i love my adopted sister (Completed)

part 33

Reevz Pov

"HAkuna matata! It means no worry...for the rest of your day!!!", kanta ko habang naliligo ako sa banyo.

Pinatay ko ang gripo at nagpunas ng tuwalya while still humming the song.

Paglabas ko nakita ko si mama dala ang mga pinggan na pinagkainan namin kaninang umaga lang.

"Ako na ma.", sabi ko at kinuha yun sa mga kamay niya. Diretso ko iyun nilagay sa sink, "Ako ng manghuhugas nito mamaya, bihis lang ako.", sabi ko at hinarap siya, "Mag date na lang kayo ni papa ako ng bahala dito sa bahay.", sabi ko at hinagkan siya sa pisngi.

"Sandali nga lang anak.", tawag ni mama sakin ng paakyat nako sa hagdan.

Linapitan niya ko at hinimas ang noo ko. Tiningnan niya ang buong katawan ko saka pinisil-pisil pa niya iyun. Teary eye siya ng tiningnan niya ko uli.

"M-may problema ka ba nak? Anong nangyayari sayo?? Sabihin mo sakin. Huh? May sakit ka ba?", malapit na talaga siyang umiyak kaya di ko mapigilang tumawa.

"Ma..walang problema sakin.", natatawa ko pa ding sabi.

"Pero anak...", at tuluyan na nga siyang umiyak sa harapan ko.

"Anty?", narinig ko ang boses ni Chin sa likod ko na pababa ng hagdan.

Agad siyang dumalo kay mama. Hinimas-himas niya likod nito at galit na tumingin sakin. Agad niyang hinampas ang braso ko.

"Anong ginawa mo!!?", sabi ni Chin.

Looking at her now, di ko maiwasang di maalala ang mga nangyari samin kagabi. Her facial expression is just so priceless ng binigay ko sa kanya ang sarap.

Bam!

It was her first at di ko mapigilan yung tuwang nararamdaman ko. I mean marami naman akong naexperience na first ng babae but Chin's different. Si Chin na yun eh. Ang mahal ko.

"Reevz!", sabi pa ni Chin.

Di ko namalayang nakangiti lang ako habang nakatitig sa kanya. Tapos ngayon tinawag pa niya pangalan ko. Naman! Paulit-ulit di niyang tinawag pangalan ko kagabi.

"Stop smiling. Baliw ka ba??", galit na talaga si Chin, "Anong ginawa mo kay Anty??"

Oh. I just can't stop smiling Chin. Yan na yata ang pinakamahirap na pinapagawa mo sakin.

"May sakit ba ang kapatid mo Chin?", tanong ni mama, "Sobrang saya niya ngayon at...at...hinalikan niya ko sa pisngi.", iyak ni mama.

Nakabuka ang bibig ni Chin na napatingin sakin. Hindi ko alam kung sa gulat or sa pagkalito.
I shrug my shoulders, "Sensitive lang si mama ngayon."

"Hindi ito ang anak ko!", sabi pa ni mama, "Never pa niya kong hinalikan sa pisngi simula ng nagbinata siya. Tapos ngayon kung makangiti siya parang siya na ang pinaka masayang tao sa buong mundo.", binalingan ako ni mama, "Tell me...mamamatay ka na ba anak? Please sabihin mo samin...di ko kaya kapag nawala ka samin ng papa m---"

Ginulo ko ang buhok ko sa frustration sa mga pinagsasabi ni mama.

"Ma! Tumigil ka na sa pag oover react ok? Ayos lang ako. Di ako mamamatay. May nangyari lang na...", napatingin ako kay Chin giving me death glares na parang alam na din niya ang ibig kong sabihin, smiling I continued, "...masaya...at maganda."

"At ano yun?", curious niyang tanong.

Nakita kong napalunok si Chin sa tabi ko. She was blushing at buti na lang nakatuon ang tingin sakin ni mama.

"Just something ma. Bihis muna ako ok? Love you.", sabi ko at tumakbo na pataas bago ko narinig ang pagsinghap ni mama sa gulat pagtalikod ko.

What? Bawal na ba maging sobrang saya ngayon?? Bakit ganun kung magulat si mama? Haist...masasanay din yun siguro lalo pa't nakikita ko na ngayon ang sarili kong magiging masaya for the rest of my life.