i love my adopted sister (Completed)

step 62

Napahinto si Reevz at napatingin sakin.

Nagkatinginan kami ng ilang segundo. Bumilis ang tibok ng puso ko and I started panicking!

Sh*t! Anong nasabi ko??

"J-joke! Biro lang.", sabi ko.

Reevz look disappointed pagkatapos kong magsalita. Napabuntong hininga siya. He put down my legs at inayos ang short niya.

Huh? Tapos na ba siya?

Napalunok ako. Nagalit ba siya?
Isinuot ko din ang damit ko ulit. Nakatalikod siya sakin at nakaupo sa dulo ng kama. Di siya kumikibo.
Patay! Galit talaga siya sakin.

"Babalik na ko sa kwarto ko.", sabi niya at tumayo saka lumabas ng pinto. Di man lang siya tumingin sakin.

Galit talaga siya.

Kasalanan ko. Bakit ko kasi yun sinabi tapos babawiin ko din??

Haist!

Lagot!

...........

Ahhh...ang cold na naman niya sakin. Galit talaga siya sa nagawa ko kagabi. Pero big deal ba yun talaga??

Ang totoo naman kasi niyan...naisip ko lang ng mga panahong iyun na kung meron mang gagalaw sakin, gusto ko si Reevz iyun. Lalo pa't patuloy ang panaginip ko ng masasamang bagay. In my dreams I was constantly being raped and I guess nakadagdag yun sa iniisip ko kagabi kaya ko yun nasabi. Isa pa, kahit nakakahiyang aminin, sobrang sarap na eh...huhuhu..

Pero ng nahimasmasan ako, it was too late dahil nasabi ko na kay Reevz.

After ng isang subject ko, tinungo ko ang department nila at hinintay kong matapos ang klase nila. Di ako mapakali na nagtatampo siya o galit sakin. Gusto kong mag-usap kami kaagad at ng maayos na kagad kung ano man ang gumugulo sa kanya.

Maya-maya pa ay nagsimula ng magsilabasan ang mga kaklase niya. Nakita ko siyang lumabas habang kausap ang dalawang babae na mukhang kinikilig pa. Minsan, nakakalimutan kong ang dami palang babae ang may gusto sa boyfriend ko. Di naman kasi siya yung tipong close sa ibang babae maliban sa barkada niya. Suplado pa yan minsan. Kaya wala akong napagseselosan na iba except lang kay Bea.

Tinuro ako ng isang babaeng kausap niya ng nakita ako nito. Napatingin din sakin si Reevz at bahagyang ngumiti. Nagpaalam siya sa mga kausap niya at linapitan ako.

"Sino ang mga yun?", tanong ko.

"Uhhh..classmates?", sabi niya na parang obvious ang bagay na yun.
Oo nga naman. Bakit ko pa tinanong?

"Pwede ba tayong mag-usap?", sabi ko.

"May 2 hrs pa akong vacant. Wanna go eat?", ngiti niya.

Tumango ako at ngumiti. Some how, pakiramdam ko okay na kami, pero tingin ko, kailangan pa din naming pag-usapan yun.

Pumunta kami sa malapit na restaurant sa school at kumain doon. Panay naman ang usapan namin na parang walang nangyari samin kagabi. Di ko alam kung saan banda ko pwedeng isingit yung topic eh.

Malapit na kaming matapos at medyo pinaglalaruan ko na lang ang pagkain ko.

"Tungkol pala kagabi...", biglang wika ni Reevz at agad akong napatingin sa kanya.

"I'm sorry.", chorus naming dalawa.

Nagkatinginan kami saglit. Pero bigla kaming napatawa ilang sandali lang.

"Akala ko galit ka sakin.", sabi ko.

"I'm not.", sabi niya, "Medyo...nainis lang ako. Hindi sayo. Sa sarili ko. And I'm sorry.", sincere niyang wika. Parang gusto ko tuloy siyang yakapin pero mahihirapan ako dahil nakaupo siya sa tapat ko. Kaya pinigilan ko na lang sarili ko.