i love my adopted sister (Completed)

step 52

~the war begins..bwahahaha!

Reevz Pov

"Woa dude! Nasa isang telenobela ba ko? Bakit fanyan katakot at kalungkot love story niyo? Geez. Masyadong complicated naman ata.", sabi ni Joey.

"Oh. Akala ko ba gusto mong malaman. Kung makakulit ka sakin noon di mo ko tinatanranan tapos ngayong sinabi ko magrereklamo ka."

"Eh malay ko ba ganyan pala kahirap sitwasyon mo. Ano to mission impossible?", napaupo siya sa kama niya at napakamot sa ulo.

Napabuntong hininga ako at umupo sa isang silya niya.

"I need your help. Akala ko kaya kong mag-isa. Ayoko naman talagang isali ja sa gulong ito pero kasi...ayokong tuluyang mawala sakinsi Chin. Ayokong mapunta siya sa iba."

"Ewan ko pare...", pagdadalawang isip nito.

"Sa lahat ng kaibigan natin, ikaw lang ang alam kong makakatulong sakin Joey. Di ko kayang mag-isa."

"Argh! Wag mo kong bigyan ng mga ganyang litanya pare..."

"Ikaw lang ang may alam sa sekreto ko at ikaw lang ang pwede kong lapitan. Please?"

"No way! Teka...nabingi ba ko bigla?? Sinabi mo bang please??"

"Kung gusto mo luluhod pa ko..", akma sana akong luluhod ng pinigilan niya ko.

"Okay na. Okay na. Fine! Tutulong na...", awat niya.

Napangiti ako.

"I owe you my life on this one."

..............................

Chin's Pov

Grrrr!!!!!

Aaaaahhhhh!!!!

Pinagpupunit ko ang mga papel na nakita ko sa kwarto ko. Galit na galit ako sa ginawa ni Reevz sakin. Ano ba talaga tingin niya sakin?? Pinaglalaruan ba niya ko?? Anong karapatan niyang halikan ako!!! Anong karapatan niya!!!

Aaaaahhhhhh!!!!!

Nakita ko ang picture frame na doodle niya ang nakalagay with words na 'Best Chef' doon. Agad ko yung kinuha at binuksan ito saka kinuha ang papel na nasa loob. Dapat noon ko pa iyun sinira o tinapon pero di ko lang magawa. Pwes ngayon gagawin ko na talaga!!

Nagulat ako ng may nakita akong nakasulat sa likod ng picture.
'To the woman I'm planning to love for the rest of my life.'

Napahinto ako at tinitigan ang mga letrang iyun. Bigla na lang nagsipatakan ang mga luha ko. Biglang bumuhos iyun and soon nahihirapan na akong huminga. Sumasakit ang puso ko. Sa sobrang sakit gusto kong tanggalin ito sa katawan ko at itapon.

Ayoko na. Ayoko na.

Nakakapagod mag panggap na ayos ako...na kinakaya ko pero hindi pala. Ayoko na! Ayoko na talaga!

Mahal ko pa din si Reevz! Mahal na mahal ko pa din siya! Mahal ko siya....

Ang sakit...ang sakit....

Ngumawa ako ng ngumawa ng mga oras na yun. It felt like eternity. Pakiramdam ko walang katapusan ang sakit na nararamdaman ko.
And I lie in my bed hugging that picture as I cry endlessly.

....................

"Girl nastress ako sayo! Ano na naman ang problema mo??", wika ni Polly as we sat in a bench at kumakain lang kami ng chichirya. We were waiting for the next subject kaya dito muna kmi umupo.

Napabuntong hininga ako.

"Sorry.", sabi ko.

"Why are you even saying sorry?", di makapaniwalang sabi ni Polly, "May ginawa ba si Akbar sayo kagabi nung nanood kayo ng movie?", halos bulong niyang wika, "Sabihin mo lang at---"