52.BÖLÜM

3.8K 194 27
                                    

Eve geldiğimde kendimi odaya kilitledim gözlerimden yaşlar akıyordu yine en başa sarmıştık bitmişti vazgeçmiştim Allah kahretsin neden hep başa sarıyor acılarım neden hep üzülüyorum Allahım sen bana dayanma gücü ver sen bana güç var lütfen çekmeceden antideprasan ilacımı çıkardım kendimi çok kötü hissetmiştim çünkü avucuma 3 tane koydum bu ilaçları bırakmam gerekirken ben dozunu çoğaltıyordum ilaçları ağzıma attım suya ihtiyaç duymadan yuttum.


Gözlerim kararmaya başlayınca kendimi yatağa attım yatağa uzandım üzerime baddaniyemi örttüm gözümde ki yaşlar benden bağımsız akmaya başladı beni bu hale getirdi nasıl böyle bir adam dı nasıl bir vicdan vardı halen nasıl karşıma çıkıyordu nasıl bir cesaret vardı bunda nasıl bir kalp vardı insan bir zamanlar sevdiği insana bunu yaparmıydı beni aldatdı ama ben bir kere bile onun canını yakmadı müstehakmıydı bu nasıl bir adaletsizlikti....


***********

Telefon  kaçıncı defa çalıyordu bilmiyorum kendim de güç buldum kendimi topladım telefonu açtım;

"Alo dedim" bir kaç hıçkırık sesi geliyordu

"sen Almilasın dimi"dedi boğuk gelen sesle yatakta oturur hale geldim

"evet benim"dedim

"ben yektanın eşiyim,yekta intahar edecek sahilden tekneyle açılmış evde de mektup buldum"

dediğinde telefonu kapatıp hızlıca odadan çıktım koşarak merdivenleri indim evden öyle bir çıktım ki adamlar peşime takılmıştı koşarak sahile gelmiştim sahil kıyısında ki teknelerden  birine atladım motorunu çalıştırdım denizin açıklarına bakarak tekneyi yönlendiriyordum çok ileride teknenin üzerinde tam atlamak üzereydi motoru hızlandıra bildiğim kadar hızlandırdım çok geç kalmıştım suya kendini  bırakmıştı burası çok derindi ve akıntı vardı denizde yekta denizin derinliklerine doğru kayboluyordu denize atladım onun peşinden yüzmeye başladım elini tuttuğumda yukarıya çekiyordum ama gelmiyordu nefessiz kalmıştım yukarıya da çekemiyordum.


İkimizde denizin derinliğine doğru gidiyorduk  tuttuğum nefesim tükenmişti Yekta suyun derinliklerinde kaybetmiştim bende öylece kalmıştım suda kımıldayamıyordum su yutmaya başlamıştım....

///YAZARDAN DEVAM////

Yekta suyun derinlerinde boğularak kaybolurken Almila elini tutamamış ve kaybolmuştu Almilanın tuttuğu nefes bitmiş ve yektanın peşinden Almilada suyun derinliklerine doğru giderken Yatla teknelerin yanından geçen bir adam şüphelenip yatını durdurur suyun yüzeyinde ki köpükleri görünce dalgıç ekipmanlarını giyip suya atlar suyun en derinlerine doğru indiğinde Almilayı görür daha da hızlanıp elinden tutar daha sonra belinden tutup onu suyun yüzeyine çıkarır.


Adam zor da Almilayı yata çıkarıp suni teneffüs yapar kalp masajı yapar ama Almila hiç bir şekilde geri dönüş yapmaz adam endişeyle tekrar aynı müdahaleri yapar bunların hiç birine cevap vermeyen Almiladan umudu kestiği anda ağzından yuttuğu suyu çıkarmaya başlar adam hemen Almilaya yardım eder.

Sahil kenarına geldiklerinde Almila kendinden geçmiştir titrer ve hıçkırarak ağlar....


*****ALMİLADAN DEVAM****

Bu  adam beni kurtarmıştı ama Yekta ordaydı denizin derinliklerinde "yektaaaaa"diye bağırdığımda ağlamam şiddetlenmişti ayağa kalktım üzerimde ki baddaniyeyi attım bizim adamların yanına koştum"yekta ölmedi gidin onu kurtarın "abime koştum"abi o ölmedi ne olur onu da kurtarsınlar ben yetişemedim lütfen abi lütfen"abim beni kollarının arasına sıkıştırdı yere yığıldığımda yere oturdu beni kendine bastırdı"öldü o canım öldü"abimin göğsüne yumruklar atıyordum"ölmedi o ölmedi gidin kurtarın onu o benim yüzümden ordaydı abi lütfen abi lütfen"yalvarıyordum ama abim beni bırakmıyordu titriyordum dişlerim birbirine çarpıyordu üşüyordum ama yekta daha fazla üşüyordu biliyorum "abi onu getirin bana son kez göreyim bari"dedim hıçkırıklarımın arasından...


Ambulans sesi geliyordu iki tane ambulan gelmişti ve dalgıç ekipleri gelmişti Ambulans görevlileri benimle ilgilenirken hastaneye gitmemiştim 2 saat dir ambulansın kapısı açık ben baddaniyenin arasında onun cesedinin gelmesini bekliyordum eşi gelmişti oda perişandı elinde ki mektubu yüzüme atmıştı o mektubu açıp da okuyamamıştım elimde öylece kalmıştı" Almila hanım hastaneye gitmeliyiz"dediğinde  hayır anlamında kafa salladım abime baktığımda kadını uzaklaştırdı.


Kurtarma ekibi yaklaştığında ambulansdan atladım indim sahile yaklaştıklarında siyah ceset torbasının içine koymuşlardı öylece kalmıştım ceset torbasını tekneden alıp yere koyduklarında yere dizlerimin üzerine çöktüm torbanın fermuarını açtım nefesim boğazımda takılıp kalmıştı eğildim alnından öptüm sonra dudağını öptüm kulağına eğildim"ben senden hiç vazgeçmedim ki ben seni hep sevmiştim YEKTAM"dedim adamlar beni uzaklaştırmak istediğinde"son bir dakka daha lütfen"dedim adamlar kafa salladı fermuarı biraz daha açtım elini avuçlarımın içine aldım avucunun içini öptüm "Allah'a emanet  ol sevdiğim ,artık Allah'ın yanındasın  seni unutmuycam"dedim son kez dudağına bir buse koydum fermuarı çektim kapattım yerimden kalkamıyordum abim kolumdan tutup beni kaldırdı şimdi o toprağın olmuştu ben denizin....


FİNAL YAPMAKTAN VAZGEÇTİM ARKADAŞLAR

MAFYANIN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin