılar ben bindim abim adamlarla bir şeyler konuştu sonra oda arabaya bindi hızlıca kapıyı kapattı gazı köklediği  gibi amcamlara sürdü.

..............

Arabadan indik abim benden önce gidip hızlıca kapıya tekmeye attı kapı açılınca hizmetli hızlıca geri çekildi bende abimin peşinden girdim abim hızlıca salaona girdiğinden bende peşinden girdim herkes televizyona bakıyorlardı haberlerin hepsine bakıyordu.

Eylül odasındaydı sanırım salondan çıktım merdivenlere yöneldim ikişer üçer çıktım kapıyı hızlıca açtım odasına girdim yatakta uzanmış yatıyordu hızlıca yanına girdim "ozanla konuştunuz mu"kafasını bana çevirdi tavana baktı sessizce "barışmak istedi ama affetmedim söylediği hiçbir şeye inanmıyorum"haklıydı ne diyecektim ki....

Başını kolumun üzerine koydu bende sarıldım "iyisin ama dimi biraz daha iyisin"önce ses gelmedi uyuduğunu zannettim ama sonra konuştu "yarım olsada iyiyim"ve daha sonra ses gelmedi.

Yavaşca yanından kalktım uyumuştu ses çıkarmadan  odadan çıktım odadan çıkarken kapıyı havan gibi kapattım ahh lanet kulağımı kapıya yasladım ses yoktu hızlıca merdivenlerden indim.

Salona geldiğimde annem ve yengem vardı amcam, babam ve abimler yoktu koltuklardan birine kendimi attım "bizimkiler nerde" dediğimde annem söylemek istiyormuş gibi yaptı söylemedi yengem anneme baktı sustu gine birşey vardı ama neydii "biri bana ne olduğunu söylemek istiyor mu"annem bana döndü gözlerime baktı "heberi ortaya atanları buldular konuşmaya gittiler."

Bir şey demedim muhakkak  herşey  ortaya çıkacaktı telefonumu elime aldım Yektadan mesaj vardı;

"Eve gittiniz mi"

Hemen cevap yazdım;

"Evet evdeyim canım sen"

Mesajı gönderdikten sonra çok geçmeden cevap gelmişti;

"Sizinkilerden bir şeyler duydum  yanlarına gidiyorum çok geçmeden yanına gelirim sonra gezeriz belki hazır ol :*"

Buna sevinmiştim yüzümde ister istemez hafif bir gülümseme olmuştu "yekta mı"kapıdan gelen sesle irkildim kafamı çevirdiğimde Ozanı gördüm gözlerim kocaman oldu yengeme baktığımda "ben çağırdım"dedi kafa salladım.

Ozan karşıma geçip oturmuştu onun oturmasıyla yengem ve annem salondan çıkmıştı "Eylülle konuştun mu ozan"kafasını hayır anlamında salladı "anlatmama izin vermedi ki "elimi alnıma götürdüm ovaladım "eğer konuşmazsan onu komple kaybedersin yani bunu istiyorsan bir şey deniyorum ama eğer seviyorsan gercekten ona karşı bir şey hissediyorsan susma got konuş"yüzüme öylece bakıyordu "daha sevip sevmediğine bile emin değilsin"....

Hızlıca ayağa kalktım bahçeye çıktım Azat abimin odasına gidecektim evin icerisinden girmeye çalışsam kilitlidir odasını önüne gelince tahmin ettiğim gibi çalışanlar oda havalansın diye camı azıcık açık bırakmışlardı odaya girdiğimde kendimi hızlıca yatağa attım bu yatak acayip rahattı ya bizimkiler gelene kadar uyuya bilirdim.
Üzerime baddaniyeyi çektim ve güzel bir uykuya kollarımı açtım...

............

Sesler geliyordu gözümü yavaşca araladığımda Azat abimle yekta başımdaydı yekta gülüyordu Azat abim yalandan sinirlenmiş gibi duruyordu ben bu sinirlenme seklini biliyorum kime yutturuyon la sen hayırdır...

Yektaya tip tip baktım "ne gülüyorsun yekta"hemen toparlandım yastığı kucağıma aldım Azat abim bön bön bakıyordu "ben yanlız bırakıyım isterseniz sizi"gülümseyerek "olabilir"bön bön bakan Azat abim birden tip tip bakmaya başladı "oldu Alp istersen gelsin haa Almilaaa"zoraki gülümseyerek "gerek yok bizde çıkıyorduk zaten"Azat abim gülümseyerek "abinin sevgilisi içerden bence git derim"gözlerimi pörtlettim "nasıl yani benim abim benim dimi abim sevgili yapmış" yataktan apar topar hızlıca kalktım koşarak açık olan kapıdan çıkarak koşarak salona gittim.

İçeriye girdim abimle el ele bir kız vardı saçları sarı arkaları bana dönüktü Eylül gülüyordu herkes bi mutluydu bu mutluluk neydi bölye "heyy ne oluyo ya benim abimin sevgilisi kim bu arada"

Kızın bana dönmesiyle kaldım öyke bir kaldım ki kendi kendime kahakaha atmaya başladım "Burçak hanımmm doğrumu bu siz benim abimin yok artık ayyyy siz benim simdi neyim olacaksınız......"

CANLARIM İNSALLAH BU BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN....









MAFYANIN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin