i love my adopted sister (Completed)

step 30

~waaaa!!! First time kong gumawa ng medyo rated spg na scene! Sana ok lang. Haha..want to try something new. Pero dahan-dahan muna ako. Hehehe.

F*ck!! Pano niya nalaman yun??

Wait...niloloko lang ako nito eh. Pano naman niya nalaman yun aber??

"Halata na kaya. Wag ka ng magkaila.", sabi niya smirking, "Huli na kita."

"Ang kapal mo naman!", sigaw ko habang di makapaniwala...di makapaniwala na may hint na siya.

"You kissed me first noong nandun---", napahinto siya dahil bigla siyang tumakbo ng hinabol ko siya bitbit ang doll shoes ko sa isang kamay, "Teka Chin! Ah!", sigaw niya ng naabutan ko siya kaya pinagpapalo ko siya ng doll shoes ko.
Sobra akong naiinis at naaasar sa mga pinagsasasabi niya. Hindi ko alam pero ang sarap pumatay ng tao ngayon.

"Aray! Tigil na! Aw!", paulit-ulit ko siyang pinagpapalo sa iba't-ibang parte ng katawan niya.

"Bwesit ka talaga! Kaasar ka! Urgh!",

"Ma-masakit! Ah! Aray! Aray!",

"Ang kapal mg mukha mo! Ayan pa! Ayan!", di ko siya tinigilan hanggang sa nasalo niya ang palapulsuhan ko.

"Ano ba. Masakit na Chin ha.", warning niya.

"Talaga masakit? Eh ako tingin mo ba di ako nasaktan?? Tama si Tae, tarantado ka eh.", biglang nagsipag patakanang mga luha sa mga mata ko ng walang paalam.

Tumalikod ako kagad at mabilis na naglakad palayo.

So natutuwa siya niyan ngayon?? Ako ang talo dito eh. Siya may Bea na may Chin pa?? Kapag inilabas ko ang nararandaman ko o kahit katiting na hinayaan itong pagkagusto ko sa kanya, ako ang kawawa dahil wala naman tong patutunguhan na storya namin.

Pinunasan ko ang mga mata ko. Pero napahinto ako ng nasa harapan ko na siya at nakaharang sa dinaraanan ko. Hinawakan nita ang magkabilang balikat ko.

"May nangyari nga sa amin ni Bea...oo, inaamin ko yun."

"Hindi ko kailangan paliwanag mo???", iyak ko.

Wow.

Ang sakit nun ah.

"Makinig ka muna pwede? Isang beses lang yun pero di yun naulit Chin. I swear, noon pa merong nangyari samin..."

"Stop.", ayokong marinig!

".. pero ng ginusto ko na talaga na maging akin ka...yung mga panahon na yun..."

Tinakpan ko ang tenga ko at napapikit. Bakit siya nag-eexplain?? Di ko kailangan paliwanag niya!!

"Nang tinapos ko na ang namamagitan samin, I swear simula noon wala ng nangyari samin."

Di ako kumilos, tinatakpan ko pa din ang tenga ko pero naririnig ko pa din siya. Patuloy ang pag-iyak ko at di ko mapigilan iyun. Bakit ba kasi napaka iyakin ko eh! Di naman ako ganito dati!

Ilang segundo ang lumipas at napansin kong tumahimik ang paligid. Nararamdaman kong andyan pa din siya sa harapan ko.
He lightly brush away my tears at narinig ko ang buntong hininga niya.

"Stop crying Chin. Alam mo namang ayaw kong umiiyak ka di ba?", malumanay ang boses niya na parang dinuduyan ako.

Just hearing those things parang gumagaan na ulit pakiramdam ko.

"Hey...", sinubukan niyang tanggalin ang mga kamay ko na nakatakip sa tenga ko. Hinayaan ko din naman siya dahil di ko siya matiis.

Fine! Naakakalusaw lang talaga boses niya!